Urkunde Nr. 2641 aus Band V
- Seite im UB:
- 247-250
- Heute in:
- Hermannstadt, Staatsarchiv [Direcţia Judeţeană Sibiu a Arhivelor Naţionale ale Romȃniei]
- Heutige Signatur:
- Kirchenarchive A.B. [Colecţia de documente ale parohiilor ev. CA săseşti] Serie II (Inventar 228), Nr. 1291 - Abt.45: K. A. Treppen [Parohia Ev. CA Tărpiu], Nr. 3.
- Druckvorlage:
- nach Original
- Abdruck als:
- Volltext
- Sprache:
- Latein
2641
Ziegendorf 1448 April 3 a) Der öffentliche Notar Lukas Wayz bezeugt, dass die Gemeinden Mettersdorf und Treppen gegen den Vorgang bei der Eidesablegung für Johann von Györgyfalva Verwahrung eingelegt und an die königliche Kurie berufen haben. Orig. Perg. Arh. St. Sibiu, K.A. Treppen Nr. 3.
Regest: Berger, Urkunden-Regesten (
») 26 Nr. 120. Berger - Wagner, Urkunden-Regesten (
») I, 41 Nr. 120. +
Die Datierungsangaben stimmen nicht völlig überein. Der 4. April 1448 ist nicht ein Mittwoch sondern Donnerstag. infolgedessen dürfte die Urkunde schon am 3. April ausgestellt worden sein.
In nomine domini amen. Anno nativitatis eiusdem millesimo quadringentesimo quadragesimo octavo, indictione undecima, die vero Mercurii, quarta videlicet mensis Aprilis, hora meridiei vel quasi, pontificatus sanctissimi in Christo patris et domini nostri domini Nicolai quinti papae, in Zegew in domo nobilis Johannis de Gygerfalua in ipsius stuba, dyocesis Transsiluanae, in mei notarii publici testiumque subscriptorum praesentia honorabilis et egregius vir dominus Cristannus decretorum doctor rector ecclesiae parochialis in Magno Demetrio dictae dyocesis procuratorio nomine plebesanorum ac parochianorum suorum ac incolarum et inhabitatorum singulorum in Treppyn et Nagdemeter commorantium exhibuit mihi notario tenensque in manibus suis quondam cedulam papiream infrascripta continentem animo provocandi et appelandi vivaeque vocis oraculo expressa voce alte et intelligibili semel, bis, ter unico contextu provocavit et appelavit contra et adversus saepefatum Johannem de Gigerfalua ac Blasium Henke de eadem et alterum Iohannem de Zala ac Michaelem filium Gew de Gerwassarhel et reliquos complices eorum et ipsorum praesentia. Coherentes eisdem in ea parte omni modo vi et forma et animo provocationis et appelationis sicut praemissum est insinuamusque
1) eisdem tunc praesentibus dictam suam provocationem et appellationem prosequi se velle tempore opportuno de quibus omnibus solempniter protestatus est tradensque mihi notario dictam cedulam petens debita cum instantia et requirens officium thabellionatus mei quatenus sibi haec omnia in dicta cedula contenta in publicam formam transscribi unum vel plura instrumentum vel instrumenta superinde conficere deberem. Cuius quidem provocationis et appellationis tenor sequitur et est talis: Quoniam appellationis remedium in oppressorum et verisimiliter se opprimi timentium in sacris canonibus salubriter est institutum, hinc ego Cristanus decretorum doctor rector ecclesiae parochialis in Magno Demetrio, dyocesis Transsiluanae, procuratorio nomine pro parte honestorum virorum omnium et singulorum plebesanorum suorum ac incolarum et inhabitatorum in dicta Magno Demetrio et Terpyn commorantium hominum regalium sentiens et luculente videns dictos homines violenter et contra omnem iustitiam opprimi et vim pati in eo, quod ibidem videlicet loco praedicto Zegew dictis hominibus praesentibus ad quandam dictam et sollempnitatem servandam de et super recognitione fienda per commetaneos et vicinos vicinio- [S. 248] res possessionum regalium Zegew ac praediorum Fatha, Chegee, Bochna et Thoekesch in comitatu de Doboka situantium vigore certarum literarum regalium et literalium