Sie suchten nach:

Form der Überlieferung: Orig. Perg. Remove constraint Orig. Perg.: Orig. Perg. Literaturkurztitel: Documente privind ist. Rom. Remove constraint Documente privind ist. Rom.: Documente privind ist. Rom.
Treffer 0 von 221 Ihrer Suche Neue Suche
 

Urkunde Nr. 2019 aus Band IV

Seite im UB:
319-321 a)

Heute in:
Kronstadt, Staatsarchiv [Direcţia Judeţeană Braşov a Arhivele Naţionale ale Romȃniei]
Heutige Signatur:
Fond 1: Stadt Kronstadt [Primaria Municipiului Braşov], Privilegiensammlung (Colecţia privilegii) Nr. 69.

Druckvorlage:
nach Original

Abdruck als:
Volltext

Sprache:
Latein


2019


1427 Juli 12 König Sigmund entscheidet den Streit zwischen den Bewohnern von Kronstadt und der Marktgemeinde Neustadt um eine Gebirgsweide zu Gunsten der Kronstädter.

Orig. Perg. Archiv der Stadt Kronstadt. Doppelsiegel an grün-roter Seidenschnur angehängt, derselbe Stempel wie Nr. »1531 A.
Die Datierung - im Original quarto Idus Junii - wurde mit Rücksicht auf das in der Urkunde erwähnte Datum des 14. Juni auf den 12. Juli (quarto Idus Julii!) verlegt.

