Urkunde Nr. 2148 aus Band IV

Seite im UB:

462-464 ^a)

Heute in:

Hermannstadt, Staatsarchiv [Direcţia Judeţeană Sibiu a Arhivelor Naţionale ale Romȃniei]

Heutige Signatur:

Urkundensammlung [Colecţia de documente medievale], Serie U. II (Inventar 25), Nr. 61.

Druckvorlage:

nach Original

Abdruck als:

Volltext

Sprache:

Latein

---

2148

1432 Mai 10. Der öffentliche Notar Petrus Nicolai von Troppau schaltet die Urkunde König Sigmunds von 1419 Nr. »1850 ein und bezeugt, dass die Bewohner der Gemeinde Deutsch-Kreuz ihr Patronatsrecht gegen den Abt Michael von Kerz verteidigen und an ihrem erwählten Pfarrer festhalten.

In nomine domini amen. Sub anno incarnationis eiusdem domini millesimo quadringentesimo tricesimo secundo, pontificatus sanctissimi in Christo patris et domini nostri domini Eugenii divina providentia⁵⁾ papae quarti anno ipsius primo, duodecimo⁶⁾ die men- [S. 463] sis Maii sabbato quo sequenti die cantatur in ecclesia dei Jubilate, post festum Paschae, in mei publici notarii praesentia infra scripti ex officio meo vocatus et rogatus accedens ad me quidam honorabilis vir sacerdos, nomine dominus Christanus de villa Crucis Albensis diocesis, verus pastor ac rector ecclesiae parochialis in eadem licite non intrusus nec illusus per aliquem modum sinistreitatis sed iuxta regni et septem sedium Transsiluanarum consuetam formam, post decessum sui antecessoris Nicolai felicis memoriae olim plebani, introductus et inthronizatus more solito¹⁾ et consueto de benivolentia omnium seniorum et totius communitatis ius patronatus habentium ad ecclesiam gestatus, praesentatus et portatus in praetacta villa Crucis ibidem collocatus per seniores et iuratos tam pauperes quam divites praetactae villae Crucis, videlicet Clos Him, Hannus Böttner, Clos Endris, Weys Peter, Hannus Gut, Michel Mertin, Clos Marsiliger, Swarcz Peter, Michel Smyd, Brüman Endris, Paul Herbort, Jörg Seybold, tota communitas, parvi et magni in villa Crucis. Quidam vero seniores ex ipsis aggredientes et accedentes benigniter dominum Michaelem abbatem multiformibus rogatibus, ut consensum praeberet pacificum de elemosina ac praebenda ipsorum laicorum domino Cristanno praecipue propter deum data et grate donata iuxta facultatem septem sedium et domino Michaeli obedire in censibus, iuribus licitis et honestis, reditibus ex antiquis consuetis iuxta literas serenissimi principis regis Sigismundi domini nostri et domini nobis gratiosissimi omniumque suorum divorum praedecessorum et successorum firmiter servandum, tenendum, nil aliud faciendum gaudentesque vero per obnixe nobis tales libertates gratiose concessas a divis regibus praedecessoribus serenissimi regis Sigismundi et a praetacto rege Sigismundo rege Romanorum et domino domino nostro. Cuius tenor sonat in haec verba. (Folgt die Urkunde König Sigmunds von 1419 Nr. »1850.) Et sic per posterum quidam sacerdos nomine Michael de praedicta villa suorum amicorum et suo consilio astuto et suorum per munera et favorem clam transtulit se ad abbatem praetactum Michaelem cum amicis suis, petentes pro eadem ecclesia. Quibus petitionibus dominus abbas consensum praebuit et ecclesiam domino Michaeli in villa Crucis donavit per modum intrusi, volens usurpare ius patronatus et septem sedium Saxonicalium illicite sine voluntate seniorum ac iuratorum et totius communitatis in antedicta villa Crucis. Hoc seriose sentientes laici universi de praetacta villa Crucis noluerunt nec adhuc unquam volunt dare, praestare ius patronatus de manibus eorum iuxta antiquum ritum ac consuetudinem septem sedium, sed volunt collationem diu tentam non noviter inventam pro se servare grate et rate ut inventum fuerat et commissum ab antiquo tempore. Et circa talia et talem collationem omnibus in iuribus servare, tenere, habere do- [S. 464] minum Cristanum in verum ac legitimum plebanum et unanimiter dixerunt et adhuc dicunt, quod primo dedimus videlicet domino Cristanno propter deum tamquam veri collatores; non decet ut sibi sine causa vice versa reciperemus et secundo aut alteri sine consensu seniorum et totius communitatis timorose praeberemus, non licet cum una filia duos generos facere sine causa ut puta. Insuper dominus Cristanus verus rector ac legitime plebanus in praetacta villa Crucis considerans, se per frivolam potentiam ac iniustam domini Michaelis abbalis refutatum ignominiose, et alium videlicet dominum Michaelem intrusum in locum suum minus iuste et collocatum¹⁾ et per dominum praelatum aut per suos in ecclesia²⁾ confirmatum subiunxit se dominus Cristannus ad ampliorem et ad iudicem maiorem cum abbate Michaeli et suo intruso plebano domino Michaeli in villa Crucis appellare et iuste iuridice ecclesiam suam conservare, accessit ad me notarium publicum infra scriptum petens et poscens me ex officio meo audientiam in villa Crucis, adducens ne fere totam villam de ibidem laicis senioribus et iuratis et totam communitatem in testimonium et recognitionem omnium praemissorum. Qui vere et veridice dixerunt una voce et dicentes dominum Cristanum esse verum et legitimum rectorem et plebanum et non aliquem alium ultra ipsorum ius patronatus. Acta sunt haec coram discretis viris coram Petro de Nouo solio, et Petro Pölder de villa Meschendorff necnon Cristano Pölder de eadem, et aliis multis fide dignis hominibus, quibus vera fides super ea³⁾ adhibenda. Petensque dominus Cristanus a me Petro notario publico infrascriptum unum instrumentum vel plura promittens mihi satisfactionem aut stipulam condignam, cui causa iustitiae officiique mei diligenter feci executionem et recognitionem in robur validum omnium praemissorum. Anno pontificatus, loco et tempore ubi supra et cetera.

(Notarzeichen.) Mit anderer Hand und Tinte: Et ego Petrus Nicolai de Oppauia Olomucensis diocesis, publicus auctoritate imperiali notarius ea et singula sicut¹⁾ praemittitur fierent et agerentur fassionibus et recognitionibus praesens interfui una cum praescriptis honorabilibus viris, visa et audita diligenter consignavi nomine et signis meis, quibus fruor solitis et consuetis intitulavi et demum in hanc veram publicam formam redegi. Supra scripta sunt per manum alienam propter defectos meos pro tunc sed manu mea propria me subscripsi petitus et rogatus ad talia in robur ac munimen omnium praemissorum. [S. 465]


a) Die Fußnoten wurden in diesem Band des UB jeweils seitenweise gezählt. Auf die vorliegende Urkunde entfallen: 5-6 auf S. 462 (1-4 zu voranstehender Urkunde), 1 auf S. 463, 1-4 auf S. 464.^{^}
[S. 462]
5) Hierauf: dei.^{^}
6) So Vorlage. ^{^}
[S. 463]
1) Vorlage: solio.^{^}
[S. 464]
1) Gebessert aus: collato. [3x]^{^}
2) Vorlage: ecclesiam.^{^}
3) Vorlage: e. ^{^}
4) Vorlage: ut sic.^{^}