instrumentorum praedictis populis et iobagionibus regalibus Saxonicalibus in praeallegatis possessionibus Nagdemeter et Terpen commorantibus legittime eisdem donate et collate et per defectum seminis nobilium ad collationem regiae maiestatis canonice devolute iuxta contenta in dictis literis regalibus. Tandem in iudicium causa extitit huiusmodi deducta propter variam et multiplicem inquietationem et turbationem dictorum populorum in praenarratis possessionibus pacifice existentibus tempore, cuius initium in memoria hominum non existat, licet nuper per magnificum dominum Johannem de Hwnyad gubernatorem incliti regni Hungariae pro tribunali sedentem ac certos nobiles partium Transsiluanarum in octavis epiphaniarum domini
2) Thorde in generali causarum audiendo sibi assidentes causa huiusmodi discussa fuerit finali sententia dictarum extitit, vicini viciniores ac commetanei dictarum possessionum et non alii die quo supra coram egregio Nicolao de Wyssagana
3) vicegubernatore aut altero Nicolao de Zomkerek vicevaivoda in forma iuramenti et sub debito fidei ipsorum recognoscere deberent, quod eo tempore quo quondam Georgius et Nicolaus nobiles de Zegew per Saxones de Lekencze interempti fuissent literae et literalia intrumenta dictorum nobilium de Gyurfalua ius femineum tangentia per dictos Saxones potentialiter ablata fuissent et extitissent et si dicti nobiles et eorundem coniuratores modo praemisso sub iuramento recognoscere nollent etiam parte adversa praesente ex tunc causa eadem in eo statu pro meliori et seniori adiudicatione, revisione et deliberatione ad praesentiam nominati domini Johannis gubernatoris remitteretur. Sed quoniam praefati Johannes de Gywrgfalua et sibi coherentes non commetaneos nec viciniores sed aliundem parti suae favorabiles allexerunt dictis hominibus in Nagdemeter et Terpen ac eorum procuratoribus ibidem forinsecus stantibus se esse intra stubam recludentes recognoverunt taliter, qualiter absque omni forma iuramenti etiam praelibatis vicegubernatore et vicevaivoda aut altero ipsorum absentibus nudo et simplici verbo in praesentia cuiusdam monachi de conventu Colomonostra deposuerunt, recognoverunt ad favorem partis adversae cuius amicitia inclinati, uti praesumitur, prout libuit eisdem nobis penitus seclusis. Sed cum sic ut praemittitur tedio afecti foris staremus, tandem quadam, ut sic dicam, simulata pietate moti saepefacti nobiles nos introire si qua nobis ibidem essent necessario proponenda iubebant nobis ignorantibus in quod iam clanculo inter se mutuo concluserant ad requisitionem itaque nostram eis factam utrum ad recognitionem illam fiendam sub fidei ipsorum testimonio et in forma iuramenti contravenissent ibidem et quales hii essent aspicere desiderii nostri esset. Qui responderunt, quod iam conclusum esset factum super quo ipsi convenissent sed cum hoc nobis displicentiam non modicam inferret tum quia nobis reiectis et spectis iam inter se diffinuerant de quo nobis nil constare potuit praeterquam praedictus monachus in quadam cedula papirea nomina eorum qui deposuisse videbantur recitavit contra quorum personas ac dicta nobis legitime competiissent exceptiones. Sed quoniam ipsi nostri adversarii ex nostra displicentia moti se ad modum exasperatus ostendebant videntes autem huiusmodi iniuriosam ac potentiariam ipsorum inordinationem pro eo quod dictamen sententiae supradicti domini Johannis gubernatoris in nullo satisfacerent, quando immo per omnia contrarium observarent. Nos quitquam proficere valentes desperantes de iustitia fienda sentientes etiam ex consequenti grande nobis periculum imminere si ad ulterius quinquaginta ad iuramenta ad octavas beati Georgii