Urkunde Nr. 897 aus Band II

Seite im UB:

293-297 ^a)

Heute in:

Budapest, Ungarisches Landesarchiv [Magyar Országos Levéltár]

Druckvorlage:

nach Einschaltung (Insert)

Abdruck als:

Volltext

Sprache:

Latein

---

897

Szentimre 1367 Mai 8 Peter, Vizewoiwode von Siebenbürgen, ersucht den Kolozsmonostorer Konvent, bei der Begehung der Grenzen des zwischen dem Weissenburger Kapitel und Donnersmarkt strittigen Landstrichs und bei der Ausmessung, beziehentlich bei der Abschätzung dieses Landstrichs mitzuwirken. [S. 294]

Religiosis viris et honestis conventui ecclesiae beatae virginis de Clus amicis suis Petrus vicevaivoda Transsiluanus amicitiam paratam. Vestrae amicitiae praesentium serie declaramus, quod cum in octavis festi omnium sanctorum proxime praeteritis¹⁾ honorandi et discreti viri magistri Johannes de Kykullou, Nicolaus de Ozd et alter Nicolaus de Zonuk archidiaconi et canonici ecclesiae Transsiluanae cum sufficientibus literis capituli ecclesiae ante dictae procuratoriis pro eodem capitulo iuxta continentiam literaram vestrarum citatoriarum ad nostram accedentes praesentiam easdem literas vestras citatorias in octavis festi beati Mychaelis archangeli anno proxime praeterito²⁾ emanatas formam possessionariae reambulationis, contradictionis et citationis seriem in se declarantes nostro iudiciario examini praesentassent asserentes actionem et acquisitionem ipsorum in eisdem contineri, in quarum tenoribus inter cetera comperissemus haberi manifeste, quod cum praetactum capitulum accepto Johanne filio Benedicti de Jara nomine nostro et Herrico fratre custode ecclesiae vestrae praedictae ad amicabilem nostram literatoriam petitionem per vos in testimonium transmisso feria secunda proxima ante octavas festi beati Mychaelis archangeli³⁾ ad faciem cuiusdam possessionis eiusdem Chergeud vocatae accedendo metas eiusdem a parte possessionis Monera vocatae reambulare voluissent, comes Nicolaus et alter Nicolaus iudex abbatis de Egrus in possessionis eiusdem abbatis et populorum de Monera in facto erectionis metarum contradictores exstitissent, quemquidem dominum Alardum abbatem eodem die³⁾ et loco praedicto ad praedictas octavas festi omnium sanctorum tunc venturas¹⁾ in nostram citassent praesentiam contra capitulum praenotatum, cuius contradictionis rationem scire voluissent a domino abbate praenotato. Quo percepto Johannes dictus Berzeche cum sufficientibus literis nostris procuratoriis pro eodem domino Alardo abbate consurgendo respondisset ex adverso, quod idem dominus Alardus abbas praetactum capitulum non in suis veris metis erigendis, sed pro eo contradixisset, quod maximam particulam terrae suae ad possessionem eiusdem Monera vocatam pertinentem occupare et ad dictam possessionem ipsorum Chergeud vocatam applicare voluisset, super qua tamen efficacia haberet instrumenta, quod in termino per nos sibi legitime assignando coram nobis promptus esset exhibere et paratus. In cuius quidem contrarium praefati magistri Johannes, Nicolaus et alter Nicolaus archidiaconi auctoritate procuratoria obiecissent in hunc modum, quod ipsi in facto ipsius particulae terrae litigiosae legitimario processu saepies eundem dominum abbatem in causam attraxissent, ipseque dominus abbas ex diversis prorogationum cautelis ipsam causam distulisset, et hoc exhibitione trium literaram vestrarum citatoriarum formam eiusdem possessionariae reambulationis et [S. 296] abbas de Egrus universa sua instrumenta et literalia munimenta in facto iam dictae possessionis Monera ipsius ecclesiae de Egrus confecta specialiter copiam seu originale ipsius registri tenoris eiusdem