Sie suchten nach:

Treffer 0 von Ihrer Suche Neue Suche
 

Urkunde Nr. 2098 aus Band IV

Seite im UB:
406-412 a)

Heute in:
Klausenburg, Staatsarchiv [Direcţia Judeţeană Cluj a Arhivele Naţionale ale Romȃniei]
Druckvorlage:
nach Einschaltung (Insert)

Abdruck als:
Volltext

Sprache:
Latein


2098


1430 Oktober 21 Das Weissenburger Kapitel berichtet Ladislaus, dem Woiwoden von Siebenbürgen, über eine Grenzbegehung zwischen der Stadt Klausenburg und den Ortschaften Mănăştur/Monostor, Baciu/ Bács und Chinteni/Kajántó, den Besitzungen der Abtei Kolozsmonostor.

Eingeschaltet von dem Grosswardeiner Kapitel 1431 [= UB Nr. »2123], Orig. Staatsarchiv Klausenburg.

[S. 407] Magnifico viro domino Ladislao de Chaak vaivodae Transsiluano et comiti de Zolnuk amico ipsorum honorando capitulum ecclesiae Transsiluanensis amicitiam paratam cum honore. Noveritis, quod cum nos receptis literis serenissimi principis domini Sigismundi dei gratia Romanorum regis semper augusti ac Hungariae, Bohemiae, Dalmaciae, Croaciae et cetera regis, domini nostri metuendi et naturalis, reambulatoriis pro partibus iudicis, iuratorum ac universorum civium et hospitum civitatis Clwswar ut actorum ab una, parte vero ab altera venerabilis ac religiosi viri domini fratris Anthonii abbatis monasterii beatae Mariae virginis de Clwsmonstra sicuti in causam attracti Posonii feria quinta proxima post festum omnium sanctorum1) in anno proxime transacto patenter emanatis minori suo sigillo ab intra consignatis2) nobisque praeceptorie loquentibus et directis iuxta continentiam earundem mandatis ipsius regiae serenitatis obedire cupientes ut tenemur una cum nobili viro Lorando Lepes de Waraskezy vicevaivoda praedictae partis Transsiluanae, homine suo regio literis in eisdem nominatim conscripto et de curia sua regia ad id specialiter deputato, nostros homines videlicet honorabiles viros magistros Ladislaum pro dictorum iudicis, iuratorum3) ac universorum civium et hospitum et Thomam Daan dictum socios et concanonicos nostros pro annotati domini abbatis partibus pro testimoniis transmisimus fide dignos. Qui tandem exinde4) ad nos reversi nobis concorditer retulerunt, quod ipsi feria quarta proxima ante festum beatae Mariae Magdalenae nunc praeteritum5) ad facies praescriptae civitatis Cluswar necnon possessionum Monostor, Baach et Kyantho vocatarum partium praedictarum convocatis, vicinis et commetaneis earundem partibusque praedictis praesentibus, accedendo primo secundum demonstrationem et ostensionem iudicis ac iuratorum civium praedictorum metas pro dicta civitate Cluswar fiendas hoc ordine reambulassent. Incipiendo in cacumine cuiusdam montis prope quoddam fossatum Tewlgespatak vocatum, in cuius montis cacumine duo monticuli parvi apparebant, duas metas terreas in unius monticuli summitate bene apparentes invenissent, quae civitatem Cluswar et possessionem Kayantho vocatam abbatiae de Clusmonstra distinguerent et ab invicem separarent, ubi dominus abbas contradixit.6) Abhinc per ipsum montem descendendo et ad plagam occidentalem directe pergendo in uno monticulo prope unam magnam vallem existentem unam metam terream invenissent cursualem in ipsius monticuli cacumine bene apparentem, ubi idem dominus abbas ipsis contradictionis velamine obviasset. Deinde per directum ad occiden- [S. 408] tem eundo ipsam vallem et quendam cursum seu meatum aquae in vulgari Patak dictum in ipsa valle habitum pertranseundo1) et penes unum alium magnum meatum aquae similiter Pathak dictum, qui de nemore possessionis Kayantho vocata exibat, a parte sinistra ipsius meatus de dicto nemore exeuntis2) ad unam metam terream pervenissent cursualem, ubi dictus dominus abbas similiter contradixisset. Abinde penes eundem meatum directe ad dictam plagam occidentalem ascendendo et ipsum nemus pertranseundo et inter meridionalem et occidentalem plagas ad hoc ascendendo in quodam rubeto magno penes unam viam a parte occidentali, unam magnam metam terream reperissent, qua meta civitatem Cluswar et possessionem Kayantho abbatiae praedictae necnon possessionem Papfalwa vocatam nobilium de eadem a se invicem metaliter separarent, ubi etiam praedictus