Torde admitterentur suo modo pront nunc frivolis cavillationibus et calumpniis ipsorum negotium rueret penitus et periclitaret ac etiam non in modicam lesionem et dampnum regiae maiestati indubie cederet et irresuperabile dampnum posset devenire. [S. 249] Cum siquidem sic nudo verbo cuiquam esset credendum in tam arduo negotio tam validas regias literas et munimenta liberae donationis morientur, nemo tutus esse posset, verum etiam quantumcumque donationes legittimae longaevo tempore possessae ad tam invalidam probationem contrariam ruerent et deperirent temporis ex transcursu multis quidem et allis motivis et exorbitanciis dictam causam ob defectum debitae solempnitatis cum clari iuris divini quam humani explorati sit, quod nulli quantumcumque praeeminentiae status aut dignitatis existat qui in tcstimonium certitudinis rei inducitur praeter fidem iuratam sit credendum animadvertens nihilominus ego praelibatus plebanus in Nagdemeter nomine procuratorio quo supra, quod nunc tempestatis huius tempore quo pauperes ipsi defensore legittimo videlicet regio capite carent ad praesens cuius interest merito et iure tam legittimas donationes regias manutenere ac defensare, et licet tutor in bonis pupilii iuxta potestatem sibi traditam tutelae officio disponere habeat prout ipsius pupilli utilitas requirit donare tamen et alienare minime valet iuris auctoritate ac legis inhibente. Hiis et aliis mente recollectis ad curiam ipsius domini gubernatoris et eius praesentiam in hiis scriptis ac vivae vocis oraculo provoco et appello semel bis ter unico contextu interdicens omnem prorsus ampliorem et ulteriorem processum fiendum et pro maiori evidentia rei praeteritae gestae recolens, quod iidem nobiles Johannes de Gygerfalua, Blasius Henke et Johannes de Zala ac ceteri ipsorum adherentes in ea parte a praeteritis temporibus saepe sepius et ad semper allegarunt sc habere munimenta et literalia instrumenta pro iure suo carentia, quae tamen nusquam produxerunt in aliquo iudicio nec producere valuerunt sicut nec hodie valent ratione huius defectus probationis pro parte ipsorum dictis hominibus regalibus ad iudicatum extitit sententiali calculo finalique decisione. Quo non obstante ausu temerario contra regalium literarum inhibitiones et comminationes praedicti nobiles pauperes illos quia simplices frivole molestandes perturbarunt multifarie et multis modis molestarunt, non timentes deum nec hominem verentes nec unquam ullo tempore retroactis diebus se ad iuramenta ipsorum probando restrinxerunt nec admissi sunt, nisi hoc moderno tempore calamitatis et depressionis existimantes ipsis hoc esse tempus opportunum quo nullo suffragante defensorio citius valeant id adipisci, quod nullo eis iuris remedio unquam competere potuit et cautelosis machinationibus sub consilii figura quidam consulentes ipsi domino Johanni sinistre suadentes fuco colore non sicut rei veritas se habet cuius contrarium facile probari poterit tempore et loco suis opportunis. Circumventi quoque pauperes praedicti per notarium provinciae, qui non suo modo prout sententiam in Torda per dominum Johannem gubernatorem quantum ad intentionem eius conscripsit sed ad partem alteram favorabilior effectus quaedam interseruit puta regnis consuetudinem quae ad mentis duplicitatem trahi poterit nam vigore huius clausulae quitquit placitum fuerit dictis nobilibus consuetudinem patriae vim habere asserunt, quemadmodum etiam inferunt non esse consuetudinis ipsorum, ut iuramentum sub ea ut quo respectu quivis sanae mentis quid sibi vult hoc facile promptum habet. Qua ratione ego praelibatus dominus Cristanus decretorum doctor quo supra solempniter protestor quod si