Urkunde Nr. 1827 aus Band IV

Seite im UB:

53-56^a)

Heute in:

Hermannstadt, Staatsarchiv [Direcţia Judeţeană Sibiu a Arhivelor Naţionale ale Romȃniei]

Heutige Signatur:

Urkundensammlung [Colecţia de documente medievale], Serie U. II (Inventar 25 ), Nr. 565.

Druckvorlage:

nach Einschaltung (Insert)

Abdruck als:

Volltext

Sprache:

Latein

---

1827

Konstanz 1417 September 29 König Sigmund stellt die Besitzungen der Abtei Egresch, Scholten, Donnersmarkt, Abtsdorf und Schoresten für die Zeit der Sedisvakanz unter den Schutz der Sieben [S. 54] Stühle und bestimmt, dass in diesem Zeitraum die Einkünfte von den Besitzungen dem Prior und dem Konvent von Egresch zukommen sollen.

Sigismundus¹⁾ dei gratia Romanorum rex semper augustus ac Hungariae, Dalmaciae, Croaciae et cetera rex omnibus Christi fidelibus praesentibus et futuris praesentium notitiam habituris salutem in omnium salvatore. Catholicorum clementia principum divini numinis virtute regnantium sacrosanctam matrem ecclesiam supra summam petram fundatam, quae Christus est, reverenter agnoscens immunitates construere tenetur ecclesiasticae libertatis, quibus ecclesiasticas gaudere personas sanctorum patrum decreta duxerunt sanctiendum. Sane relatu verisono accepimus, quod plerumque nonnulli magnates, nobiles, laici et ceteri huiusmodi homines et regnicolae personis ecclesiasticis oppido infesti inter alia monasteria ipsius regni nostri Hungariae monasterium de Egres sub titulo et vocabulo illibatae virginis Mariae matris dei et domini nostri Jesu Christi constructum et fundatum ordinis beati Bernhardi abbatis, cum abbatem²⁾ eiusdem pro tempore existentem,³⁾ sicuti naturale est, mori seu viam universae carnis ingredi aut etiam abinde ad aliam abbatiam solito more transferri contigerit, simul cum universis possessionibus suis et pertinentiis necnon proventibus et redditibus manu violenta atque laicali damnabiliter pro se ipsis occupantes possessiones et pertinentias ipsius per diversas victualium ac censuum seu collectarum exactiones⁴⁾ et alias devastare et desolari ac hincinde dilapidare et in usus profanos convertere consuevissent iuxta eorum beneplacitum voluntatis, quominus cultus divinus ad laudem et gloriam summi conditoris ibidem posset⁵⁾ debito ordine continuari et persolvi. Et quia nos inter ceteras sollicitudines et curas, quae nobis officii nostri regii regiminis debito exposcente non paucae sed plurimae occurrunt, inter alias dicti regni nostri Hungariae ecclesias praedicto monasterio de Egres, ad quod devotionem gerimus specialem, taliter intendimus providere, ut dum ipsum sui pastoris⁶⁾ destitui contingat solatio, aliis suis libertatibus necnon iuribus, possessionibus, redditibus et praesertim cultu divino frustrari et diminui nullatenus videatur, horum ilaque ducti consideratione praedicto monasterio beatae Mariae virginis de Egres et ex consequenti conventui necnon iudicibus seu villicis ac iuratis senioribus totique communitati [S. 55] possessionum ipsius monasterii Chanad, Monora, Apathfalwa et Sorosthen vocatarum in partibus nostris Transsiluanensibus habitarum ac pertinentiarum earundem hanc specialis praerogativae gratiam duximus faciendam, immotam motu proprio quam etiam ad humilem supplicationis instantiam per fidelem nostrum devotum nobis dilectum venerabilem dominum Emericum abbatem ipsius monasterii modernum, specialem nostrae maiestatis capellanum propterea nobis porrectam annuimus et elargimur disponimusque et ordinamus, ut a modo in antea et deinceps quandocumque et quotiescumque praedicti monasterii abbatem sicuti humanum est mori seu viam universae carnis ingredi aut abinde aliorsum transferri contigerit, ex tunc nullus omnino praelatorum, baronum, officialium aut aliorum iudicum et iustitiariorum seu alterius cuiusvis status et conditionis praedicti regni nostri Hungariae hominum, quacumque