dominus abbas contradictor exstitisset. Item secundo die videlicet feria quinta3) ulterius ad reambulationem metarum procedendo inter dictam civitatem et possessiones abbatiae dictae Baach et Monostor vocatas metas taliter distinguentes et ab invicem separantes, quod primo metae terrarum ipsius civitatis Cluswar et praedictarum possessionum ipsius abbatiae Baach et Monostor vocatarum incipiuntur iuxta rivulum Papfalwapathaka vocatum, puta super duabus metis abolitis sub quodam monte lapidoso Kwbanya vocato penes praetactum rivulum, quae metae terras civitatis Cluswar praedictae a parte possessionis Papfalwa distinguerent et sequestrarent. Quas metas cives de Cluswar et nobiles de Papfalwa veras metas inter se fore et fuisse allegassent et recludissent4) et mutuo fuissent concordati, ubi etiam memoratus dominus abbas exstitisset contradictor. Abhinc directe per cursum ipsius rivuli per magnam distantiam infra eundo et de ipso rivulo versus plagam orientalem exeundo ibidem in portu ipsius rivuli penes viam magnam ad duas metas terreas antiquas pervenissent, quas de novo erexissent, tunc annotatus dominus abbas contradictor non fuisset. Deinde in eadem via magna versus civitatem Cluswar per directum parvum eundo in utraque parte ipsius viae magnae, videlicet orientali et occidentali plagis, quamvis per praesens ibi nulla meta cum consignatio facta fuerit, tamen praefatis utrisque partibus concorditer volentibus et benivole acceptantibus duas metas terreas erexissent et abinde in eadem via versus dictam civitatem Cluswar parvum eundo venissent ad fluvium Nadas vocatum, ubi in portu eiusdem fluvii inter duas stratas duas magnas metas terreas iuxta se erectas invenissent, quae metae civitatem Cluswar et possessionem abatiae Baach praedictae ab invicem metaliter separarent. Ibi ante dicto domino abbate non contradicente verum tamen nullam fecissent renovationem et abhinc dictum fluvium transsaliendo et versus meridiem as- [S. 409] cendendo usque ad supercitium cuiusdam montis supra vineas prope unam magnam viam, in qua de possessione Baach itur ad possessionem Monostor, unam metam terream invenissent cursualem, ubi dictus dominus abbas contradictor exstitisset. Deinde descendendo1) directe versus plagam meridionalem inter vineas unam metam terream invenissent cursualem, ibi etiam memorato domino abbate contradicente, inde ad eandem plagam meridionalem non multum eundo in planitie prope fluvium Somus similiter unam metam terream reperissent cursualem, ubi idem dominus abbas modo praemisso contradictor exstitisset. Demum similiter versus plagam meridionalem parvum eundo et dictum fluvium saliendo prope eundem fluvium, ubi duas metas fore et fuisse ostendissent, verum tamen nullum signum metale ibi apparuisset, ubi saepe fatus dominus abbas modo praevio fuisset contradictor. Tandem paululum procedendo versus dictam plagam meridionalem et in quodam horto2) intrando, ubi signum metale dicebant, tamen nullum signum apparuisset metale, ubi similiter contradictor exstitisset dominus abbas praenotatus. Inde de dicto horto2) exeundo et in fine possessionis abbatiae Monostor praedictae inter unam publicam viam et quendam parvum rivulum signa duarum metarum ostendissent. Cum tamen minime apparuissent, ubi etiam dictus dominus abbas contradixisset, abinde directe versus plagam meridionalem ad montem ubi patibulum erectum est ostendere3) 1) et modicum pergendo inter terras arabiles unam magnam metam terream reperissent cursualem, ibi etiam domino abbate contradictore apparente. Deinde ad dictam plagam meridionalem eundo in quodam berch duas metas ostendissent bene apparentes, quibus idem dominus abbas contradixisset. Tandem inde similiter versus plagam meridionalem directe tendendo in quodam berch in uno angulo unam magnam metam terream perveniendo, ubi dominus abbas contradixisset. Deinde versus dictam plagam modicum pergendo in una valle unam metam terream esse dixissent, ubi nullum signum metale vidissent, dicto domino abbate similiter contradictore apparente et abhinc versus eandem plagam meridionalem transeundo in quodam alio berch ad duas metas terreas perveniendo, ubi ante