Urkunde Nr. 2024 aus Band IV

Seite im UB:

325-328 ^a)

Heute in:

Hermannstadt, Staatsarchiv [Direcţia Judeţeană Sibiu a Arhivelor Naţionale ale Romȃniei]

Heutige Signatur:

Bischofsurkunden [Colecţia de documente episcopale] (Inventar 1), B. U. Nr. 16.

Druckvorlage:

nach Abschrift

Abdruck als:

Volltext

Sprache:

Latein

---

2024

Weissenburg 1428 Februar 6 Bischof Georg von Siebenbürgen entscheidet den Zehntstreit zwischen Martin, dem Pfarrer von Halvelagen, und Nikolaus, dem Pfarrer von Waldhütten, zugunsten des Waldhüttener Pfarrers.

[S. 326] Georgius dei et apostolicae sedis gratia episcopus Albensis Transsiluaniensis omnibus Christi fidelibus tam praesentibus quam futuris praesens scriptum inspecturis salutem in domino sempiternam. Cumque Martinus plebanus de Holdvylag discretum virum Nicolaum plebanum de Waldhudia ratione praetitulatarum decimarum ultra fluvium Kuekueloe a parte sedis Medies existentium et adiacentium in praesentiam honorabilis domini Petri licentiati in decretis¹⁾ archidiaconi de Solnok, vacante praedicta ecclesia nostra Transsiluaniensi per honorabile capitulum eiusdem ecclesiae nostrae necnon vicarii in spiritualibus constituti legitimando processu eundem in litem coram [eodem domino Petro vicario] attraxisset cumque Martinus plebanus de Holdvilag coram eodem domino Petro vicario [nostro] praedictas decimas dictae probandae terrae ad plebaniam suam de praedicta Hodvylag semper et omni tempore pertinuisse et de praesenti de iure pertinere proposuisset, allegans, quod eaedem decimae per quendam Petrum olim plebanum de eadem Hodvylag infatuatum et reverendo penitus tacente arendationis titulo cuidam Andreae plebano de praedicta Valdhudia eo tempore fore alienatae et per consequens eidem ecclesiae de Waldhudia applicatae exstitissent, quae quidem decimae postremum per quendam Johannem successorem eiusdem Andreae praefati plebani in praesentia domini vicarii Transsiluaniensis pro tempore constituti praevia citatione contra eundem Andream plebanum lis mota et eaedem decimae coram eodem domino vicario per iuramentum proborum virorum iure competente exstitissent, quae omnia in termino verborum cum testibus idoneis ac aliis videlicet evidentibus documentis se posse et velle sufficienter probaturum allegasset, petivisset itaque iudicium et iustitiam in hac parte administrari. Ex adverso autem praenotatus Nicolaus plebanus respondisset, quod praedictae decimae non ad dictam ecclesiam de Hodvylag sed ad suam de Waldhudia semper et ab antiquo pleno iure pertinuissent pertinerentque de praesenti plebanumque pro tempore constitutum easdem continuo quiete et pacifice possedisset et percepisset, quod etiam certis literalibus et sufficientibus testibus et vivis documentis in termino ad hoc deputando posset et valeat comprobare, postulasset siquidem sibi iuris et iustitiae incrementum elargiri in praemissis. Igitur namque dominus Petrus vicarius praedictis partium propositionibus et responsionibus seu allegationibus de mutua voluntate partium commisisset, ut praetacti testes, quos praedictae causae clariori declarationi essent producturi, discreti domini de Berethalom et Bogach ecclesiarum plebani ac decani ad hoc peculiariter deputati servatis servandis examinarentur et eandem notitiam conatumque et commodum in ipsorum depositionibus eidem conscientiose adscribere debeant, commisisse, ut partes praedictae tandem in depositionibus eorundem testium et aliis munimentis ac libertatibus et literalibus ip- [S. 327] sorum instrumentis in superioribus producendis feria secunda proxima post septuagesimam tunc proxime venturam¹⁾ coram eodem domino Petro vicario comparere tenerentur conclusum videndi causa in praemissa iuriumque per definitivam sententiam domini vicarii possent in literas ipsius domini Petri vicarii a partibus coram nobis productis contineri videbatur. Tandem siquidem disponente domino nobis licet immeritis in praedictam ecclesiam Transsiluaniensem succedentibus praedictae causae ad nos delatae atque cum omni praemissae commissionis serie adiudicationis suae nostram in praesentiam deducta et deventa exstitisset. Ipsis itaque praesentibus tandem sexto die²⁾ praedicti diei iuxta nostram commissionem coram nobis comparentibus idem Martinus plebanus ad comprobandas praemissas suas propositiones et allegationes exbibuit quaedam duo regestra, unum videlicet praedicti domini Petri vicarii super receptione testium superinde per eundem Martinum plebanum productarum aliudque vix annotati domini plebani de Bogachcz in hac