Urkunde Nr. 1506 aus Band III

Seite im UB:

314-317 ^a)

Heute in:

Hermannstadt, Staatsarchiv [Direcţia Judeţeană Sibiu a Arhivelor Naţionale ale Romȃniei]

Heutige Signatur:

Urkundensammlung [Colecţia de documente medievale], Serie U. II (Inventar 25), Nr. 5.

Druckvorlage:

nach Original

Abdruck als:

Volltext

Sprache:

Latein

---

1506

Ofen 1404 Juni 16 König Sigmund verbietet die an den königlichen und sonstigen Abgabenstellen gegen die Hermannstädter verübten Ungerechtigkeiten, betreffend die Einhebung von Strafgeld, die Wegnahme der Waren, die Besteuerung der Reisenden, des Reisegepäcks, der Lebensmittel, der Gold- und Silbervorräte und des Geldes, sowie der Geschenke für den König und die Königin.

[S. 315] Von der Kanzlei:Ad contenta aliarum literarum regalium.

Sigismundus dei gratia rex Hungariae, Dalmaciae, Croaciae et cetera, marchio Brandenburgensis et cetera, sacri Romani imperii generalis vicarius et regni Boemiae gubernator omnibus Christi fidelibus tam praesentibus quam futuris praesentium notitiam habituris salutem in omnium salvatore. Regiae dignitatis praefulgentius attollitur decor et ornatus, si eadem suorum subditorum fidelium commodis et utilitatibus invigilans providebit erroneas novitates abolendo, ut exinde ipsa glorietur, iidemque fidelitate et numero augeantur. Proinde ad universorum notitiam harum serie volumus pervenire, quod fideles nostri dilecti iudex, iurati consules seniores et universi cives nostri Cybinienses in nostrae maiestatis venientes conspectum nostrae dolorose significarunt excellentiae, quod cum ipsi aut aliqui ex eisdem ad provincias aut aliqua regni nostri climata in acquisitione victuum suorum necessariorum proficiscerentur, sicut per nonnullos nostros sic non minus aliorum tributarios seu teoloniatores varias iniurias violentasque rerum et bonorum ablationes ac illicitas suarum personarum dehonestationes quibusdam sinistris novitatibus per ipsos tributarios diversimode introductis creberrime et incompassionabiliter paterentur in eo primarie, quod cum ipsi fideles cives aut hospites nostri aut aliqui ex eisdem simul ut puta vel sigillatim ad loca dictorum tributorum pervenientes equum vel equos ipsorum ad columnam seu statuam signum tributariae solutionis decernentem vel ad parietem seu domum tributariam contingenter alligaverint, ex tunc tributarii super eos quadraginta denarios, aut si etiam iidem cives vel hospites nostri vel aliqui ex ipsis armis ipsorum necessariis more solito muniti in domum et praesentiam ipsorum tributariorum praetextu solutionis tributi intrantes accesserint dicta arma eorum foris non reliquendo, similiter quadraginta denarios super eos exigerent et extorquerent. Vel si etiam iidem cives et hospites nostri aut aliqui ex ipsis cum eorum curribus et rebus mercimonialibus ad loca dictorum tributorum pervenerint et equi eorum ipsos currus trahentes eandem statuam seu columnam sive domum tributariam aliquantulum pertransierint et aliquantisper post tergum reliquerint, aut si ipsi cum dictis eorum curribus et rebus eorum in hospitio descenderint et de eodem hospitio ad dictos tributarios accesserint iustum et verum tributum persoluturi, vel si aliqui ex eisdem civibus nostris cum dictis eorum rebus mercimonialibus ad dicta loca tributorum pergentes certum hominem ipsorum¹⁾ propter celeriorem expeditionem praemissae tributariae solutionis antemitterent et de ipsis rebus eorum iustum tributum persolvi faciendo in ipsisque locis dictorum tributorum non pausando pertransierint, praefati tributarii illico calumnia eis imposita asserentes ipsos cum eorum rebus praedictis de dictorum tributorum locis fugitive et clandestine recessisse,²⁾ ipsos rebus eorum praemissis prorsus spoliarent, damnificarent et creberrime disturbarent. Cum [S. 316] etiam praedicti cives et hospites nostri aut nuncii seu ambassiatores eorum aliqui ad nostram vel reginalem maiestates in factis et necessitabus ipsorum venire voluerint aut cum curribus lectisternia et victualium ipsorum necessaria deferentibus vel sine curribus et absque rerum mercimonialium delationibus solum super equis ad partes regni nostri profecti, aliqua eorum facta et certa negotia prosecuturi¹⁾ exstiterint, ex tunc praefati tributarii super ipsos et a curribus ipsorum et equis necnon clinodiis seu muneribus nostrae et reginali maiestatibus per ipsos portandis et exhibendis necnon pecunia et auro ac argento ipsorum hinc