Sie suchten nach:

heutiges Archiv: München, Bayerische Staatsbibliothek Remove constraint München, Bayerische Staatsbibliothek: München, Bayerische Staatsbibliothek Literaturkurztitel: Archiv Remove constraint Archiv: Archiv
Treffer 0 von 5936 Ihrer Suche Neue Suche
 

Urkunde Nr. 365 aus Band I

Seite im UB:
339-340

Heute in:
Budapest, Ungarisches Landesarchiv [Magyar Országos Levéltár]
Heutige Signatur:
DL (Diplomatikai Léveltár) Nr. 1964.

Druckvorlage:
nach Einschaltung (Insert)

Abdruck als:
Volltext

Sprache:
Latein


365


1319 Mai 13 König Karl setzt Magister Simon wieder in den Besitz von Grossschogen, Passbusch und anderer Ortschaften ein.

Eingeschaltet von dem Weissenburger Kapitel 1330 [= UB Nr. »373], Orig. Ungar. Landesarchiv Budapest.

Druck: Nagy, Cod. Andegavensis (») I, 515-517. +
Druck und rumänische Übersetzung: Documente privind ist. Rom. (») C, veacul XIV, vol. I, 312-312 bzw. 417-418. +
Regest: Fejér, Codex (») XI, 466. Regesta Slovaciae (») II, Nr. 454. + Anjou-kori oklevéltár (») V, Nr. 454. + Jakó, Codex dipl. Trans. (») II, 137-138 Nr. 322. +

Karolus dei gratia Hungariae, Dalmaciae, Croaciae, Ramae, Seruiae, Galliciae, Lodomeriae, Comaniae Bulgariaeque rex omnibus Christi fidelibus praesentem paginam inspecturis salutem in omnium salvatore. Et virtutum praemia sunt benemeritis tribuenda et boni ad exercitium probitatis invitandi sunt, quasi quibusdam muneribus illecturis exhortationibus praemiorum, cum res omnis per exercitium recipiat incrementum et exercitata virtus ad summi loci fastidia suos provehat possessores. Amplitudini ergo regiae convenit maiestatis viros fidelitatis dapibus refectos, suae extollere munificentiae donativis. Proinde ad universorum tam praesentium quam posterorum notitiam harum serie volumus pervenire, quod magister Symon filius Mychaelis comes de Sumlou et de Karasou dilectus et fidelis noster ad nostrae maiestatis accedens praesentiam et suae fidelitatis servitia ab olim magnae diligentiae studio nobis impensa rememorans et exponens quasdam villas seu possessiones, sicut dixit sibi iure hereditario attinentes, Nogsoyou, Pozpus, Barla, Serleng, Symonteluke, Varhel, Radla, Hermanteleke, Jordanfolua, Sebus, Greseph, Solmus, Sarpataka, Sarumberg, Pinar, Knezeg, Vnkateluke, Kurtuelkopu, Nogfilpus, Kysebfilpus, Zentushaza, Haraztus et Bartaleusvyfolua vocatas, sibi pro suis fidelibus servitiis reddi et restitui a nobis humiliter supplicando postulavit. Nos igitur secundum quod regiae magnitudinis expostulat et requirit officium, ut uniuscuiusque merita animo metiatur pietatis, et his, quos opera suae virtutis regali remuneratione efficiunt dignos, grata debeat reddere praemia meritorum, propositis petitionibus ipsius magistri Symonis diligenter auditis revocatisque in memoriam fidelitatum obsequiis eiusdem, quae idem continuis locis et temporibus nostro iugiter lateri adhaerendo, filios suos compedibus mancipatos et possessiones ac bona ipsius manibus Mathei de Trinchinio nostri et totius regni nostri infidelis desolationi relinquendo, et personam eius dubiis fortunae casibus pro constantia fidelitatis nobis et sacrae coronae regiae observanda submittendo multifarie multisque modis meruit complacere et se reddere gratiosum ita, quod ipsius servitiis fidelibus noster regius animus prae ceteris mitissime conquievit. Volentes huiusmodi fidelitatibus et servitiis specialibus eiusdem regio occurrere cum favore, praememoratas villas seu possessiones cum omnibus earum attinentiis et utilitatibus universis sub antiquis metis et terminis eo iure, quo ad ipsum magistrum Symonem pertinere dignoscuntur, eidem et per eum suis heredibus heredumque suorum successoribus sine praeiudicio iuris alieni reddidimus et restituimus possidendas, tenendas et habendas iure perpetuo, pacifice et quiete. In cuius rei memoriam perpetuamque firmitatem praesentes concessimus literas nostras privilegiales [S. 340] duplicis sigilli nostri munimine roboratas. Datum per manus discreti viri magistri Johannis Albensis ecclesiae praepositi, aulae nostrae vicecancellariiet archidiaconi de Kukulleu dilecti et fidelis nostri, anno domini millesimo Co Co Co decimo nono, tertio Idus Maii, regni autem nostri anno similiter decimo nono.