Urkunde Nr. 3252 aus Band VI

Seite im UB:

100-102

Heute in:

Hermannstadt, Staatsarchiv [Direcţia Judeţeană Sibiu a Arhivelor Naţionale ale Romȃniei]

Heutige Signatur:

Kapitel Hermannstadt [Capitlul evanghelic CA Sibiu] (Inventar 298), Urkunden Nr. 33.

Druckvorlage:

nach Original

Abdruck als:

Volltext

Sprache:

Latein

---

3252

Hermannstadt 1461 März 17 Der öffentliche Notar Urbanus Petri von Steinau beglaubigt die vom Hermannstädter Kapitel vorgenommene Beilegung des Streites zwischen dem Grosscheuerner Kaplan Ladislaus und dem Kronstädter Geistlichen Jakobus wegen angeblicher Geldentwendung.

In nomine domini amen. Anno nativitatis eiusdem millesimo quadringentesimo sexagesimo primo, indictione nona, die vero Martis decima septima mensis martii, hora vesperorum vel quasi, pontificatus sanctissimi in Christo patris [S. 101] et domini nostri domini Pii divina providentia papae secundi anno eius tertio in consistorio honorabilium dominorum ecclesiarum parochialium capituli, decanatus opidi Cybiniensis Strigoniensis iurisdictionis plebanorum ubi venerabilis vir dominus Michael baccalarius in decretis decanus Cybiniensis de Insula christiana unacum suis coassessoribus eiusdem decanatus et capituli plebanis sedebat pro tribunali. In mei notarii publici testiumque subscriptorum ad infrascripta vocatorum et rogatorum praesentia personaliter constitutus honorabilis vir dominus Symon plebanus de Insula Gerhardi iamdicti decanatus et capituli Cybiniensis confrater ad debitam requisitionem honorabilis viri domini Ladizlay de opido Castrosches Transsilvanensis dyocesis, capellani in Magni Horreo Strigoniensis iurisdictionis praefatae ut profitebatur citatus per dictum dominum Ladizlaum ad dicendum veritatem de et super deperditione suorum florenorum auri puri Hungaricalium puta triginta duorum et monetarum argenteorum pro duobus florenis auri similiter hungaricalis monetae, quid sibi constaret fateri et recognoscere dignaretur. Annotatus vero dominus Symon non coactus nec aliqua sinistra informatione inductus conscientiose et fidei sua sub puritate confessus est et recognovit modo tali. Quod cum ipse in anno domini millesimo quadringentesimo quinquagesimo quarto quidam Jakobus dc Corona presbiter unacum iamdicto domino Ladizlao in villa maiori Kappusch Transsilvaniensis dyocesis pariter capellani fuissent et ipso domino Symone in opido Berthalom venerabilis viri domini Michaelis baccalarii in decretis plebani et decani sedis Megies similiter Transsilvaniensis dyocesis procuratore curiae et capellano existente, ipsi vero domini plebani sedis Megies quasi universi ibidem congregationem generalem habuissent pariterque constituti et pro tribunali consedentes. In qua quidem congregatione venerandus vir dominus Nicolaus de praedicto Kappusch, archidyaconus de Kykyllew etiam praesentia liter constitutus coram quibus dominis praefatus dominus Ladizlaus contra dominum Jacobum suum collegam capellanatus querulose suam querelam iudicialiter proposuisset in hunc modum. Quomodo praefatus Jacobus presbiter de Corona sibi in triginta duobus florenis auri hungaricalis et in moneta argentea pro duobus florenis similiter auri puri ipso Ladizlao presbitero in Megies existente furtive per fenestram commodum suum subintrando ruptis seris dampnum fecisset et abstulisset; ipso vero domino Michaele decano hoc percipiente praedictum dominum Symonem ad praedictum Kappusch et a Jacobo presbytero de veritate rei praemissae ad inquirendum transmisisset. Qui cum ad ipsum Jacobum presbyterum pervenisset ipsumque de praemisso negotio interogasset. Idem vero Jacobus presbyter sponte sine omni coactione statim sibi recognovisset se praedictam summam florenorum et monetam argenteam in nummero quibus supra ipsi domino Ladizlao recepisset. Ipso vero domino Symone ad praefatos dominos et decanum¹⁾ revertente relationem praedicto domino decano facientem, quomodo ipse Jacobus presbyter praefatam summam florenorum er [ ] ²⁾ domino Ladizlao abstulisset. Demum vero idem Jacobus presbyter personaliter citatus coram praefatis dominis Michaele decano, Nicolao archidiacono, magistro Ambrosio de Walthudia et Johanne fratre ipsius domini Nicolai archidiaconi de Kappusch plebanus constitutus ipsis in praedicta Berthalam in tribunali consedentibus, idem tunc Jacobus presbyter saepedicto domino Ladizlao super praedicta per eum ablata summa iudicialiter respondere debuisset. Idem dominus decanus nullam penitus iudicium et iustitiam eidem domino Ladizlao contra dictum suum adversarium impartiri et facere voluisset, sed ipsi domini Nicolaus archidiaconus et magister Ambrosius ipsum Jacobum presbyterum in locum seorsum recepissent et inter ipsum Jacobum et Ladizlaum concordiam fecissent talem, ut idem Jacobus presbyter domino Ladizlao tantum octo florenos auri pro sua dota dicta summa dare [S. 102] debuisset. Sed cum ipse dominus Ladizlaus parvo intervallo ipsius diei et statim se illusum et deceptum per fraudem et dolum sensisset, ipsam concordiam immediate revocasset et iudicium et iustitiam contra suum adversarium sibi impartiri postulasset. Ipsi vero domini sibi iudicium et iustitiam facere denegassent eundemque Jacobum presbyterum pro huiusmodi facinorosis actibus et dampnis saepefato domino Ladizlao illatis liberum abire permisissent. Super quibus omnibus et singulis memoratus dominus Ladizlaus a me notario publico subscripto et literam recognitionis a praelibato domino Michaele, decano Cybiniensi instrumentum seu instrumenta sibi confici et dari petivit. Cuius petitionibus fore iustis et rationi consonis, praesens ideo instrumentum sibi tradidi et assignavi. Acta et data sunt haec anno, indictione, die, mense, hora, loco et pontificatu quibus supra. Praesentibus ibidem honorabilibus viris Gregorio de Coloswar et Wenczesslao de Dresdin, Gregorio Transsilvanensis diocesis, Wenczesslao Misnensis diocesis presbyteris in Cybinio capellanis et pluribus fide dignis presbyteris et literatis personis testibus ad praemissa vocatis pariter et rogatis.

Notarzeichen: Et ego Urbanus Petri de Stynawia, clericus Wratislaviensis diocesis, publicus papali ac imperiali auctoritatibus notarius, qui praedictis requisitionibus, fassionibus et recognitionibus aliisque omnibus et singulis praemissis dum, sic ut praemittitur, fierent et agerentur unacum praescriptis testibus praesens fui, eaque sic vidi fieri et audivi. Ideo praesens publicum recognitionis instrumentum manu meo scriptum exaravi, conscripsi et in hanc publicam formam redegi et publicavi signoque et nomine meis solitis et consuetis roborando consignavi, rogatus et requisitus in fidem et testimonium omnium praemissorum.


1) Schrift ganz verblasst, hier nach einer Abschrift aus der Zeit um 1800 wiedergegeben, ebenda.^{^}
2) Unleserlich 12 mm.^{^}