Urkunde Nr. 2048 aus Band IV

Seite im UB:

354-357 ^a)

Heute in:

Karlsburg (Weissenburg), Batthyaneum [Biblioteca Naţională a României, Filiala Biblioteca documentară Batthyaneum, Alba Iulia]

Druckvorlage:

nach Abschrift

Abdruck als:

Volltext

Sprache:

Latein

---

2048

Weissenburg 1428 Juli 3 ^b) Johann, Pfarrer von [Straßburg am Mieresch /] Grossenyed und Vikar des siebenbürgischen Bischofs, entscheidet den Streit zwischen Johann, dem Pfarrer von Klausenburg und den dortigen Predigermönchen wegen Ausübung geistlicher Befugnisse in der Klausenburger Pfarre.

Johannes plebanus de Enyed maiori canonicusque ecclesiae Transsiluanae ac reverendi in Christo patris et domini domini Georgii dictae almae Transsiluanae ecclesiae episcopi vicarius in spiritualibus et causarum auditor generalis memoriae commendamus tenore praesentium significantes quibus expedit universis et singulis praesentium notitiam habituris [quod], quamvis dudum inter egregium virum magistrum Johannem in medicinis doctorem civitatisque Clusvar plebanum dictae dioecesis Transsiluanae actorem parte ab una et religiosum virum fratrem Henricum ordinis praedicatorum claustri beatae virginis gloriosae de eadem Clusvar priorem vicariumque eorundem fratrum in dicta diocesi¹⁾ Transsiluana per ipsorum provincialem ad hoc specialiter²⁾ deputatum, reum parte ex altera, super quibusdam iuribus parochialibus utpote electione sepulturae, canonica portione audiendisque fidelium confessionibus ac tumulandis defunctorum corporibus, quae in dicto monasterio seu claustro noscuntur eligere sepulturam ac sacramentorum ecclesiasticorum super portione orta materia quaestionis³⁾ propositaque exstitisset, et partibus praedictis coram nobis legitime evocatis et iudicialiter comparentibus praefatus dominus Johannes plebanus nobis quandam summariam petitionem obtulit tenoris et continentiae infrascriptae. Honorabilis domine, proponitur ex parte Johannis plebani de Clusvar contra et adversus fratrem Henricum claustri beatae Mariae virginis de eadem priorem, primo quod duas defunctas de ecclesia mea parochiali neque cavendo de canonica portione danda accepit potentialiter, item quod idem prior meis plebizanis eucharistiae sacramentum administravit, item quod ipse una cum suis fratribus non faciendo fidem de vivis aut fratrum suorum praesentatione indifferenter plebizanorum meorum audit confessiones. Demum concludendo de supradictis sibi petiit fieri iustitiae complementum et de remedio opportuno provideri, officium nostrum in hac specialiter implorando. Ex adverso vero dominus prior dictus respondebat, se ad portionem canonicam non teneri, ad quod probandum certa coram nobis summo- [S. 355] rum pontificium privilegia suo ordini concessa produxit, quorum praetextu asseruit, se una suis cum fratribus confessiones plebizanorum indifferenter absque praelatorum inferiorum licentia petita posse audire et ad portionis canonicae solutionem minime teneri ac esse obligatum. Nos igitur, ex incumbenti nobis officio patris pii more moleste ferentes incommoda et discordias post dictum dominum nostrum episcopum nostrorum subditorum ac infra pectoris claustra sollicite revolventes, quam sit plena periculis unaquaeque in divinae maiestatis conspectu discordia, eapropter intendentes, illam prorsus evellere ac omnimode in quantum nobis possibile fuerit submovere, diligenter inspectis partium propositionibus, allegationibus et omnibus quae nobis in scriptis vel oretenus dicere voluerunt, super hisque communicato iurisperitorum consilio, ac inter nos habita deliberatione matura, Christi nomine invocato, una nostris cum coassessoribus tunc nobiscum pro tribunali sedentibus solum deum prae oculis habendo praesentibus ipsis partibus, pro bono pacis et concordiae inter praedictas partes temporibus futuris a modo et deinceps domino favente habendae pronunciamus, definimus decernendoque ordinamus, quod praedictus dominus prior et eius conventus suique posteritates praesentes et futuri de omnibus et singulis ecclesiaslicis obventionibus, offertoriis ac funeralibus occasione corporum defunctorum in praedicto beatae Mariae virginis monasterio sepeliendorum provenientibus de omnibusque legatis in testamento causa funeris ipsis fratribus ab his qui apud ipsos ecclesiasticam elegerint sepulturam factis portionem canonicam praefato domino plebano ac suae ecclesiae parochiali suisque in posterum successoribus de iure dare et solvere debeat et est solvere obligatus, ipsumque ad dandam et solvendam dictam portionem canonicam eidem futuris temporibus, privilegiis ordini praedicatorum concessis coram nobis productis aliis quibuscumque non obstantibus, sententialiter et definitive condemnamus per praesentes. Item pronunciamus et decernimus, dictum priorem et ipsius conventum in suo dicto monasterio iuris auctoritate liberam habere sepulturam pro tanto, quod omnes ad eandem recipere valeant et teneantur, qui in eodem se