Urkunde Nr. 985 aus Band II

Seite im UB:

383-384

Heute in:

Hermannstadt, Staatsarchiv [Direcţia Judeţeană Sibiu a Arhivelor Naţionale ale Romȃniei]

Druckvorlage:

nach Manuskript 19. Jahrhundert

Abdruck als:

Volltext

Sprache:

Latein

---

985

1372 Mai 2 Das Weissenburger Kapitel schaltet die Urkunde des Woiwoden Emerich von 1372 Nr. »981 ein und bezeugt den Verlauf der Begehung der Hattertgrenzen von Baassen und Wölz.

Capitulum ecclesiae Transiluanae omnibus Christi fidelibus tam praesentibus quam futuris praesens scriptum inspecturis salutem in omnium salvatore. Ad universorum notitiam harum serie volumus pervenire, quod nos literas magnifici viri domini Emerici vaivodae Transiluani et comitis de Zonuk per ipsum nobis directas recepimus in haec verba. (Folgt die Urkunde des Woiwoden Emerich von 1372 Nr. »981.) Nos igitur iustis et iuri consonis petitionibus eiusdem domini vaivodae ac iustitiae annuentes cum praedicto Petro filio Gregorii homine suo nostrum hominem videlicet dominum Demetrium ecclesiae nostrae praedictae de choro presbyterum ad exequendum praemissa duximus pro testimonio transmittendum. Qui demum ad nos reversi nobis concorditer retulerunt, quod ipsi die dominica proxima post festum beati Georgii martyris nunc praeterita¹⁾ ad facies praedictarum villarum regalium Bazna et Weulch vocatarum vicinorum et commetaneorum earundem universorum legitimis convocationibus factis et praesentibus pariter accedendo reambulassent easdem per suas veras metas et antiquas novas iuxta veteres in locis necessariis ordine infra scripto erigendo, reambulatasque et ab aliorum possessionibus vicinariis metalibus distinctionibus separatas reliquissent praedictis populis regalibus ipsarum duarum villarum Bazna et Weulch vocatarum eo iure, quo ipsis pertinuissent et debuissent pertinere, sub nomine regio perpetuo per eosdem possidendas, tenendas et habendas nulla penitus contradictione ipsis in hac parte apparente. Metae autem, quibus eaedem duae villae [S. 384] regales Bozna et Weulch vocatae ab aliis vicinariis possessionibus et villis regalibus exstiterunt separatae et distinctae, ut iidem homines ipsius domini vaivodae et noster nobis expresserunt, hoc ordine protenduntur, quod prima meta inciperet supra montem Kopus vocatum, silvosum iuxta quasdam raetas villae praepositalis Ekemezew vocatae, penes quas unam novam metam arborem ilicis in medio persistentem a plaga meridionali erexissent, abinde in descensu ipsius montis Kopus penes viam de eodem monte descendentem a parte villae regalis Boyan vocatae iuxta quandam metam antiquam iterum duas metas novas ex utraque parte ipsius viae elevassent, exinde super ipsam viam descenderet ad pratum Egeresrethe vocatum veniretque iuxta meatum rivuli Egerespotaka vocati, ubi ipsa via relinqueret dictam silvam in monte Kopus existentem, et abhinc tendendo perveniret ad quandam metam antiquam supra eandem viam a parte dextra existentem, penes quam aliam metam novam erexissent, et inde saliendo ipsum Egerespotok transiret ad quasdam duas metas antiquas, iuxta quas similiter unam metam novam elevassent, ibique vicinaretur cursus metarum earundem duarum villarum praedictae villae Boyun vocatae, dehincque in quadam valle tenderet ad pratum Egeresrethe vocatum, cuius recta medietas ad usum eiusdem villae Boyun et alia medietas eiusdem ipsi villae Bozna pertinuissent et deberent pertinere, et abinde egrediendo ipsum potok infra decurrens in suo meatu usque quendam pontem penes piscinam eiusdem villae Boyun persistentem teneret metas ipsarum duarum villarum regalium Boyun et Bazna vocatarum easdem ab invicem separantes, ibique saliendo ipsum Egerespotok superius dictum pontem veniret ad aliud potok de eadem villa Bozna egrediens, exinde pergendo iterum ad aliud potok Serleng vocatum caderet, de quo ascenderet sursum ad quendam monticulum rotundum, ubi praedictae villae regales Boyun, Bozna et Weulch vocatae ab invicem separarentur, et ibi metae ipsarum villarum regalium terminarentur, prout haec onmia, praefatus homo ipsius domini Emerici vaivodae Transiluani et dictum nostrum testimonium personaliter astando nobis consequenter retulerunt. Datum die dominica proxima post octavas festi beati Georgii martyris, anno domini supra dicto. Discretis viris praepositura dictae ecclesiae nostrae vacante, Andrea cantore, Petro custode et Petro archidiacono de Clus decano ipsius ecclesiae nostrae existentibus.


1) April 25.^{^}