parte commissarii provisionaliter deputati similiter super receptione testium pro parte eiusdem Martini plebani per ipsum acceptarum descriptum. Quibus exbibitis per nosque acceptis et revisis idem Martinus plebanus dictam suam propositionem praeallegatam minime in iisdem comprobare videbatur. Praefatus vero plebanus de Valdhodia praemissae suae responsionis seu allegationis affirmatione pro comprobanda produxit quasdam literas seu literalia instrumenta, una videlicet olim domini Benedicti archidiaconi de Tylegd vicariique reverendi in Christo praefati domini Benedicti Vös felicis recordationis episcopi Transsiluaniensis et praedecessoris nostri anno millesimo CCCXVII emanatas adiudicatoriales et sententionales, in quibus tenor apparebat, quod idem dominus praedictus vicarius praedictas decimas dictae praetactae terrae annotatae ecclesiae de Waldhudia mediantibus suis literis adiudicatoriis et sententionalibus adiudicasset parti adversae silentium imponendo, aliam vero quondam domini similiter episcopi Transsiluaniensis Emerici confirmationales anno domini millesimo CCCLXXXVI suspendendo sigillo confectas, in quibus manifeste comperiebatur, quod idem dominus Emericus episcopus easdem decimas praedictae ecclesiae de Waldhudia incorporasset, applicuisset et approbasset, tertia vero, quod domini Petri episcopi Transsilvaniensis praedictae regiae maiestatis cancellarii in anno domini millesimo CCC nonagesimo emanatas, in quibus habebatur, quod quidam dominus Johannes archidiaconus de Kekoele ratione quartae praetitulatarum dictarum decimarum in praesentia eiusdem domini Petri litem movisset et dum agnovisset, nullum ius exinde sibi competere, liti et actioni cessisset, praefatus vero dominus Petrus episcopus eidem Johanni, domino archidiacono et suae dignitati silentium imposuisset. Exhibuit etiam [S. 328] quoddam regestrum per annotatum dominum de Byrthalben testimonialiter confectum, quibus inter alia continebatur, quod praedictae decimae ante quadraginta annos ad praedictam ecclesiam de Waldhudia pertinuissent et a plebanis absque omni contradictione pacifice et quiete possessae et perceptae exstitissent. Quibus quidem regestris ac literis necnon literalibus instrumentis a partibus sic ut praemittitur coram nobis exhibitis et productis perque nos receptis, revisis et legitime intellectis quia praefatus Martinus plebanus praemissas suas propositiones et allegationes necnon actionem suam, prout in dictis suis allegationibus promittebat, producere non poterat, praefatus vero Nicolaus plebanus praeallegatam suam responsionem exhibitarum suarum praescriptarum literarum seu literalium instrumentorum cum dictorum quondam dominorum episcoporum felicis recordationis necnon praedecessorum nostrorum necnon unius regestri de Byrthalom clare et manifeste ac sufficienter, pure ac legitime comprobaret; sic nos una cum dominis de capitulo, fratribus nostris in Christo pro tribunali sedentes, deum et eius iustitiam prae oculis ferentes, praedictas decimas cum [ ]¹⁾ praedictae terrae omni eo iure, quo eaedem ex praemissis probabilibus et rationalibus causis, ad praedictam ecclesiam de Waldhudia pertinere demonstratur, eidem ecclesiae de Waldhudia per hanc nostram sententiam definitivam duximus adiudicandam et perpetuo committendam ac adiudicamus et committimus parti adversae et suae ecclesiae perpetuum silentium in hac parte imponentes et imponimus harum literarum nostrarum testimonio et vigore. In cuius omnino fidem et testimonium praesentes literas nostras sententionales et adiudicatorias, cum appensione sigilli nostri proprii quo utimur et subscriptione notarii ac testium infra scriptorum facimus et mandamus communiri. Datum Albae in domo habitationis nostrae episcopalis, termino praenotato, anno domini millesimo quadringentesimo vigesimo octavo, indictione sexta, pontificatus sanctissimi in Christo patris et domini nostri domini Martini divina providentia huius nominis quinti anno undecimo. Praesentibus ibidem honorabilibus et discretis viris dominis Martino archidiacono de Hunyad, Nicolao corporis Christi et Johanne sancti Andreae plebanis, altarium procuratoribus seu magistris in specificata ecclesia fundatorum, testibus fide dignis ad praemissa vocatis specialiter et rogatis. [S. 329]


a) Die Fußnoten wurden in diesem Band des UB jeweils seitenweise gezählt. Auf die vorliegende Urkunde entfallen: 1 auf S. 326, 1-2 auf S. 327, 1 auf S. 328.^{^}
[S. 326]
1) Vorlage: decretalibus.^{^}
[S. 327]
1) Februar 1. ^{^}
2) Februar 6.^{^}
[S. 328]
1) Lücke.^{^}