elegerint monasterio sepeliri, dummodo tamen ad hanc eligendam voto non induxerint quempiam vel promissione. Quod si fecerint, excommunicationis sententiam iuxta canonicas sanctiones ipsos et eorum quemlibet incurrere declaramus ipso facto. Insuper ordinamus nihilominus et mandamus, quatenus parochiani dicti domini plebani ipsi priori aut suis fratribus, nisi dicto domino nostro episcopo aut nobis fuerint praesentati et per patentes nostras lileras pro audiendis fidelium confessionibus nominatum fuerint admissi et deputati, nullatenus confiteantur, de quibus ipsi plebano praenominato aut eius successoribus fidem facere tenebuntur, de huiusmodique praesentatione iuxta praedecessorum episcoporum et modernorum statuta synodalia ipsum magis reddere patent certiorem. In audiendis tamen confessionibus praedicti fratres potestatem iure eis [S. 356] collatam transgrediendo de casibus nobis reservatis nullatenus se intromittant, nisi a nobis super hoc meruerint licentiam obtinere specialem, in nullo tamen casu idem prior, aut sui fratres falcem mittendo alienam eucharistiae sacramentum parochianis dicti domini plebani, aut ad suam curam pertinentibus porrigant, nec cetera ecclesiae sacramenta, ac alia necessaria non praehabita ipsius plebani licentia speciali valeant administrare, nosque tamen ipsorum iuribus et privilegiis in nullo volumus derogare, denique insinuamus et volumus, quatenus consuetudo loci in praedicta Clusvar hactenus observata inviolabiliter inter partes praedictas observetur, ita quod funus semper prius ad ecclesiam parochialem portetur, antequam ad dictum monasterium ubi sepeliri debeat, deferatur. Demum compositionem amicabilem inter praefatas partes seu ipsorum vel alterum eorum antecessores per reverendissimum in Christo patrem et dominum dominum Georgium almae ecclesiae Strigoniensis archiepiscopum in castro dicti domini nostri episcopi Gyalu ut dicitur pro tempore factam et penes vallatam inconcusse volumus et mandamus observare, quatenus singulis diebus dominicis et festivis sermone in ecclesia parochiali finito ipse plebanus ad spatium unius integrae horae intervallum tenere debeat, et teneatur et hoc servandum sit adstrictus, quotiesque dictum dominum plebanum contra praemissa venire contigerit, poenam in ipsa compositione expressam volumus ut incurrat ipso facto. [In cuius] rei fidem et evidens testimonium praesentes nostras literas seu hoc praesens publicum instrumentum fieri et sigilli nostri maioris, quo in vicariatus utimur officio, appensione una cum subscriptione notarii publici infrascripti eiusque signi appensione fecimus communiri. Datum et actum Albae nostra in sede iudiciaria, anno ab incarnatione domini millesimo quadringentesimo vigesimo octavo, indictione sexta, die vero Saturni, tertia mensis Julii, hora sextarum vel quasi, pontificatus sanctissimi in Christo patris et domini nostri domini Martini divina providentia papae quinti anno sedis eius undecimo. Praesentibus ibidem discretis et circumspectis viris dominis Blasio beati Petri, Melchiore sancti Laurentii martyris altarium rectoribus in dicta ecclesia Transsiluana sitorum et fundatorum, Anthonio reverendi in Christo patris dicti domini Georgii praedictae almae ecclesiae Transsiluanae episcopi et Michaele domini Demetrii eiusdem almae basilicae episcopalis capellanis dictae dioecesis Transsiluanae presbyteris, testibus fide dignis et aliis quam pluribus ad praemissa vocatis specialiter pariter et rogatis.
Et ego Fabianus Johannis¹⁾ de Jankazenthgerg clericus²⁾ diocesis Quinque ecclesiensis, publicus sacra imperiali auctoritate ac almae sedis vicariatus dictae ecclesiae Transsiluanae notarius, ter . . . [quia] prae- [S. 357] missis terminorum observationi sententiaeque decretae promulgationi, adiudicationi, fassioni, protestationi, mandationique commissioni aliisque omnibus et singulis dum sic ut praemittitur fierent et agerentur, una cum praenominatis testibus praesens interfui eaque omnia et singula sic fieri vidi et audivi, ideo hoc praesens publicum instrumentum seu praesentes literas per alium, me aliis regis occupato negotiis, fideliter scriptum, seu scriptae, una cum appensione sigilli maioris pendentis dicti domini Johannis vicarii et causarum auditoris, quo in vicariatus utitur officio, de mandato et commissione eiusdem manu mea propria exinde confeci, notavi, publicavi et hanc in publicam formam redegi signoque et nomine meis solitis et consuetis diligenter consignavi, rogatus et requisitus in fidem et testimonium omnium singulorum praemissorum.


a) Die Fußnoten wurden in diesem Band des UB jeweils seitenweise gezählt. Auf die vorliegende Urkunde entfallen: 1-3 auf S. 354, keine auf S. 355, 1-2 auf S. 356.^{^}
a) Nachtrag UB IV, Seite 726 statt verdrucktem: 1418 Juli 3.^{^}
[S. 354]
1) Vorlage: dioecesia.^{^}
2) Vorlage: fore.^{^}
3) Vorlage: motae quaestionis.^{^}
[S. 356]
1) Vorlage: Johannes.^{^}
2) Vorlage: electus.^{^}