Sie suchten nach:

Amt des Ausstellers: König von Ungarn Remove constraint König von Ungarn: König von Ungarn Form der Überlieferung: Orig. Perg. Remove constraint Orig. Perg.: Orig. Perg. Literaturart: Druck Remove constraint Druck: Druck
Treffer 0 von 298 Ihrer Suche Neue Suche
 

Urkunde Nr. 1532 aus Band III

Seite im UB:
353-356 a)

Heute in:
Klausenburg, Staatsarchiv [Direcţia Judeţeană Cluj a Arhivele Naţionale ale Romȃniei]
Druckvorlage:
nach Original

Abdruck als:
Volltext

Sprache:
Latein


1532


1405 Juli 2 König Sigmund verfügt, dass die Klausenburger blos die Kriegssteuer von 200 Goldgulden zu entrichten haben und zur Teilnahme an der Heerfahrt nicht gezwungen werden dürfen.

Orig. Perg. Stadtarchiv Klausenburg. Siegel, weisses Wachs, an rot-weiss-grüner Seidenschnur angehängt, derselbe Stempel wie Nr. »1531 A.

Druck: Jakab, Oklevéltár (») I, 118. Densuşianu, Documente (») 442.

[S]igismundus2) dei gratia Hungariae, Dalmaciae, Croaciae, Ramae, Seruiae, Galliciae, Lodomeriae, Comaniae Bulgariaeque rex ac marchio Brandemburgensis, sacri Romani imperii archicamerarius necnon Bohemiae et [S. 354] Lucemburgensis heres universis Christi fidelibus praesentibus pariter et futuris praesentium notitiam habituris salutem in eo, qui dat regibus feliciter regnare et victoriose triumphare. Regiae benignitatis generosa sublimitas quamquam diversis suis fidelibus, quos sui dominii latitudo complectitur, grata dignetur beneficia impendere et tanto copiosius sibi subiectis suae munificentiae donaria in libertatum largitione propagare, quanto ex huiusmodi libertatione suis frequenter aerariis experitur accrescere fidelesque sicuti numero sic non minus fide et devotione augeri, tamen ad illos, qui per inconcussae fidelitatis etiam temporibus persecutionum observantiam a iustitiae semitis videntur minime deviare, specialis praerogativa favoris se inclinat. Proinde ad universorum tam praesentium quam futurorum notitiam harum serie volumus pervenire, quod fideles nostri circumspecti viri et providi Jacobus Pulkysscher artium liberalium magister iuratus et Nicolaus dictus Mwn cives civitatis nostrae Coloswar vocatae partium nostrarum Transsilwanarum suis necnon universorum civium populorum et hospitum ac totius universitatis civitatis eiusdem nominibus et in personis nostrae claritatis adeuntes1) conspectum proposita eorum fidelitatis constantia, quam ipsi semper et praecipue in proximo praeteritis disturbiorum et motionum regni nostri temporibus erga nostram continue gesserunt maiestatem,2) nostrae humiliter exponere curarunt serenitati, quod licet ipsi ratione expeditionis exercitualis regiae generaliter in partibus illis Transsiluanis versus partes orientales duntaxat promulgandae ducentos florenos auri nobis aut vaivodae ipsarum partium Transsiluanarum pro tempore existentibus solvere tenerentur atque dare nec ultra ad ipsam expeditionem exercitualem deberent et obligarentur exercitualiter proficisci, tamen vaivodae nostri partibus in eisdem temporaliter constituti non advertentes ipsorum civium nostrorum libertates ipsis circa hoc per divos reges Hungariae nostros scilicet praedecessores, ut in aliis nostris literis privilegialibus tenorem literarum olim serenissimi principis domini Lodouici laudandae memoriae incliti regis Hungariae patris et soceri3) nostri similiter privilegialium in se continentibus nobis specietenus allatis clare vidimus contineri, specialiter concessas ipsos ad exercituandum et ad solvendos insuper dictos ducentos florenos auri annuatim etiam nullo exercitu existente compellere et astringere niterentur atque vellent in communem consuetudinem hoc ipsum convertere attentando in grande detrimentum et libertatum ipsorum civium nostrorum praeiudicium et derogamen. Supplicantes nostro culmini humiliter et devote, ut ipsis et eorum statui regium remedium circa praemissa adhibere dignaremur opportunum. Nos itaque qui ex innata cordi nostro liberalitate fidelium subditorum nostrorum incommoda condigno pietatis bravio relevare ipsosque nedum in eorum antiquis privilegiatis libertatibus ipsis ut praefertur gratiose elargitis illibate conservare verum etiam gratiarum praerogativas et novas libertatum largitiones officii nostri debito exigente tenemur et consuevimus clementer eis [S. 