Urkunde Nr. 4653 aus Band VII

Seite im UB:

441-442

Heute in:

Hermannstadt, Staatsarchiv [Direcţia Judeţeană Sibiu a Arhivelor Naţionale ale Romȃniei]

Heutige Signatur:

Urkundensammlung [Colecţia de documente medievale], Serie U. II (Inventar 25 ), Nr. 433.

Druckvorlage:

nach Original

Abdruck als:

Volltext

Sprache:

Latein

---

4653

Klausenburg 1486 Juli 4 Der siebenbürgische Woiwode Stephan Bathori beglaubigt die Urkunden König Matthias von 1486 Nr. »0 und von 1486 Nr. »4633 und bestätigt die Grenzbegehung zwischen der Gemeinde Burgberg und der Besitzung Gesäss wie folgt:

Quibus praesentatis praefati magistri Ladislaus et Stephanus¹⁾ prothonotarii nobis retulerunt hoc modo. Quomodo ipsi feria secunda proxima post festum beati Barnabae apostoli nunc praeteritum²⁾ ad facies possesionis Saxonicalis Hyhalom vocatae in comitatu Albensi existentis vicinis et commetaneis eiusdem universis inibi convocatis et praesentibus accedentes eandem possessionem Hyhalom de possessione Wolahicali nobilis Nicolai de Gerend Geze vocata in dicto comitatu adiacente vigore praescriptarum literarum regalium a sese et ab invicem hiis metis et signorum metalium distinctionibus separassent et distinxissent. Quod primo incipientes in quadam arbore ilicis meta terrea circumposita, quae meta a septemtrionali possessioni Oltzona ab orientali vero Geze a meridionali siquidem plagis Hyhalom possessionibus praedictis separaret. Deinde modicum ad eandem plagam meridionalem progredientes incidissent in quandam magnam silvam glandinosam in cuius capite modo simili sub arbore ilicis reperissent metam terream quam renovassent. Abhinc ulterius in ipsa silva in competenti spatio servata adhuc eadem plaga meridionali procedentes pervenissent ad quandam arborem similiter ilicis sub quamodo simili meta terrea satis nota apparuisset quam renovassent. Dehinc transeundo in eadem silva non longe servata ipsa plaga meridionali attigisssent iterum arborem ilicis sub qua metam antiquam invenissent. Qua renovata amplius modo simili in ipsa silva pergentes ad eandem plagam meridionalem venissent ad quandam viam qua de dicta possessione Geze Wolahicali itur ad dictam possessionem Saxonicalem penes quam a parte dictae possessionis Hyhalom metam antiquam bene apparentem reperissent, quam modo simili renovassent. Tandem abhinc in ipsa silva servata semper dicta plaga meridionali proficiscentes reperissent penes quandam antiquam viam metam satis lucidam quam renovassent. Hinc pergentes per ipsam viam in eadem silva modo simili servata dicta plaga meridionali non longe penes eandem viam subtus arborem ilicis invenissent metam terream satis manifetam. Qua de novo reformata ulterius procedentes per eandem antiquam viam ad eandem plagam meridionalem penes quam reperissent iterum metam terream ipsaque restaurata progredientes adhuc eadem via ad dictam plagam meridionalem semper in eadem silva per bonum spatium invenissent secus eandem viam metam terream sub arbore ilicis satis notabilem et evidentem quam renovassent. Abinde vero procedentes in eadem silva ad saepedictam plagam meridionalem in latere cuiusdam vallis reperissent modo simili antiquam metam quam renovassent. A[bin] ³⁾de declinassent ad eandem plagam in eadem silva satis per bonum spatium eundo attigissent quendam campum quem pertranseundo venissent ad quoddam fossatum Pokol Arokya vocatum penes quod sub arbore ulmi reperissent antiquam metam quam propter eius vetustatem de novo elevassent. Prosilientes vero ipsum fossatum et per beercz modicum ad plagam orientalem tendentes venissent in quandam aliam silvam et continuantes dictam plagam meridionalem per bonum spatium attigissent quandam magnam viam qua de possessione Wolahicali duceret ad dictam possessionem Hyhalom ubi reperissent metam abolitam sub arbore ilicis quam renovassent, ibique inter dictas possessiones Hyhalom et Geze metas terminassent. In quorum omnium fidem et testimonium praemissorum praesentes literas nostras pendentis autentici sigilli nostri mu- [S. 442] nimine roboratas ad petitionem praefatorum Thomae Altemberger Cibiniensis et Michaelis Polnar Segeswariensis magistrorum civium necnon Stephani Kronar de Zazwaros, Petri Krich de Zazsebes iudicum regiorum ac Benedicti Carnificis, Laurentii Sartoris, Iacobi Literati Cibiniensium Stephani Magyary de dicta ZazSebes civium Petri iudicis et Martini iurati civis de Alwyncz duximus concedendas. Datum in praefata civitate Coloswariensi feria tertia proxima post dictum festum visitationis virginis gloriosae, anno domini millesimo quadringentesimo octogesimo sexto.


1) Scilicet Ladislaus de Doroghaza et Stephanus.^{^}
2) Juni 12. de Hassag. ^{^}
3) Schrift geschwunden.^{^}