in casu et eventu nominatus dominus Johannes gubernator in cuius persona de iustitiae complemento maxima mihi et dictorum pauperum spes est et grandis fiducia sinistra forsan aliqua informatione inductus, quod absit, sicut nunc de praeterito in dicta Tordensi congregatione accidisse cognovimus salva semper magnificientiae suae dignissima honestate aut si forte grandiori negotio regni occupatus fuerit ita quod cuius accessus et praesentia facile in tempore nobis opportuno et necessario haberi non posset ad regiam curiam pro uberiori cognitione tam grandis negotii consequenter appello ad eum cuius interest et cuius negotium geritur pauperes defensare et in suis iuribus conservare proprium est et requi- [S. 250] rit officium nec sit hoc molestum saepefato domino Johanni gubernatori cum nil per hoc intendo quod suae valent magnificentiae in aliquo derogamini de quo solempniter protestor. Cum idem dominus Johannes spem iustitiae reddendo unicuique per expressum dinoscitur habere sed non sic aliis eadem necessitas incumbit sicut nec omnes obediunt ewangelio protestor quoque hanc praesentem meam appellationem quam cunctis hic existentibus et quorum interest vel interesse poterit certis sub terminis a iure mihi competentibus prosequi me velle loco et tempore opportuno inhibeoque auctoritate eadem qua haec mea praesens appellatio vim divolutivam habere volo et ad eum iudicem ad quem eadem ipsa appellatio dirigitur causa cognoscenda omnem actum contrarium per quempiam attemptatum quod si forsan ab aliquo attemptari contigerit auctoritate eadem irritum reputo et inaniter ac casse et per viam attemptatorum fore revocandum de quo et iam protestor. Super quibus omnibus appellationes seu literas dimissoriales peto instanter instantius instantissime mihi dari si quis sit qui mihi easdem literas dare voluerit et valeat, saltem a te notario publico cum clausulis aliis ad huiusmodi actum vel solempnitatem congruis et opportunis. Unde ego notarius subscriptus auctoritate qua supra cum id debitum officii mei thabellionatus requirat nulli iuste quod petitur denegare praedictam formam provocationis et appellationis ac insinuationis coram me, ut praemittitur, exhibitam, lectam et insinuatam ad debitam instantiam petitionis praenarrati domini Cristani dercetorum doctoris et procuratoris principalis de verbo ad verbum nil addens vel minuens, quod rei subsstantiam immutare possit, quovismodo in hanc formam publicam reddegi signoque et nomine meis solitis et consuetis consignavi. Acta sunt haec anno, indictione, die, hora, loco, mense et pontificatu quibus supra praesentibus ibidem discreto et circumspectis viris domino Jeronimo presbitero in Nagdemeter vicario temporali diocesis Transsiluanae ac Clemente de Endrydi et Bartholomeo de Erdeosch tunc vicecomitibus Siculorum eiusdem diocesis ac aliis pluribus testibus fidedignis ad praemissa specialiter rogatis et vocatis.
Notarzeichen. Et ego Lucas Wayz natus Mathei de Theka clericus imperiali auctoritate notarius publicus diocesis Transsiluanae, quia huiusmodi appellationi, insinuationi et provocationi ac protestationi omnibusque aliis et singulis praemissis dum sic ut praemittitur fierent et agerentur unacum praenotatis testibus praesens interfui eaque sic fieri vidi et audivi ideoque hoc praesens publicum instrumentum manu mea propria conscriptum exinde confeci in nota cepi, publicavi et in hanc formam publicam redegi signoque et nomine meis solitis et consuetis praesentes consignavit in fidem et testimonium omnium singulorum praemissorum requisitus.
a) Ausstellungsort im UB als: Ţigău/Ziegendorf.
^1) Vorlage
insinunusque.^ 2) Januar 13.
^ 3) Gebessert aus
Wyzagana. ^