Urkunde Nr. 362 aus Band I

Seite im UB:

337-338

Heute in:

Budapest, Ungarisches Landesarchiv [Magyar Országos Levéltár]

Heutige Signatur:

DL (Diplomatikai Léveltár) Nr. 1942.

Druckvorlage:

nach Original

Abdruck als:

Volltext

Sprache:

Latein

---

362

1319 Februar 3 König Karl bestätigt die Urkunde des Weissenburger Kapitels von 1318 Nr. »361 mit seiner Urkunde von 1318 Nr. »357 betreffend die terra Solumus für Magister Petrus.

Karolus dei gratia Hungariae, Dalmaciae, Croaciae, Ramae, Seruiae, Galliciae, Lodomeriae, Cumaniae Bulgariaeque rex omnibus Christi fidelibus praesens scriptum inspecturis salutem in eo, qui regibus dat salutem. Et virtutum praemia sunt merentibus tribuenda et boni ad exercitium probitatis quasi quibusdam muneribus illecturis invitandi sunt exhortationibus praemiorum, cum res omnis per exercitium recipiat incrementum et exercitata virtus ad summi loci fastigia suos provehat possessores, amplitudini ergo sacrae regiae congruit maiestati, viros fidelitatis dapibus refectos suae extollere munificentiae donativis. Proinde ad universorum notitiam praesentium et futurorum harum serie volumus pervenire, quod magister Petrus filius Michaelis dilectus et fidelis noster ad nostram accedens praesentiam et suae fidelitatis servitia laude digna nostrae maiestati impensa rememorans et exponens quandam terram nostram Solumus vocatam a nobis pro fidelibus suis servitiis sibi dari postulavit. Verum quia de qualitate et quantitate ipsius terrae et utrum nostrae pertineat collationi necne nobis veritas non constabat, secundum bonam consuetudinem regni nostri fidelibus nostris capitulo ecclesiae beati Michaelis archangeli Transiluanae literis nostris dedimus in mandatis, ut ipsi suum mittendo pro testimonio hominem¹⁾ fide dignum cum magistro Thoma filio Mycola homine nostro memoratam terram convocatis commetaneis et vicinis ipsius, iuxta veteres metas et antiquas reambulando, si nostrae invenirent collationi pertinere et non fieret contradictio, eidem magistro Petro statuerent perpetuo possidendam. Qui quidem fideles nostri capitulum ecclesiae beati Michaelis Transiluanae nobis rescripserunt in haec verba. (Folgt die Urkunde des Weissenburger Kapitels von 1318 Nr. »361 mit der Urkunde des Königs Karl von 1318 Nr. »357.) Nos itaque ex huiusmodi praedicti capituli ecclesiae beati Michaelis Transiluanae fidelium nostrorum relatione certius informati praedictam²⁾ terram nostram Solumus ad nostram collationem pertinere cognoscentes, revocatis in me- [S. 338] moriam fidelium servitiorum meritis, quae idem magister Petrus tam in secundis quam adversis nostris processibus nostro iugiter lateri adhaerendo, saepe et ubique vigilanti fidelitatis studio laude digno studuit exhibere, volentes fidelitatum ipsius obsequiis longi temporis laboribus nobis impensis et meritis gratuitis regiae remunerationis occurrere donativo, licet a nobis longe plura praetextu suarum fidelitatum mereretur, praefatam terram Solumus cum attinentiis et utilitatibus universis ipsius, sub antiquis metis et terminis ipso magistro Petro et per eum suis heredibus heredumque suorum successoribus dedimus, donavimus sine praeiudicio iuris alieni et contulimus iure perpetuo possidendam, tenendam et habendam. In cuius rei memoriam perpetuamque firmitatem praesentes concessimus literas duplicis sigilli nostri munimine roboratas. Datum per manus discreti viri magistri Johannis Albensis ecclesiae praepositi, aulae nostrae vicecancellarii et archidiaconi de Kukulleu dilecti et fidelis nostri, anno domini millesimo trecentesimo decimo nono, tertio Nonas Februarii, regni autem nostri anno similiter decimo nono.


1) Hierauf: eorum.^{^}
2) Vorlage: redictam.^{^}