inde intra ambitum regni nostri ad eorum negotiationes necessario per ipsos deferendis tributariam exactionem peterent, reciperent et extorquerent indefesse in ipsorum ingens detrimentum, non modicam et iacturam, deprecantes super his per nostram maiestatem condignum et opportunum remedium gratiose ipsis elargiri. Nos igitur officio²⁾ nostri regii regiminis incumbente attendentes divinae maiestatis providentiam,³⁾ quae cuncta perpetua ratione regit et gubernat, principatus et dominationes in orbe terrarum ad hoc produxisse, ut sinistras novitates per quempiam suis fidelibus incolis quoquomodo inflictas penitus evulsas habeat et relegatas nationesque sibi subiectas in viam pacis et iustitiae, quae summa virtus est, dirigat et pacifice custodiat, pro eo nos commodis et utilitatibus dictorum civium et hospitum nostrorum ac heredum et posteritatum eorum invigilare cupientes praefatas omnes erroneas novitates et abusivas ac damnabiles consuetudines in dicti tributi receptione per ipsos tributarios, ut est antelatum, introductas una cum praelatis et baronibus nostris cassamus, annullamus et in irritum perpetue revocamus mandantes et nostro firmissimo regio edicto praecipientes⁴⁾ universis praelatis, baronibus, comitibus, castellanis, nobilibus et eorum officialibus, tributa tam in terris quam super aquis ubilibet intra ambitum regni nostri tenentibus et habentibus nostrisque et eorum tributariis praesentibus pariter et futuris praesentium notitiam habituris, quatenus a modo in antea super⁵⁾ dictos cives et hospites nostros de Cybinio pro eo, ut iidem equum vel equos ipsorum ad praefatam columnam, parietem vel domum tributariam contingenter alligaverint, et ex eo, ut ipsi aut aliqui ex ipsis praemissis eorum armis muniti in eorundem tributariorum domum et praesentiam accesserint, praefatos singulos quadraginta denarios dicti tributarii recipere non praesumant. Et etiam pro eo, ut ipsi cives et hospites nostri cum curribus ipsorum et rebus ad loca dictorum tributorum dum pervenerint et equi ipsorum dictos currus trahentes eandem columnam vel domum tributariam aliquantisper pertranseuntes post tergum reliquerint, ac etiam ex eo, ut ipsi cum dictis eorum curribus et rebus in hospitio descenderint et deinde ad solvendum tributum ad dictos tributarios accesserint tributum persoluturi, pro eo etiam, ut si aliqui⁶⁾ ex eisdem ci- [S. 317] vibus nostris cum dictis rebus ipsorum mercimonialibus ad loca tributorum pergentes a campo dictum hominem ipsorum ad solvendum tributum antemitterent et de ipsis rebus ipsorum iustum tributum persolvi faciendo, in locis dictorum tributorum non pausando pertransierint, iam dicti tributarii praefatos fideles cives nostros praemissis eorum rebus et bonis spoliare aut damnificare seu disturbare nullatenus valeant neque possint nec ab ipsis ad nostram vel reginalem maiestates venientibus aut ad¹⁾ aliquas regni nostri partes sine rebus mercimonialibus equitantibus et eorum curribus dicta ipsorum lectisternia seu victualium genera continentibus, necnon auro et argento ac pecunia eorum praetextu, ut praemisimus, negotiationis ipsorum intra ambitum regni nostri hunc et hanc per eos portandis muneribusque nostrae vel reginali maiestatibus per eos deferendis iuxta nostrae maiestatis decretum temporibus in perpetuis illibate duraturum tributariam exactionem memorati tributarii petere aut exigere non debeant neque valeant modo aliquali, sed eos ac ipsorum successores iuxta praemissum nostrae maiestatis decretum et statutum temporibus semper in perpetuis quitos sinant pertransire de locis dictorum tributorum et pacificos novitate et impedimento absque omni, harum nostrarum testimonio literarum. Datum Budae, feria secunda proxima post festum beatorum Viti et Modesti martyrum, anno domini millesimo quadringentesimo quarto.


a) Die Fußnoten wurden in diesem Band des UB jeweils seitenweise gezählt. Auf die vorliegende Urkunde entfallen: 1-2 auf S. 315, 1-6 auf S. 316, 1 auf S. 317.^{^}
[S. 315]
1) Scilicet: de campo; die beiden Worte sind, da ipsorum am Ende einer Zeile steht und mit propter eine neue Zeile beginnt, wahrscheinlich in Folge des Zeilenwechsels ausgeblieben.^{^}
2) Vorlage: receden [Abkürzungssstrich über en].^{^}
[S. 317]
1) Vorlage: profecturi.^{^}
2) Vorlage: officii.^{^}
3) Vorlage: providentia.^{^}
4) Vorlage: praecipimus.^{^}
5) Vorlage: supra.^{^}
6) Vorlage: aliquis.^{^}
[S. 317]
1) Fehlt in der Vorlage.^{^}