Urkunde Nr. 5016 * aus Band VIII

Heute in:

Hermannstadt, Staatsarchiv [Direcţia Judeţeană Sibiu a Arhivelor Naţionale ale Romȃniei]

Heutige Signatur:

Urkundensammlung [Colecţia de documente medievale], Serie U. II (Inventar 25 ), Nr. 559.

Druckvorlage:

nach Einschaltung (Insert)

Abdruck als:

Volltext

Sprache:

Latein

---

5016 *

Ofen 1490 Oktober 18 König Wladislaw II. bestätigt auf Ersuchen des Bürgermeisters magister Thomas Altemberger sowie des Königsrichter Lorenz Hann, des Matthäus Gereb von Reussmarkt und der anderen Richter und geschworenen Ratsleuten der Stadt Hermannstadt und der sieben Stühle deren Freiheiten, Vorrechte, Besitz und Gewohnheiten, wie sie ihnen von seinen Vorgängern im Königtum verliehen und bestätigt worden sind.

Ladislaus dei gratia rex Hungariae, Bohemiae necnon marchio Moraviae et cetera. Memoriae commendamus tenore praesentium significantes, quibus expedit universis, quod fideles nostri prudentes et circumspecti magister Thomas Altemberger magister civium et Laurentius Kakas iudex regius ac Mathaeus Greb de Rwßmarck nonnullique alii iudices et iurati consules civitatis nostrae Cibiniensis et septem sedium Saxonicalium partium regni nostri Transsilvanicarum nostram venientes in praesentiam in sua ac ceterorum universorum iudicum et iuratorum ac seniorum et totius commuitatis eiusdem civitatis nostra Cibiniensis et septem sedium Saxonicalium nominibus et in personis nobis exponere curarunt, qualiter ipsi nonnullas haberent libertates et gratiarum praerogativas bonasque et approbatas consuetudines ipsis a divis quondam regibus Hungariae nostris scilicet praedecessoribus felicium recordationum concessas et etiam confirmatas, quibus iidem ab antiquo usi et gavisi et in quibus hactenus illasse semper conservati fuissent gauderentque et uterentur atque conservarentur vel in praesentiarum plumimas praeterea haberent possessionum ac aliorum bonorum et haereditatum donationes ac collationes eisdem similiter a divis quondam regibus Hungariae gratiose factas, in quorum scilicet bonorum pacifico dominio hactenus perstitissent et persisterent etiam de praesenti, supplicantes nobis humiliter, ut eosdem in hiusmodi ipsorum antiquis libertatibus, immunitatibus, gratiis et bonis approbatisque consuetudinibus atque donationibus et collationibus conservate et gratiose etiam protegere et manutenere dignaremur. Unde nos accepta huiusmodi eorum supplicatione considerantes fidelitatem et fidelia eorundem servitia, quae iidem sacrae inprimis regni Hungariae coronae et deinde praedecessoribus nostris regibus Hungariae praecipue autem in custodia et defensione earundem partium Transsilvanicarum cum summa semper diligentia, cura, studio et vigilantia exhibuisse et impendisse dicuntur, animadvertentes etiam constantem illam et intemeratam fidem, qua iidem etiam nobis in hoc principio nostri regiminis fidelissime astiterunt, volentes vestigiis ipsorum praedecessorum nostrorum regum Hungariae inhaerere atque eisdem civibus, quo deinceps ad obeunda servitia nostra promptiores reddantur, gratiam et munificentiam nostram regiam aliqua in parte ostendere et declarare, eosdem universos Saxones nostros praesentes videlicet et futuros in universis huiusmodi ipsorum antiquis libertatibus et gratiarum praerogativis, immunitatibus et quibusvis bonis et approbatis consuetudinibus et item donationibus et collationibus ipsis legitime factis illaesos confirmando, protegendo et manutenendo decrevimus, imo decernimus praesentium per vigorem, quo circa vobis fidelibus nostris universis et singulis dominis praelatis, baronibus, comitibus, castellanis, nobilibus ipsorumque officialibus, item civitatibus, oppidis, villis earumque rectoribus, magistris civium, iudicibus et villicis, praeterea tricesimatoribus, tributariis, teloniatoribus, cunctis etiam aliis cuiusvis status et conditionis hominibus praesentibus et futuris praesentium notitiam habituris, harum serie firmissime committimus et mandamus, quatenus praefatos Saxones nostros in huiusmodi ipsorum libertatibus praerogativis et approbatis consuetudinibus necnon donationibus et collationibus impedire, molestare seu aliter quovismodo turbare nullo unquam tempore praesuamtis nec sitis ausi modo aliquali gratiae nostrae sub obtentu. Praesentes autem, quibus secretum sigillum nostrum, quo ut rex Hungariae utimur, est appensum, post lecturam semper reddi iubemus praesentanti. Datum Budae in festo beati Lucae ewangelistae, anno domini millesimo quadringentesimo nonagesimo, regnorum nostrorum Hungariae et cetera anno primo, Bohemiae vero vigesimo.