Urkunde Nr. 1966 aus Band IV

Seite im UB:

234-237 ^a)

Heute in:

Karlsburg (Weissenburg), Batthyaneum [Biblioteca Naţională a României, Filiala Biblioteca documentară Batthyaneum, Alba Iulia]

Druckvorlage:

nach Original

Abdruck als:

Volltext

Sprache:

Latein

---

1966

1425 Juli 9 Der Konvent von Kolozsmonostor bestätigt, dass zwischen dem Weissenburger Kapitel und den Bewohnern von Klein-Schlalten über die dem Kapitel jährlich zu entrichtende Abgabe und über die Frage der Gerichtsbarkeit ein Abkommen getroffen wurde.¹⁾

Nos conventus ecclesiae beatae Mariae virginis de Clusmonstra memoriae commendamus tenore praesentium significantes quibus incumbit per praesentes quod constitutis coram nobis honorabili viro magistro Johanne artium facultatis baccaulareo, canonico ecclesiae Transsiluanae in sua ac capiluli eiusdem ecclesiae Transsiluanae personis, cum literis procuratoriis eiusdem capituli ad infra scriptum negotium per ipsum capitulum specialiter deputato ab una, parte vero ab altera discretis²⁾ et circumspectis viris, domino Muratore plebano ac Johanne Gral iudice, Sigismundo Frispyr, Francisco Grummer ac Petro medico, civibus et hospitibus de Zlathnyabanya alias Abrudbanya consimiliter in eorum ac universorum civium et hospitum de³⁾ eadem³⁾ nominibus, cum sufficienti procurationis mandato ad hoc modo consimili specialiter deputatis, per eosdem magistrum Johannem ac plebanum et hospites parili voce et unanimi relatu confessum exstitit in hunc modum quod quamquam praefatum capitulum ecclesiae Transsiluanae super ipsam possessionem Zlathnyabanya ac cives et hospites de eadem [S. 235] pro quibusdam eiusdem capituli et dictae ecclesiae Transsiluanae arduis causis et negotiis expediendis et determinandis certos census seu taxas imposuerit ac eosdem census seu taxas ab eisdem exigere voluerit, ipsi autem cives et hospites inter se consultantes¹⁾ et nescitur quo ducti consilio insurgentes ratione praedictorum censuum seu taxarum modo praemisso super eos impositorum in praesentia serenissimi principis domini nostri Sigismundi regis domini nostri naturalis contra ipsum capitulum litem et causam movere attemtaverint ipsamque litem et causam in eiusdem domini nostri regis praesentia legitimorum terminorum completionibus sollicitantes diutius prosecuti fuerint, sperantes aliquid lucri exinde reportare. Verum quidem clementia conditoris altissimi²⁾ annuente, a quo cuncta aeque gubernantur ac recto tramite diriguntur et quae a via veritatis erraverint aequo iudicio reducuntur et disponuntur, praedictus dominus noster Sigismundus rex, a cuius celsiludine iuris et iustitiae aequitas irrefragabiliter cunctis consuevit elargiri, una cum praelatis et baronibus ac regni sui proceribus praedictam causam partes inter praenarratas occasione praemissa motam et exortam, visis eiusdem capituli et dictae ecclesiae Transsiluanae iuribus in eiusdem regiae maiestatis ac praelatorum et baronum praesentiis specietenus productis, per suas sententias definitivas recto iuris tramite discutiendo taliter decrevit determinandam et adiudicandam, ut idem capitulum temporibus successivis dictos cives et hospites pro ipsius capituli et dictae ecclesiae Transsiluanae factis et necessitatibus more et ad instar aliorum iobagionum ipsorum dicandi et taxandi, iuxta earundem regiae maiestatis literarum adiudicatoriarum et sententionalium exinde confectarum, liberam habeant facultatem. Tamen quia praedicti cives et hospites, sentientes ex hoc se praegravandos, saniori inter eos inito consilio, anhelantes adventum supervenientis iaculi, ut levius ictum sufferant et minus succumbant, laesioni caute evitare ipsique capitulo debita cum instantia ac humiliter et benigne, ut eosdem refoveretur favoribus norunt supplicare huiusmodique ipsorum insultationes et importunitates, hac vice per eos quoquo modo contra ipsum capitulum factas et perpetratas, de eiusdem capituli pietalis largitate ignoscente relaxare et ex favorabilitatis liberalitate eosdem cives et hospites favorum et gratiarum libertatibus consolare dignaretur. Qui³⁾ quidem capitulum, verum licet in huiusmodi litis et causae prosecutione plures et varios labores et expensas pertuierit et fatigas, matura tamen deliberatione praehabita, quamvis iuxta series dictarum literarum adiudicatoriarum et sententionalium dicti domini nostri regis ab ipsis civibus et hospitibus multo plura singulis annis clare agnoverit provenire, nihilominus tamen pro uberiori et prosperiori