355] impertiri, nolentes per huiusmodi abusivas novitatum adinventiones, quae regio honori et dignitati immo saluti videntur contraire, praefatos cives populos hospites et incolas nostros de dicta Coloswar gravari, quin potius cupientes et omnino volentes ipsos eorum libertatibus et gratiarum praerogativis tam circa praemissa quam alia per nos et dictos praedecessores nostros reges scilicet Hungariae eis gratiose datis et concessis inconcusse gratulari et gaudere in eisdemque illaesos et indemnes conservare, volumus et firmiter in aevum observandum auctoritate regia ex certaque scientia nostrae maiestatis praelatorum et baronum nostrorum maturo ad hoc accedente consilio stabilimus, ut ipsi cives hospites incolae et populi nostri de iam fata1) Coloswar ipsorumque tota communitas a modo et deinceps in antea perpetuis futuris temporibus praemissos ducentos florenos auri occasione praescriptae regiae exercitualis expeditionis versus praedictas partes orientales generaliter duntaxat promulgandae et instaurandae vaivodis Transsiluanensibus partium praedictarum pro tempore constitutis semel in anno, quo videlicet huiusmodi exercitum versus partes orientales praefatas generaliter contigerit promulgare et instaurare, tantummodo et non alias dare et solvere teneantur nec ultra hoc ipsos seu quempiam ex eis quisquam vaivodarum partium Transsiluanensium praescriptarum aut quicumque alii ductores scilicet et capitanei huiusmodi exercituum ad exercituandum seu more exercituali procedendum solutionemque aliqualem praeter praemissam in praeiudicium libertatum eorum ipsis ut praefertur dudum per praedictos divos reges Hungariae praedecessores scilicet nostros per nosque denuo et ex novo praesentium literarum nostrarum vigore gratiose concessarum faciendam astringere et compellere valeant, praesumant atque possint modo, forma, ratione et causa quibuscumque. Ut igitur praemissa per nos memoratis civibus ac populis nostris ex deliberatione nostra regia gratiose concessa robur obtineant perpetuae firmitatis nec per quempiam successu temporum possint aut valeant quavis de causa in irritum revocari, praesentes eisdem civibus nostris concessimus literas nostras privilegiales pendentis, authentici sigilli nostri novi duplicis munimine roboratas. Datum per manus reverendi in Christo patris domini Eberhardi episcopi Zagrabiensis, aulae nostrae summi cancellarii fidelis nostri dilecti, anno domini millesimo quadringentesimo quinto, sexto Nonas Julii, regni autem nostri anno decimo septimo. Reverendissimis et venerabilibus in Christo patribus dominis Valentino tituli sanctae Sabinae sacrosanctae Romanae ecclesiae presbytero cardinali ac ecclesiae Quinqueecclesiensis gubernatore, Johanne Strigoniensi, Colocensi sede vacante, Andrea Spalatensi, altero Andrea Ragusyensi archiepiscopis, Luca Waradiensi, Stephano Transsiluanensi, eodem domino Eberhardo Zagrabyensi, Agriensi sede vacante, Johanne Boznensi, Wesprimiensi sede vacante, Johanne Jauriensi, Waciensi sede vacante, fratribus Hynkone Nytriensi et Dosa Chanadiensi electis ecclesiarum episcopis ecclesias dei feliciter gubernantibus, Syrimiensi, Traguriensi, Scardonensi, Tininyensi, Nonensi, Sibinicensi, Macarensi, Pharensi, Corbauiensi et Segnyensi sedibus vacantibus. Necnon viris magnificis [S. 356] Nicolao de Gara regni nostri Hungariae palatino et iudice Comanorum, Johanne et Jacobo vaivodis nostris Transsiluanensibus, comite Frank filio quondam Konyae bani iudice curiae nostrae, Paulo Bysseno et altero Paulo de Pech Dalmaciae et Croaciae praedictorum ac totius Sclauoniae, Johanne de Maroth Machowyensi banis, honore banatus Zerimyensis vacante, Nicolao dicto Treutel de Nevna tavarnicorum et comite de Posega, Symone filio quondam Konyae praedicti bani ianitorum, Martino Ders dapiferorum, Laurencio de Thary pincernarum et Petro dicto Cheh agasonum nostrorum necnon Silstrangh comite Pozonyensi aliisque quampluribus regni nostri comitatus tenentibus et honores.


a) Die Fußnoten wurden in diesem Band des UB jeweils seitenweise gezählt. Auf die vorliegende Urkunde entfallen: 2 auf S. 353 (1 zu voranstehender Urkunde), 1-3 auf S. 354, 1 auf S. 355.^
[S. 353]
2) Raum für S leer gelassen.^
[S. 354]
1) Vorlage: adientes.^
2) Vorlage: magestatem.^
3) Vorlage: seceri.^
[S. 355]
1) Vorlage: facta.^