Sie suchten nach:

Aussteller: Lodomerius, Erzbischof von Gran (archiepiscopus Strigoniensis) Remove constraint Lodomerius, Erzbischof von Gran (archiepiscopus Strigoniensis): Lodomerius, Erzbischof von Gran (archiepiscopus Strigoniensis) Literaturkurztitel: Batthyán, Leges eccl. Remove constraint Batthyán, Leges eccl.: Batthyán, Leges eccl. Variante Druckvorlage: nach Original Remove constraint nach Original: nach Original
Treffer 0 von 1 Ihrer Suche Neue Suche
 

Urkunde Nr. 1734 aus Band III

Seite im UB:
596-599 a)

Heute in:
Hermannstadt, Zentralarchiv der evangelischen Kirche A. B. in Rumänien
Heutige Signatur:
Abteilung 6: Sammlungen / Selecta, Best. 610 (Urkunden von Behörden und Gemeinden) Nr. 22.

Druckvorlage:
nach anderem Urkundenbuch mit Quellennachweis

Abdruck als:
Volltext

Sprache:
Latein


1734


Schaal 1414 Juni 13 Die Notare Stephan Nicolai und Stephan Rasteter bezeugen die Aussagen zweier Zeugen, betreffend den Zehnten der Pfarrer des Schelker Dekanates und die gegen diesen Zehnten gerichteten Angriffe der Bischöfe Dominik, Demetrius und Goblinus.


Druck: Archiv (») Neue Folge XXI, 297-300, Anhang III nach dem Orig. Perg. mit vielen Flecken behaftet, Gymnasialbibliothek Mediasch. 2 Notarzeichen.

[S. 597] In nomine domini amen. Anno nativitatis eiusdem millesimo quadringentesimo quartodecimo, indictione septima, die vero tertiadecima mensis Junii, pontificatus sanctissimi in Christo patris ac domini nostri domini Johannis divina providentia papae vicesimi tertii anno quarto,1) hora nonarum vel quasi, in domo habitationis Nicolai plebani de Scalis Albensis diocesis in nostri notariorum publicorum testiumque infra scriptorum praesentia constituti personaliter honorabiles et discreti viri Nicolaus plebanus de villa Dominarum, Dauid plebanus de Haschadia et Petrus rector scholarum de Schelk minori veri et legitimi procuratores venerabilium virorum dominorum rectorum parochialium ecclesiarum decanatus Schelk Transsiluanensis diocesis quosdam honorabiles ac fide dignos venerandaeque canitiei viros videlicet Johannem plebanum de insula Gerhardi et Tybplaczgut de Burgberg Strigoniensis diocesis ad perhibendum testimonium veritati produxerunt. Eique2) seorsum et divisim de veritate dicenda, non prece nec pretio, odio, amore, favore, terrore vel etiam timore ullatenus occultanda seu inficienda3) sed puta propter dicendum, quantum eis constaret4) de et super possessione plenaria, approbata, pacifica et quieta plenarum decimarum omnium et singularum ecclesiarum parochialium in dicto5) decanatu Schelk existentium a primaeva fundatione earundem, sunt requisiti. Et primo dictus dominus Johannes tactis sacrosanctis euangeliis seorsum et divisim interrogatus non coactus, non compulsus, sed sponte, libere ac matura deliberatione praehabita in hunc modum recognovit, quod dictae ecclesiae a prima earundem fundatione plenas et integras decimas semper habuissent, et ad dictos ecclesiarum rectores legitime pertinuissent,6) et eas pleno iure percepissent ac possedissent. Demum idem per praedictos procuratores interrogatus, quid sibi de spoliatione et alienatione decimarum earundem ecclesiarum constaret,4) respondendo dixit, quod quidem Dominicus Albensis episcopus, nescitur qua de causa contra praefatos plebanos motus, eos7) pro praedictis decimis sibi vendicandis8) ad sanctam sedem apostolicam citasset, et lite inter partes pendente idem Dominicus diem clausit extremum. Cui quidem dominus Demetrius in eius locum immediate successit, et praemissarum ecclesiarum rectores multo fortius et gravius pro praefatis decimis inquietasset et molestasset ipsis plurima damna et gravamina rebus et personis inferendo, quosdam captivando et diris carceribus mancipando et de domibus suis propriis fugando. Et prae tanto terrore in certum montem confugerant et ibi aliquamdiu prae timore latitabant. Qui quidem mons ab eodem tempore usque in hodiernum diem mons et castrum Presbyterorum appellatur. Et cum tantis oppressi sunt7) violentiis, quod nullus ipsorum seu suorum pro- [S. 598] curatorum in Romanam curiam pro defendenda ipsorum causa audebat transire. Quo medio dictus dominus Demetrius quasdam bullas seu processus subreptitie impetratus contumaciam accusando de et super praemissis decimis sibi1) condemnare1) fecit et promulgavit, non tamen eo iure collocato ad aliquam possessionem praefatarum2) decimarum uni devenisse sed tamen uno anno omnia et frumenta per suos in campis ex toto deduxisse praefatis. Itaque dominus Demetrius episcopus in archiepiscopatum Strigoniensem fuit promotus. Cui tandem dominus Gobelinus in locum seu episcopatum praefatae Albensis ecclesiae immediate successit. Qui praemissas bullas seu processus minus iuste extracta1) minime advertens, sed per pias preces et condignas supplicationes ad saepe fatos dominos pie et benevole hoc modo dirigendo valde instetisset, quatenus ipsi de tanta sua promotione et exaltatione congratulando pro subsidio caritativo uno tamen anno in praedictis mediis decimis amicabiliter subvenirent. Super quibus idem dominus episcopus annotatis dominis vice versa fidetenus1) spondendo promisisset, quod a modo in antea in ipsorum decimis et omnibus eorum iuribus et libertatibus pie et paternaliter vellet protegere et conservare. Cuius quidem supplicationibus praedicti domini humiliter inclinati et pie inducti pro beneplacito eiusdem domini episcopi dictas ipsorum medias decimas anno tamen uno pro subsidio caritativo contulerunt. Anno vero immediate sequenti easdem decimas a saepe dictis dominis pretio debito comparavit ac easdem plene exsolvit. Anno vero tertio instante praemissas decimas ausu temerario et manu violenta contra iura proprietaria in suos usus3) beneplaciter convertit. Et rursus idem presbyter adiecit, quod omnibus actis et factis, ut praefertur, eiusdem domini episcopi continue et frequenter interfuisset et sic omnia et singula fieri ita audivisset et vidisset. Secundo vero providus vir videlicet Tybplaczgut de Burgperg servatis servandis similiter seorsum et divisim interrogatus tactis sacrosanctis euangeliis respondendo cum praefato domino Johanne in suis dictis, clausulis et articulis per omnia convenit et concordavit. Haec omnia et singula supra scripta praedicti procuratores per nos notarios publicos infra scriptos sibi petierunt omnia et singula registrari4) et in publicam formam redigi5) ad cautelam. Acta sunt haec anno, indictione, die, mense, hora, pontificatu et loco quibus supra. Praesentibus honorabilibus et discretis viris domino Georgio plebano in Burgperg, domino Johanne presbytero de villa Praepositi et domino Johanne presbytero de Musna testibus fide dignis, Strigoniensis et Albensis diocesis, ad praemissa vocatis specialiter et rogatis.