dignitate, statu, gradu, praeeminentia, officio seu auctoritate praefulgeant, et praesertim vaivoda aut comes Siculorum partium nostrarum Transsyluanarum praedictarum seu vices eorum gerentes pro tempore constituti praedictum monasterium seu abbatiam de Egres necnon praedictas possessiones Chanad, Monora, Apathfalwa et Sorosthen cum suis pertinentiis fructusque, proventus, census, collectas et quascumque alias obventiones earundem quorumque nomine censeantur occupare, recipere aut quaecumque victualia ab eisdem petere seu exigi facere aut in eisdem descendere seu se de eisdem quomodolibet ingerere aut involvere nullatenus praesumant nec sint ausi modo aliquali. Sed infra tempus vacationis praedicti monasterii seu abbatiae inter alia in aliis literis nostris superinde confectis contenta praefati universi iudices, iurati seniores ac universae communitates praedictarum possessionum in praedictis partibus nostris Transsiluanis habitarum sub protectione et tutela fidelium nostrorum iudicum et iuratorum seniorum septem sedium Saxonicalium partium nostrarum Transsiluanensium praedictarum, per quos ipsos interim contra quoslibet impetitores, turbatores et molestatores nostrae maiestatis in persona tueri et¹⁾ defendi iubemus per praesentes, iugiter perseverando nullique praeterquam priori et conventui praedicti monasterii et consequenter praedictis eorum protectoribus obediendo et obtemperando de universis et singulis censibus seu collectis ceterisque redditibus et proventibus е medio ipsorum provenire debentibus praefatis priori et conventui realiter et integre et nemini alteri respondere et responderi facere teneantur tamdiu, quousque de vero et legitimo pastore seu abbate canonice provisum fuerit monasterio praenotato. Quocirca fidelibus nostris universis et²⁾ singulis vobis praelatis et baronibus praesertim vero reverendo patri domino episcopo Transsiluanensi necnon vaivodae et comiti Siculorum vestrisque vices gerentibus [S. 56] necnon civitatibus, castellanis, nobilibus vestrisque officialibus, item alterius cuiusvis status et conditionis hominibus regni et partium nostrarum praedictarum praesentibus et futuris praesentium notitiam habituris firmiter praecipientes mandamus, quatenus a modo in antea et deinceps praedicto monasterio seu abbatia sive ut praemittitur sive alias quomodolibet vacante idem seu eandem necnon iura, possessiones et praesertim ante dictas possessiones seu villas Chanad, Monora, Apathfalwa et Sorosthen ac pertinentias, earundem quovis quaesito colore occupare seu vos aut ad vos pertinentes de eisdem ingerendo ab eisdem seu altera earum quoscumque proventus, fructus, redditus et quascumque exactiones seu victualia petere seu exigere petique, recipi seu exigi facere nullatenus praesumatis nес sitis ausi modo aliquali, prout nostrae maiestatis gravissimam indignationem, quam contra facientes eo facto incurrere praesentibus decernimus, cupitis evitare. In quorum praemissorum omnium testimonium praesentes nostras literas nostri sigilli quo veluti rex Hungariae utimur appensione communitas praefatis monasterio et domino Emerico abbati eiusque successoribus et conventui supra dictis in aevum valituras ex certa nostrae maieslatis scientia duximus concedendas. Datum Constanciae, in festo sancti Michaelis archangeli, anno domini millesimo quadringentesimo decimo septimo, regnorum nostrorum anno Hungariae et cetera tricesimo primo, Romanorum vero septimo.


a) Erster Seitenumbruch im Kopfregest. a) Die Fußnoten wurden in diesem Band des UB jeweils seitenweise gezählt. Auf die vorliegende Urkunde entfallen: 1-6 auf S. 54, 1-2 auf S 55.^{^}
[S. 54]
1) Kleine verlängerte Schrift.^{^}
2) Vorlage: abbate.^{^}
3) Vorlage: existen. [Abkürzungsstrich über en].^{^}
4) Fehlt in der Vorlage. ^{^}
5) Gebessert aus: possit.^{^}
6) Korrigiert aus: pastores.^{^}
[S. 55]
1) Über der Zeile nachgetragen. ^{^}
2) is et auf Rasur. ^{^}