Urkunde Nr. 250 aus Band I

Seite im UB:

182-184 ^a)

Druckvorlage:

nach Abschrift

Abdruck als:

Volltext

Sprache:

Latein

---

250

1291 vor Juli 23 ^a) König Andreas III. erneuert die Freiheiten der als Bergleute und Eisenarbeiter aus Oberösterreich gerufenen Deutschen von Toroczko.

Andreas dei gratia Hungariae, Dalmatiae, Croatiae, Ramae, Serviae, Galliciae, Lodomeriae, Cumaniae¹⁾ Bulgariaeque rex omnibus Christi fidelibus praesentem paginam inspecturis salutem in omnium salvatore. Regiam decet maiestatem numerum fidelium subditorum ampliare eorumque commodis et mutuae tranquillitati prospicere, ut sic illi quoque naturali eorum domino ferventius valeant deservire. Ad perpetuam ideo rei memoriam harum serie volumus pervenire, quod liberae villae Turutzko vocatae, prope fluvium Aranyos, inter praealtas petras et alpes in partibus Ultrasilvanis sita, hospitum magistri et ferrifodinarum ibidem existentium cultores, utpote ferri fabri, urburarii, carbonarii et laboratores querulose exposuerunt, quod superioribus temporibus omnia literalia instrumenta ipsorum²⁾ super vocatione eorum ex Austria iuribusque et indultis³⁾ eorum dum easdem terras incolere ceperunt, benigne collatis, simul cum status eorum declaratione confecta et emanata per Tartaros ut dixerunt ignis voragine fuisse consumpta ac etiam concremata, quae nobis per multos barones et nobiles regni nostri constiterunt evidenter, supplicaveruntque nobis pro renovatione eorum prece subiectiva et quia regiam deceat coronam, fidelium iustis precibus locum dare, nos quoque precibus eorum miserationis visceribus moti, ut ea, quae in tempore fiunt, literarum monumentis ab oblivione vindicentur, cum tandem aliquando regnum hoc nostrum post tot clades et desolationes diu⁴⁾ desideratam pacem nactum, regnicolae quoque uberioris pacis et commodorum incrementum consequi valeant, nos etiam ex regiae clementiae abundantia in eam potissimum curam incumbamus, ut sub dulci almae pacis umbra omnes ordines regni nostri gravissimis belli motibus attritos paulatim restaurari et renovari faciamus, ut taliter idem regnum nostrum⁵⁾ in pristinum suum nitorem quoad fieri potest reponatur. Et quia inter omnia bom publici restaurandi⁶⁾ momenta ex minerarum quoque in visceribus terrae plerumque haerentium diligentiori cultura uberiora commoda et emolumenta in universos cives dimanare animadvertamus, proinde iisdem [S. 184] hospitibus Austriacis ferri fabris e loco Eisenwurzel¹⁾ cum affidatione in has terras Ultrasilvanas vocatis et huc illocatis eorumque successoribus eandem libertatem et eadem iura, ad quae ab initio vocati fuerunt, renovantes et augentes nos quoque concedimus, ut iidem hospites magistrique et ferri fabri eorumque collaboratores, ferri fusores et cultores ac omnes laboratores in eorum societatem hinc inde condescensuri iisdem iuribus libertatibusque et indultis²⁾ ad quae vocati fuerunt, de hinc quoque uti, frui et gaudere ad instar reliquorum in dicta Austria superiori constitutorum metallurgorum et ferri fabrorum uti, frui et gaudere possint in perpetuum, censum quoque ad instar illorum solvere non recusent eaque perpetua gaudeant iurisdictionis libertate, ut proprium semper habeant magistratum et iudicem senioresque e gremio illorum per libera vota eligendos et constituendos, coram³⁾ quibus³⁾ et nullibi alibi praeter nostrae maiestatis aut iudicis tavernicorum conspectum iuri stare teneantur nec iudicari possint. Insuper singulis hebdomadis concedinras illis in die Sabbati liberum forum annonarium, usum quoque silvarum, aquarum et pascuorum pro equis clitellariis ad distantiam unius rastae versus occidentem iisdem conferimus. In cuius rei memoriam, ut status libertatis dictorum hospitum nostrorum per nos⁴⁾ innovatus et auctus firmus permanere queat in perpetuum processuque temporis nulla in parte retractari valeat, praesentes concessimus literas duplicis sigilli nostri munimine roboratas. Datum per manus discreti viri magistri Theodori Albensis ecclesiae praepositi, aulae nostrae vicecancellarii discreti et fidelis nostri, anno domini millesimo ducentesimo nonagesimo primo, regni autem nostri anno primo.


a) Die Fußnoten wurden in diesem Band des UB jeweils seitenweise gezählt. Auf die vorliegende Urkunde entfallen: 1-6 auf S. 183, 1-4 auf S. 184.^{^}
b) Nach Dinca -- Kovács, Ergänzungen 140 umdatiert statt: vor Juli 10.^{^}
c) Im UB Beglaubigung nichtkursiv, die Unterschriften in zwei Spalten gesetzt.^{^}
[S. 183]
1) Fehlt in Eder Analecta. ^{^}
2) Eder Analecta: eorum.^{^}
3) Vorlage: indultibus. Eder Adversaria: libertatibus.^{^}
4) Fehlt in Eder Analecta.^{^}
5) So in Eder Analecta. Fehlt in der Vorlage. ^{^}
6) Eder Adversaria: restauranda.^{^}
[S. 184]
1) So Eder Adversaria und Analecta. Vorlage: Eisen-Vurchel.^{^}
2) Vorlage: indultibus. Eder Adversaria: libertatibus.^{^}
3) Eder Adversaria und Analecta: eorumque [2x].^{^}
4) Eder Adversaria und Analecta hierauf: quoque.Vorlage: Idus.^{^}