S1)igismundus2) dei2) gratia2) Romanorum rex semper augustus ac Hungariae, Bohemiae, Dalmaciae, Croaciae, Ramae, Seruiae, Galliciae, Lodomeriae, Cumaniae Bulgariaeque rex, marchio Brandemburgensis nec Lucemburgensis heres omnibus Christi fidelibus praesentibus pariter et futuris praesentium notitiam habituris salutem in omnium salvatore. Regalis benignitatis provida deliberatio remediis suorum solet invigilare subditorum, quia dum eorum onera alleviamus, scandala removemus, iurgia sedamus, limitationem adimus et aditam firmamus nos in eorum tranquillo statu quiescimus et fovemur in pace. Proinde ad universorum notitiam harum serie volumus pervenire, quod cum nobis una cum praelatis et baronibus ac quam pluribus regnicolis nostris Brassouiae existentibus, iudex iurati et seniores oppidi nostri Kereztyenfalua vocati contra cives, hospites et habitatores civitatis nostrae Brassouiensis, compluribus ex eisdem nostrae maiestatis in praesentia constitutis, gravem in eo coram nobis quaerimoniam porrexissent, quomodo praefata universitas Brassouiensis quandam terram seu campum et planitiem in vulgari Hungarico Polyan, in Teutunico aulem Aw nuncupatam et vocatam, desuper eandem civitatem inter alpes seu montes eisdem vicinos habitam et existentem, ad idem oppidum Kereztyenfalua vocatum semper et ab antiquo spectantem et pertinentem non multo transacto tempore pro se ipsis potentialiter occupassent tenerentque et servarent ipsisque terra seu campo aut planitie ac alpibus seu montibus in circuitu eiusdem existentibus pro eorum libito uterentur, ipsos conquerentes ab eorundem terrae planitiei seu campi ac montium et alpium usibus et utilitatum perceptione in manu forti, im- [S. 320] movi prohibendo, sequestrando et compescendo in ipsorum exponentium damnum et iniuriam dictique oppidi non modicum desolationis et diminutionis detrimentum, potentes super hiis sibi remedium opportunum per nostram maiestatem fieri et exhiberi. Praefati vero Brassouienses е contrario respondissent, quod praedictus campus seu planities et terra ac montes eidem circumquaque adiacentes non ad dictum oppidum sed ad dictam civitatem Brassouiensem pertinuisset et pertineret pertinereque competunt, prout de hoc omnibus dictum campum seu planitiem ac terram necnon alpes et montes eis vicinos videntibus et conspicientibus experientia rerum magistra veram, claram et iustam dare posset informationem. Et quia absque revisione ipsius planitiei, campi seu terrae et montium ei vicinorum partibus eisdem commode et pertinenter respondere, iustitiamque et iudicium inter easdem debite et congrue facere non poteramus, pro eo nos unacum quam pluribus baronibus, nobilibus et regni nostri proceribus civibusque, hospitibus et incolis tam dictae civitatis Brassouiensis quam saepefati oppidi Kereztyenfalua vocati necnon aliorum oppidorum eisdem vicinorum sabbato proximo ante festum sanctae trinitatis noviter transactum elapso1) ad praedictum campum seu planitiem ac terram personaliter accedentes per mediumque et in circuitu hincinde girando perambulantes, quia eundem campum seu planitiem ac terram cum alpibus et montibus silvosis ibidem vicinis magis eidem civitati Brassouiensi quam annotato oppido Kereztyenfalua vocato compelere, pertinere, spectare et congruere debere eandemque civitatem ipsis campo, planitie, terra et silvis carere et absque eis commode uti et nullo modo sustentari posse, memoratum autem oppidum Kereztyenfalua vocatum ad eundem campum, planitiem seu terram et silvam nullum ius compelere neque eis pertinere debere et absque eis bono modo utiliter et commodo uti, frui et sustentari posse nec per hoc aliquam iniuriam, damnum et nocumentum eorundem oppidanorum statui illatum et irrogatum fore et esse, una cum praedictis baronibus, nobilibus et quam pluribus regni nostri proceribus, necnon hospitibus, incolis et multis habitatoribus vicinorum oppidorum in revisione eorundem campi, planitiei, terrae et montium silvestrium ibidem vicinorum nobiscum existentium clare conspeximus ac vidimus fide oculata et experti sumus evidenter, ideo tam de praelatorum quam eorundem baronum, nobilium et regni nostri procerum et aliorum quam plurium eorumque ad hoc maturo communicato consilio et diligenti habita deliberatione diversi status et conditionis hominum nobiscum in discussione seu examine praemissorum existentium, memoratos campum, planitiem seu terram silvasque montuosas ibidem vicinas et contiguas eidem civitati Brassouiensi perpetuo pertinere et per eam habere, tenere et possidere eisque libere uti, frui et gaudere adiudicamus, decernimus et [S. 321] declaramus, praefato oppido Kereztyenfalua vocato ipsiusque hospitibus incolis et habitatoribus praesentibus et futuris super hiis perpetuum silentium imponendo auctoritate nostra regia mediante. In cuius rei memoriam firmitatemque perpetuam praesentes concessimus literas nostras privilegiales pendentis authentici sigilli nostri novi duplicis, quo videlicet ut rex Hungariae utimur, munimine roboratas. Datum per manus reverendi in Christo patris domini Johannis episcopi Zagrabiensis, aulae nostrae et reginalis maiestatum eximii cancellarii, fidelis nostri dilecti, anno domini millesimo quadringentesimo vigesimo septimo, quarto Idus Julii, 1) regnorum nostrorum anno Hungariae et cetera quadragesimo primo, Romanorum decimo septimo et Bohemiae septimo. Venerabilibus2) in2) Christo2) patribus(2) dominis... (es folgen die Namen der Grossen des ungarischen Reiches, vgl. die Urkunde Nr. »2011).


a) Die Fußnoten wurden in diesem Band des UB jeweils seitenweise gezählt. Auf die vorliegende Urkunde entfallen: 1-2 auf S. 319, 1 auf S. 320, 1-2 auf S. 321.^
[S. 319]
1) S in verzierter Ausführung.^
2) Verlängerte Schrift. [3x]^
[S. 320]
1) Juni 14.^
[S. 321]
1) Vorlage: Junii.^
2) Kleine verlängerte Schrift. [4x]^