latus dominus abbas contradixisset. Inde vero ulterius procedendo ad dictam plagam meridionalem tendendo in una via4) graminosa ad quoddam nemus et in nemore quendam parvum rivulum pertranseundo venitur in quoddam rubetum, ubi unam metam terream reperissent cursualem, ubi dictus dominus abbas contradictor aparuisset. Inde iterum versus plagam meridionalem ad montem ascendendo venissent ad unam magnam viam et per eandem adhuc parvum ascendendo5) inter eandem viam et quod- [S. 410] dam nemus unam metam terream invenissent cursualem, ubi dicto domino abbate similiter contradictore apparente. Deinde adhuc dictum montem ascendendo1) et per magnum spatium transeundo ad cacumen ipsius montis pergendo duas metas terreas reperissent et easdem renovassent, ibi dominus abbas non fuisset contradictor. Deinde descendendo2) ipsum montem et iterum ascendendo3) per bonum spatium in uno alio monte penes unam magnam viam ad unam metam terream perveniendo, quam de novo renovassent, nec dictus dominus abbas in hac parte exstitisset contradictor. Adhinc directe ad eandem meridionalem tendendo ipsam viam saliendo et iterum ad eandem viam perveniendo supra ipsam viam ad duas metas pervenissent, quas de novo renovassent, ubi memoratus dominus abbas penitus in nullo exstitit contradictor. Postremo vero inter meridionalem et occidentalem plagas per magnum spatium eundo venissent ad tres metas ultimas terreas, quarum una civitati, alia abbati et tertia nobilibus de Banabiky sequestrassent, ubi saepe dictus dominus abbas non fuisset contradictor, sed tamen propter absentiam nobilium de dicta Banabiky dictas metas correnovatas2) reliquissent. Tandem vero metarum demonstrationes per ipsum dominum abbatem hoc ordine reambulassent. Primo in planitie cuiusdam montis prope unum meatum aquarum vulgo Telgespathak vocatum ubilicet idem dominus abbas metas fuisse retulerit,3) nullum tamen signum metale reperissent, ubi cives contradictores apparuissent. Abhinc directe ad occidentem per dictum montem descendendo venissent ad unum monticulum existentem prope unam vallem, in cuius monticuli cacumine idem dominus abbas metam terream fuisse nominasset cursualem, sed ibi nullum metale signum apparuisset, ubi ipsi cives modo praevio contradictores exstitissent. Deinde per directum similiter versus plagam occidentalem eundo et quendam meatum aquae vulgo Pathak dictum in ipsa valle habitum transsiliendo penes unum alium meatum aquae venissent similiter Pathak nuncupatum, qui meatus de cuiusdam montis magni latere exibat, penes quem meatum ascendendo in ipsius montis magni latere et penes ipsum meatum a parte sinistra idem dominus abbas metalem consignationem esse demonstrasset,4) sed tamen nullum signum metale apparuisset, ubi ante dicti cives similiter contradictores apparuissent. Abinde ipsum montem magnum quasi ad meridiem declinando ascendendo in ipsius montis magni cacumen in gyro cuiusdam rubeti dictus dominus abbas locum metarum ostendisset, sed tamen nullum signum metale ibi apparentiam habuisset, ubi memorati cives de Cluswar necnon universi nobiles de Papfalwa contradictores exstitissent, asseruissent et praetacti nobiles, nullam umquam metam inibi exstitisse et sic iuxta huiusmodi de- [S. 411] monstrationes praefatarum partium terram illam contentiosam una cum omnibus nobilibus pro tunc inibi existentibus et adhaerentibus ad duo aratra regalis mensurae aestimassent lege et consuetudine observata. Deinde feria quinta ante festum praenotatum1) ulterius procedendo prope praescriptas duas priores metas secus rivulum praetactum Papfalwapataka vocatum sub annotato2) lapidoso monte vulgo Kwbanya dicto quasi ad iactum unius lapidis in gyro cuiusdam viae magnae a parte orientis memoratus dominus abbas metam fore et fuisse allegasset positam, ubi nullum signum metale reperissent, tunc ipsis civibus ibi contradicentibus manifeste. Tandem in eadem via publica per spatium competens versus civitatem Cluswar pergendo venissent sub quendam montem Azyropathaklhehegh nuncupatum, ubi in porta ipsius rivuli Papfaluapalhaka idem dominus abbas a parte orientali signum metale retulisset3) fuisse, nullam tamen apparentiam