Andreae regis coram nobis in octavis festi beati Georgii martyris tunc proxime venturis¹⁾ cum iudicio trium marcarum ante litis ingressum deponendo peremptorie et absque ulteriori dilatione exhibere tenentur, quibus iudicium indilatum exhibere seu facere valemus inter ipsas partes domino permittente. Denique ipsis octavis festi beati Georgii martyris advenientibus²⁾ licet comes Nicolaus procurator legitimus ipsius domini Alardi abbatis in persona eiusdem domini abbatis adstiterit, tamen ad nostram terminariam legitimam requisitionem aliqua instrumenta efficacia metas dictae possessionis Monera vocatae tangentia contra praefatum capitulum, mediantibus quibus praesentis suae causae negotium sublevare potuisset, exhibere non posse nec aliquo evidenti documento dictam terram litigiosam ad praedictam possessionem Monera pertinere comprobare assumebat, nobisque et regni nobilibus nobiscum tunc in iudicio consedentibus ex eo, quod in facto ipsius particulae terrae litigiosae iuris ordine dictante terminos superfluos exhibitionibus literarum seu instrumentorum ipsi domino Alardo abbati constituerimus, ipseque dominus abbas numquam exhibere curando sed de termino ad terminum se mole iudiciorum opprimendo seu opprimi permittendo, ipsam causam ulterius non differri ac ipsam particulam terrae iuxta cursum vestrarum metarum ipsi capitulo ecclesiae Transsiluanae per formam iuris statui debere videbatur. Unde cum ad ipsam statutionem faciendam homo noster sub vestri hominis testimonio de necessario sit transmittendus, ideo vestram petimus amicitiam praesentibus diligenter, quatenus vestrum mittatis hominem pro testimonio fide dignum, quo praesente Nicolaus literatus notarius noster vel Ladislaus filius Blasii de Tyur aut Ladislaus et Stephanus filii Martini de Tate seu Bakou de Myhalchfolua aliis absentibus homo noster in octavis festi nativitatis beati Johannis baptistae²⁾ et aliis diebus ad hoc aptis et congrue sufficientibus ad faciem iam dictae terrae litigiosae inter possessiones ipsius abbatis Monera et praetacti capituli Chergeud vocatas habitae accedendo vicinis et commetaneis eiusdem undique legitime convocatis et praesentibus iuxta continentiam instrumentorum seu literalium munimentorum ipsius capituli per suas veras metas et antiquas reambulando, in locis necessariis novas metas erigendo reambulatamque et ab aliorum possessionariis iuribus metalibus distinctionibus separatam et distinctam regali mensura, si mensurari potest, mensurando, vel si mensurari non potest, visu considerando fructuositate, valore, qualitate et quantitate deum ferendo prae oculis, amore, favore et odio cuiuslibet partis procul abiectis una cum aliis probis viris eandem aestimet regni consuetudine requirente. Peractis autem praemissis sub praemissis metarum distinctionibus statuat eandem praetacto capitulo ecclesiae Transsiluanae perpetuo possidendam contradictione ipsius domini Alardi abbatis de Egrus et aliorum quorumlibet non obstante eo, quod in tam diutina ventilatione ipsius causae nullius alterius [S. 295] contradictionis exprimentium, unius vero literae evocatoriae vestrae in praesentiam regiae maiestatis ad diem dominicum post festum beatorum Philippi et Jacobi apostolorum anno proxime elapso praeteritum¹⁾ factae, item trium literarum nostrarum prorogatoriarum et aliarum trium iudicialium unius quondam magnifici viri domini Dionisii vaivodae Transsiluani et comitis de Zonuk domini nostri laudandae memoriae et duarum nostrarum plenissime comprobassent, unde ex parte eius domini abbatis super praemissis eidem capitulo medelam iustitiae postulassent elargiri, ne ipsam causam