Urkunde Nr. 302 aus Band I

Seite im UB:

229-230

Heute in:

Klausenburg, Bibliothek der Akademie [Biblioteca Academiei Române, Filiala Cluj-Napoca]

Druckvorlage:

nach Abschrift

Abdruck als:

Volltext

Sprache:

Latein

---

302

1305 April 15 Das Weissenburger Kapitel bezeugt, dass Comes Gregor, Apa's Sohn, und dessen Bruder Jakob und Gregor, Nikolaus' Sohn, verschiedene Güter in Siebenbürgen unter sich aufgetheilt haben.

Capitulum ecclesiae nostrae Michaelis archangeli Transsiluanae omnibus Christi fidelibus praesens scriptum inspecturis salutem in omnium [S. 230] salvatore. Ad universorum notitiam tam praesentium quam futurorum harum serie volumus pervenire, quod Gregorius comes filius Apa et Jacobus frater eius ac Gregorius filius Nicolai fratris ipsorum coram nobis personaliter constituti confessi sunt, quod licet super facto possessionum eorundem lis et contentio inter ipsos mota exstitisset et suscitata et diutius ventilata, tandem pro voto et consensu et ad nutum omnium cognationum suarum et cognatorum et inducentur, propter bonum pacis in celebratione divisionis possessionum seu terrarum eorundem in partibus Transsiluanis existentium ad talem concordiam seu pacis unionem se devenisse retulerunt, quod terrae seu possessiones Almakerek et Ujfalu vocatae cum omnibus utilitatibus ad easdem pertinentibus sub metis et terminis prout possederunt et tenuerunt ab antiquo ac villa Besse cum universis utilitatibus suis ipsi Gregorio filio Nicolai pro parte sua, item Gregorio comiti filio Apa terrae seu villae Bethlend, Fighe, Malom, Totesdi, Ujfalu, Baromlak et Isontelke, Keresd et Földsintelke nuncupatae eodem modo cum universis ad easdem pertinentibus et utilitatibus suis.¹⁾ Sed quia villa Ujfalu silva caret, sic dixerunt ubicumque silvas super Jacobi praenotati parte de eadem pertingere possent, liberi essent, sicut propriis ipsius Jacobi ad utendum. Item Jacobo saepe dicto terrae seu possessiones Katel, Assonfalva, Beud, Babus, Nagyfalu, Karatsontelke atque Moltsed, Bodin, Szekerbatha nominatae simul cum omnibus ad easdem appertinentibus et utilitatibus suis per modum divisionis cessissent sine praeiudicio iuris alieni et essent devolutae unicuique ipsorum perpetuo et irrevocabiliter in filios filiorum possidendas pacifice et habendas assumendas, obligantes se ab omnibus prius dictarum terrarum seu possessionum processu temporis eosdem impedire et inquietare volentes mutuo defensare et expedire propriis laboribus et expensis, tenentur in pacifica possessione dictarum terrarum unumquemque ipsorum indefesse conservare. Iidem praefati nobiles confessi sunt, quod omnes causae seu actiones, quae bonorum et possessionum suarum pecunia mancipatarum ac aliarum a parte ipsorum relictarum motae fuissent, sedatae essent ac sopitae inter ipsos atque mortuae ita ut numquam de cetero in processu bonorum praemissorum aliquis vel aliqui ex eisdem contra alium aliquam quaestionem seu causam movere valerent, et si quis ipsorum aliquas literas in processu huiusmodi causae et partes confectas et receptas reservaret, viribus carerent et inanes essent, minimi et nullius prorsus firmitatis ubicumque lapsu temporis exhiberentur per eosdem. Petentes nos cum instantia, ut ad consolidationem ac firmitatem huiusmodi divisionis terrarum et possessionum suarum praedictarum ac concordia ad perpetuam rei memoriam literas nostras privilegiales praesentibus dare et concedere dignaremur. Nos igitur petitionibus ipsorum annuentes super praemissa divisione possessionum suarum praedictarum literas praesentes nostras commisimus sigilli nostri munimine roboratas. Datum in coena domini, anno eiusdem millesimo trecentesimo quinto. Stephano praeposito, Thoma cantore et custode,²⁾ Nicolao decano existentibus. [S. 231]


1) Fehlt das Zeitwort, etwa cessissent.^{^}
2) Sonst ist 1305 und überhaupt innerhalb der Jahre 1300 bis 1320 Vincencius als custos urkundlich bezeugt. ^{^}