metalis consignationis inibi reperissent, ubi cives modo quo supra apparuissent contradictores, et sic particula illius terrae litigiosa ad medietatem unius aratri regalis mensurae per omnes inibi existentes fuisset aestimata. Demum siquidem penes fluvium Nadas versus civitatem dictum fluvium saliendo et inde inter orientalem et meridionalem plagas ascendendo4) ad quendam montem veniendo supra vineas, ubi saepe nominatus dominus abbas esse metale signum retulisset quasi in latere ipsius montis, tamen nullum signum metale inibi videri potuissent, ubi memorati cives contradictores exstitissent. Deinde eundem montem saliendo et similiter quasi inter orientalem et meridionalem plagas descendendo5) inter vineas in latere eiusdem montis idem dominus abbas signum metale dixisset exstitisse, ubi tamen nulla metalis consignatio apparuisset neque visa fuisset, ibi similiter contradictum fuisset per cives praenotatos. Abhinc modicum pergendo versus plagam meridionalem saepe tactus dominus abbas ibidem in planitie metale signum ostendisset, nullum tamen visum fuisset et cives contradixissent memorati. Demum venissent6) ad fluvium Zomus et ipsum fluvium Zomus transsaliendo idem dominus abbas prope molendinum civitatis duas metas fore retulisset, ubi7) signum non vidissent8) aliquale civibus contradicentibus. Et inde parvum eundo versus plagam meridionalem veniendo penes quendam hortum,9) ubi annotatus dominus abbas metam unam esse retulisset, ubi nullam metam vidissent, tunc cives contradictores exstitissent. Deinde procedendo versus dic- [S. 412] tam1) meridionalem plagam et veniendo ante ostium2) cuiusdam capellae de novo fundatae, ubi dictus dominus abbas duas metas esse dixisset, nullum tamen signum metale inibi videre3) potuissent, mox praememorati cives apparuissent contradictores. Inde ascendendo ad montem versus plagam meridionalem patibulum civitatis versus occidentem reliquentes venissent ad quendam monticulum, in quo alias dictum patibulum fore idem dominus abbas nominasset perstitisse. Deinde modicum procedendo inter terras arabiles versus meridiem, ubi annotatus dominus abbas unam metam esse nominasset, tunc ibi nullum signum metale apparuisset4) et cives contradixissent praenotati. Tandem ad dictam plagam meridionalem pergendo in quodam berch lapidoso idem dominus abbas duas metas fuisse retulisset, tamen nullam apparentiam metalis consignationis vidissent, statim per cives praememoratos exstitisset contradictum. Et abhinc in eodem cursu procedendo venissent supra vineam eiusdem domini abbatis, ubi idem dominus abbas unam metam ostendisset bene apparentem, etiam ibi cives praedicti exstitissent contradictores. Deinde parvum pergendo in5) uno berch dictus dominus abbas unam metam terream ostendisset bene apparentem, ubi cives contralocuti fuissent. Demum ulterius procedendo versus plagam meridionalem penes unam viam inter lerras arabiles ante fatus dominus abbas duas metas terreas ostendisset, ubi nil visum fuisset et sic contradixissent cives praetitulati. Abhinc quasi inter meridiem et occidentem in eadem via procedendo et quendam parvum rivulum in quodam nemore exsistentem saliendo ibidem in nemore dictus dominus abbas penes dictam viam unam metam esse allegasset, ubi nulla metalis consignalio visa exstitisset. Tandem directe versus meridiem ascendendo et per terras arabiles penes quoddam aliud nemus veniendo, ubi annotatus dominus abbas unam metam terream ostendisset, tamen nil reperissent, ubi cives contradixissent. Demum et ultimo ad dictam plagam meridionalem in silvis ascendendo ad quendam montem, in cuius montis cacumine duas terreas metas comperissent, quas de novo, volentibus utrisque partibus non contradicentibus et benivole acceptantibus, renovassent. Et sic reambulationes, ostensiones metarumque erectiones utrarumque partium contradictiones et prohibitiones a principio verbaliter denominando usque ad finem et ultimum praesentibus per expressum modo praevio declarantur, et hincinde est deductum. Datum nonagesimo quinto die reambulationis, ostensionis et erectionis metarum praenotatarum. anno domini millesimo quadringentesimo tricesimo. [S. 413]