Notarzeichen. Et ego Stephanus Nicolai de Olomucz, clericus eiusdem diocesis, publicus auctoritate sacri imperii notarius approbatus, quia praedictis interrogationi, recognitioni, fassioni iuramentique depositioni ac aliis [S. 599] omnibus et singulis praemissis, dum sic, ut praemittitur, agerentur et fierent, una cum praenominatis testibus praesens interfui eaque omnia et singula sic fieri vidi et audivi, sed me certis et arduis praepeditum negotiis per alium fidelem conscribi procuravi, hic me propria manu subscripsi et in hanc publicam formam redegi meisque signo et nomine solitis et consuetis roborando signavi rogatus personaliter et requisitus in fidem et evidens testimonium omnium et singulorum praemissorum.

Notarzeichen. Et ego Stephanus Johannis dicti Rasteter, de Nova civitate, clericus Salczburgensis diocesis, sacra imperiali auctoritate notarius publicus, quia praedictis interrogationi, recognitioni, fassioni, iuramentique depositioni ac aliis omnibus et singulis praemissis, dum sic ut praemittitur agerentur et fierent, una cum dicto notario publico et testibus supra scriptis etiam praesens interfui eaque omnia et singula supra scripta sic fieri vidi et audivi, sed me aliis certis et arduis negotiis praepeditum per subscriptum notarium publicum conscribi et in formam publicam redigi procuravi, hic me in praesenti publico instrumento propria manu ad maiorem evidentiam subscripsi meisque signo et nomine solitis et consuetis consignavi rogatus et requisitus in fidem et testimonium omnium praemissorum. b)


a) Die Fußnoten wurden in diesem Band des UB jeweils seitenweise gezählt. Auf die vorliegende Urkunde entfallen: 1-8 auf S. 597, 1-5 auf S. 598.^
b) Die Unterfertigungen der beiden Notare im UB jeweils in nach rechts eingerückten Textblöcken.^
[S. 597]
1) So Vorlage. -- Richtig: quinto.^
2) Vorlage: eosque.^
3) Vorlage: nuillatenus occultandum seu inficiendum. -- Scilicet: veritate.^
4) Vorlage: constare. [2x]^
5) Vorlage: dicta.^
6) Scilicet: decimae.^
7) Fehlt in der Vorlage. [2x] </fnzt> <fnzt>8) Vorlage: vendicando.^
[S. 598]
1) So Vorlage. [4x]^
2) Vorlage: saefatarum.^
3) Vorlage: usos.^
4) Vorlage: registrare.^
5) Orig. nach Angabe der Vorlage: redegi.^