Urkunde Nr. 2808 aus Band V

Seite im UB:

366-367

Druckvorlage:

nach Einschaltung (Insert)

Abdruck als:

Volltext

Sprache:

Latein

---

2808

Pressburg 1453 Januar 28 Raphael, Erzbischof von Kalocsa und Bács, trägt den Pfarrern Christian von Reichesdorf, Georg von Mühlbach u.a. auf, die Angelegenheit zwischen Nikolaus Zas und den Richtern und Geschworenen der Zwei Stühle noch einmal zu untersuchen und den über die Vertreter der Zwei Stühle verhängten Bann aufzuheben.

Venerabilibus¹⁾ et¹⁾ egregiis¹⁾ viris dominis Christanno de Ryanfalw ac Georgio plebano de Sebes canonicoque ecclesiae Transsiluanensis, sacri iuris canonici [S. 367] doctoribus eximiis necnon Ladizlao de Alma et Ambrosio de Walthwdia, Laurencio plebano de Ludas, artium liberalium magistris dignissimis, Michaeli baccalaurio in decretis plebano decanoque de Medyes nobis in Christo sincere dilectis Raphael¹⁾ Herczek¹⁾ de Zechkew, ecclesiarum Colocensis et Bachiensis canonice unitarum archiepiscopus locique eiusdem comes perpetuus. In plena congregatione praelatorum ecclesiarum et saecularium necnon baronum ac regnicolarum regni Hungariae in Pozonio celebrata exposuerunt nobis providi viri iudices et iurati duarum sedium Saxonicalium Medies et Selk, quomodo honorabilis vir dominus Andreas de Danocz, custos, canonicus et vicarius ecclesiae nostrae Bachiensis necnon auditor causarum in spiritualibus generalis, in executione cuiusdam sententiae pro parte Nicolai Zas a dictis iudicibus duarum sedium Saxonicalium super quibusdam bonis mobilibus et immobilibus latae, per appellationem ad nostram sedem metropolitanam Bachiensem devolutam termino adveniente primo die comparitionis se ex illa causa exoneravit asserens suis literis mediantibus dictam causam non ad forum ecclesiasticum sed saeculare pertinere debere, quarum tenorem et transsumptum literarum dicti vicarii nostri Bachiensis praefati iudicis duarum sedium Saxonicalium nobis in Pozonio ostenderunt. Altera vero die, nescitur quo ductus spiritu, absente procuratore dictorum iudicum duarum sedium Saxonicalium contra eosdem iudices duarum sedium in singulis perperam tulit excommunicationis sententiam, in praeiudicium et gravamen valde magnum. Quod si non omnes interesse poteritis, aliquibus nihilominus ex vobis damus in mandatis, quatenus si res ita se habet, non obstantibus actis et processibus quibuscumque, convocatis partibus coram vobis ad terminum competentem, tutum et honestum locum eiusdem assignando causam fine debito terminetis, excommunicati, si qui forent, vigore antedictae sententiae nostri vicarii Bachiensis praefati denuncietis absolutos et ulterius excommunicari inhibeatis eosdem iudices, nec attentent ipsi plebani eos fore excommunicatos denuntiare, sic tamen, ut saepefatam sententiam dictorum iudicum duarum sedium Saxonicalium pro parte dicti Nicolai Zas latam in bonis adiudicatis sitis et habitis sub iurisdictione eorundem iudicum duarum sedium effectualiter executioni demandetis. Cetera vero bona dictum Nicolaum Zas concernentia idem Nicolaus querat coram his iudicibus talia bona sub quorum iurisdictione sita sunt et habita, cum actor forum rei sequi debeat, immo si sententia dictorum iudicum duarum sedium Saxonicalium pro parte annotati Nicolai Zas lata de facto se extendit ad bona alibi sita, non sub iurisdictione dictorum iudicum duarum sedium Saxonicalium de iure tamen ad bona habita sub potestate et iurisdictione saepedictorum iudicum duarum sedium Saxonicalium obtinet roboris firmitatem, nam dicente ius extra territorium non paretur impune. Datum in Pozonio in octava Agnetis virginis, anno domini millesimo quadringentesimo quinquagesimo tertio.


1) In verlängerter Schrift. [5x] ^{^}