a) Die Fußnoten wurden in diesem Band des UB jeweils seitenweise gezählt. Auf die vorliegende Urkunde entfallen: 1-6 auf S. 407, 1-4 auf S. 408, 1-5 auf S. 409, 1-4 auf S. 410, 1-9 auf S 411, 1-5 auf S. 412.^
[S. 407]
1) November 3, vgl. Nr. »2078.^
2) Vorlage: consignatas.^
3) Verbessert aus: iuratorumque.^
4) Über der Zeile nachgetragen.^
5) Juli 19.^
6) Verbessert aus: contradixisset.^
[S. 408]
1) Vorlage: pertransiendo.^
2) Vorlage: exientis.^
3) Juli 20.^
4) Verbessert aus: remisissent.^
[S. 409]
1) Vorlage: Descen [Abkürzungsstrich über letztem e]. [2x]^
2) Vorlage: orto. [2x]^
3) So Vorlage.^
4) Hierauf: graniosa unter punktiert.^
5) Vorlage: ascen [Abkürzungsstrich über letztem e].^
[S. 410]
1) Vorlage: descen [Abkürzungsstrich über letztem e].^
2) So Vorlage. [2x]^
3) Vorlage: retulerunt. [2x]^
4) Gebessert aus: demonstrassent.^
[S. 411]
1) Juli 20.^
2) Hierauf: monte unterpunktiert.^
3) Verbessert aus: retulissent.^
4) Vorlage: ascen [Abkürzungsstrich über en].^
5) Vorlage: descen [Abkürzungsstrich über en].^
6) Vorlage: venisset.^
7) Hierauf: nullum unterpunktiert.^
8) Vorlage: vidisset.^
9) Vorlage: ortum.^
[S. 412]
1) Hierauf: plagam unterpunktiert.^
2) Vorlage: hostium.^
3) Vorlage: videri.^
4) Gebessert aus: apparuisse.^
5) Gebessert aus: et.^