successu monta- [S. 236] narum dicti domini nostri regis in eadem Zlathnyabanya existentium ex fidelitate praecipua, qua ipsi domino nostro regi idem capitulum censetur obligari consequenterque pro commodosiori et utiliori statu dictorum civium et hospitum eisdem et eorundem successoribus universis, prioribus eorundem civium et hospitum libertatibus, quibus¹⁾ quinquaginta florenos auri solvere denotarentur, cassatis, hauc gratiam et libertatem perpetue et irrevocabiliter duraturam idem capitulum duxisset concedendam, ut praenominati cives et hospites eorumque successores et posteritates pro toto et universali censu seu taxa annuali ex parte eorundem ipsi capitulo communiter²⁾ provenire debente, perpetuis temporibus semper octavo die festi beati Georgii martyris³⁾ sexaginta florenos puri auri, veri et iusti ponderis, per eorundem civium et hospitum expensas Albae, videlicet loco capitulari, dissimulationis et prorogationis cautelis, occasionibus quibuslibet in hac parte pene relegatis, ipsi capitulo et per consequens dominis de eodem administrare, dare et solvere teneantur. Super qua quidem libertate et gratia praenotati cives et hospites omnimode contenti, eiusdem ratam et gratam habendo, ipsi capitulo debitas gratiarum et reverentiarum actiones referentes, praenominatos sexaginta florenos puri auri, per eos et eorum successores ac posteritates, termino et loco semper in praescriptis, omnis praerogationis et crastinationis remediis et cautelis semotis sicut praemittitur, in eorum expensis administrare, dare et solvere assumpsissent. Praeterea statuissent et inter praedictos cives et hospites firmiter observandum decrevisset capitulum praenotatum, ut si quispiam ipsorum civium et hospitum contra et adversus quempiam eorundem super factis domorum, terrarum arabilium, pratorum ac aliarum utilitatem ipsius Zlathnyabanya, exceptis causis et negotiis factum urburarum eiusdem loci concernentibus, coram iudice et iuratis eiusdem litem seu lites, causam seu causas moveret et suscitaret et de adiudicatione eorundem iudicis ac iuratorum quaepiam⁴⁾ partium contentare nollet, ex tunc talis pars huiusmodi causam pro examinatione ipsius causae in eiusdem capituli praesentiam deferendi et asportandi habeat facultatem. Immo praenotatus magister Johannes, suo et eiusdem capituli nominibus, virtute procuratoria praemissa, praescriptam gratiam et libertatem praefatis civibus et hospitibus eorundemque posteritatibus contulit et condonavit, pro annualique censu ab ipsis civibus et hospitibus ipsi capitulo provenire debenti, praescriptos sexaginta florenos puri auri termino et loco semper in praefixis, per ipsos cives et hospites ac eorundem posteritates perpetuis temporibus administrandos et solvendos, pro omnimoda censuali solutione eorundem civium et hospitum levare et eosdem expeditos committere prae- [S. 237] scriptumque decretum causarum examinationis, importationis et transmissionis fecisse spopondit et affirmavit; praenominati siquidem Murator plebanus ac Johannes Gral iudex, Sigismundus Ffrispyr, Franciscus Grummer et Petrus medicus in ipsorum ac universorum civium et hospitum de dicta Zlathnyabanya nominibus consimiliter virtute procuratoria praenotata, praemissam gratiam et libertatem ratam et gratam habentes, praescriptos sexaginta¹⁾ florenos puri auri, veri et iusti ponderis termino et loco praeallegatis ipsi capitulo et per consequens dominis de eodem, sic ut praemittitur, in eorum expensis administrare, dare et solvere praemissumque decretum causarum examinationis, importationis et transmissionis firmiter et inviolabiliter observare assumserunt coram nobis. In cuius rei testimonium praesentes literas nostras patentes post tergum consignatas partibus praedictis duximus concedendas. Datum octavo die festi visitationis virginis gloriosae, anno domini millesimo quadringentesimo vigesimo quinto.


a) Die Fußnoten wurden in diesem Band des UB jeweils seitenweise gezählt. Auf die vorliegende Urkunde entfallen: 1-3 auf S. 234 (1 in Kopfregest), 1-3 auf S. 235, 1-4 auf S. 236, 1 auf S. 237 (dortige 2 zu nachfolgender Urkunde).^{^}
[S. 234]

(1) Vgl. hierzu die Vorurkunde von 1425 Januar 27 Nr. »1961.^{^}
2) Vorlage: discreto.^{^}
3) Über der Zeile nachgetragen. [2x]^{^}
[S. 235]
1) Vorlage: insultantes.^{^}
2) Über der Zeile nachgetragen.^{^}
3) Vorlage: qua.^{^}
[S. 236]
1) Vorlage: qua.^{^}
2) Über der Zeile nachgetragen.^{^}
3) Mai 1.^{^}
4) Vorlage: quispiam.^{^}
[S. 237]
1) s am Schluß getilgt.^{^}