ab eisdem octavis festi omnium sanctorum²⁾ ulterius prorogare, sed fine debito una cum regni nobilibus terminare vellemus, prout dictaret ordo iuris. Ne igitur in reddenda iustitia cuipiam praecipites seu festini fore videremur, nos una cum regni nobilibus nobiscum iudiciario pro tribunali tunc consedentibus admisissemus iudicantes isto modo, quod idem dominus abbas eadem instrumenta sua literalia, si quae haberet in facto iam dictae possessionis suae confecta et emanata cum iudicio trium marcarum ante litis ingressum deponendo in octavis festi epiphaniarum domini tunc proxime venturis³⁾ peremptorie et absque ulteriori dilatione vestra nobis exhibere tenentur, ubi idem capitulum sua instrumenta in facto iam dictae terrae litigiosae modo consimili exhibere tenentur, quibus visis iudicium et iustitiam facere valeremus inter partes praenotatas. Ipsisque octavis festi epiphaniarum domini occurrentibus³⁾ praedicti magistri Johannes de Kykullou, Nicolaus de Zonuk et Ladislaus de Hagacha archidiaconi cum sufficienti procuratorio in persona eiusdem capituli prout actores ab una et idem dominus Alardus abbas de Egrus parte ex altera veluti in causam attractus ad nostram accedendo praesentiam quosdam quaternos in uno volumine compressos seu ligatos tenores instrumentorum literalium ipsius monasterii de Egrus continentes coram nobis exhibere curasset, quarum unius literae domini Andreae quondam regis Hungariae registri anno dominicae incarnationis M^mo. CC^mo quinto emanatae tenoris metas ipsius possessionis Monera et aliarum quarundam possessionum ipsius ecclesiae de Egrus comprehendendo declarasset. Cuius quidem registri tenore reviso et continentiis eiusdem plenissime perlectis ipse dominus Alardus abbas retulisset eo modo, quod dictas literas ipsius domini Andreae regis cum aliis literarum munimentis scilicet copiam seu originale ipsius registri iam exhibiti pro eo tunc ad praesens exhibere non valuisset, quia propter inundationem aquarum secum ferre ausus non fuisset timens, ne per huiusmodi accidentiam per ipsum factum dictae ecclesiae suae in destruendis ipsis instrumentis in successu temporum periclitaretur, et ad exhibendum eadem instrumenta ulteriorem terminum sibi per nos adhuc assignari postulasset. Unde ne cuipiam ut praemissum est in faciendo iudicio festini videremur, ne per talem eventum seu accidentiam iura cuiusque per quempiam iniuste fore subriperentur, ideo nos una cum regni nobilibus nobiscum iudiciario pro tribunali consedentibus licet ex superabundanti admisissemus iudicantes eo modo, quod ipse dominus Alardus [S. 297] contradictio obviavit capitulo praenotato. Et post haec seriem omnium praemissorum, prout fuerit opportunum, ad octavum diem ipsarum octavarum¹⁾ nobis in vestris literis amicabiliter rescribatis. Datum in sancto Emirico, octavo die praedictarum octavarum festi beati Georgii martyris, anno domini M^o. CCC^mo XL^{mo b)} septimo.


a) Seitenumbruch nach Kopfregest. Die Fußnoten wurden in diesem Band des UB jeweils seitenweise gezählt. Auf die vorliegende Urkunde entfallen:1-3 auf S. 294, 1-3 auf S. 295, 1-2 auf S. 296, 1 auf S. 297 (dortige 2-3 zu nachfolgender Urkunde.^{^}
b) Die hochgestellten Buchstaben nach den Zahlzeichen sind in diesem Band des gedruckten Urkundenbuches differenziert gesetzt, hier über dem Zahlzeichen, letztes nach dem Zahlzeichen nichthoch ohne Abkürzungssstrich.^{^}
[S. 294]
1) 1366 November 8 [2x].^{^}
2) Oktober 6. ^{^}
3) Oktober 5 [2x]. ^{^}
[S. 295]
1) 1366 Mai 3.^{^}
2) November 8 [2x]. ^{^}
3) 1367 Januar 13 [2x]. ^{^}
[S. 296]
1) 1367 Mai 1.^{^}
2) Juli 1. ^{^}
[S. 297]
1) 1367 Juli 8.^{^}