Urkunde Nr. 1976 aus Band IV

Seite im UB:

249-250 ^a)

Heute in:

Hermannstadt, Staatsarchiv [Direcţia Judeţeană Sibiu a Arhivelor Naţionale ale Romȃniei]

Heutige Signatur:

Urkundensammlung [Colecţia de documente medievale], Serie U. II (Inventar 25 ), Nr. 47.

Druckvorlage:

nach Original

Abdruck als:

Volltext

Sprache:

Latein

---

1976

Totis 1426 Mai 8 König Sigmund gestaltet den Sieben Stühlen, den Martinszins in Feinsilber oder ausgemünzt nach der Ofner Mark zu entrichten.

Nos Sigismundus dei gratia Romanorum rex semper augustus ac Hungariae, Bohemiae, Dalmaciae, Croaciae et cetera rex memoriae commendamus tenore praesentium significantes quibus expedit universis, quod in nostrae celsitudinis veniens praesentiam fidelis noster dilectus providus Jacobus magister civium nostrae civitatis Cibiniensis sua necnon universorum Saxonum septem sedium Saxonicalium partium nostrarum Transsiluanarum in personis maiestati nostrae exposuit admodum querulose, quod dum ipsi censum circa festum sancti Martini¹⁾ nobis et fisco nostro regio in Signum dominii nostri naturalis annis singulis ex parte eorum ad numerum marcarum argenti provenire debentem, cum argento seu valore eiusdem exactoribus huiusmodi census nostri secundum verum et iustum valorem argenti persolvere vellent tunc dicti nostri census exactores de vero et iusto valore argenti tunc currente non contenti, ipsos ad solvendum superfluum valorem huiusmodi argenti diversimode pactando angariarent eisque diversa et varia gravamina, damna et vexationes saepe numero exinde inferre non cessarent, in eorum praeiudicium non modicum et gravamen. Super quo supplicavit dictus magister civium, sibi et praedictis aliis per nostram maiestatem [S. 250] opportune provideri. Et quia regalis providentia suorum subditorum incommodis invigilare favore gratioso consuevit, petitiones ipsorum iustas et rationi consonas ad exauditionis gratiam benignius admittendo, ideo nos ex ofticii nostri debito ab alto nobis credito incommodis dictorum exponentium nostrorum scilicet et sacrae ipsius regni nostri Hungariae coronae subditorum per opportuna remedia obviare satagentes, de praelatorum et baronum nostrorum impraesentiarum nobiscum existentium sano exinde praehabito consilio ex certaque nostrae maiestatis scientia id decernentes duximus statuendum, immo decernimus et statuimus firmiter et inconcusse temporibus semper perpetuis succesive affuturis observandum, quod praedicti universi Saxones antedictarum septem sedium Saxonicalium praedictum censum nostrum circa dictum festum sancti Martini¹⁾ quolibet anno nobis nostrisque successoribus, regibus ut puta Hungariae consequenterque exactoribus praedictis cum fino argento aut casu, quo urgent um non habuerint, ex tunc cum pecunia monetata et parata pro tempore currente, tanti scilicet valoris vel pretii, pro quanta scilicet pecunia circa talismodi festum sancti Martini¹⁾ tempore ut puta solutionis saepedicti census communi cursu emptionis argenti, purum seu finum argentum de una marca ponderis Budensis ibidem Budae tunc emi poterit, ad limitationem ponderis marcae Belae regis, quae scilicet marca ipsius Belae regis uno lotone minus quam marca Budensis ponderare dicitur, praedictum censum seu argentum solvere ipsique exactores dicti census nostri absque aliqua alia superflua petitione valoris dicti argenti plenarie contentati remanere teneantur. Super valore autem et iusto pretio saepetacti argenti marcae Budensis supradictae, quem ad modum anno currente in ipsa Buda de eius pretio compertum fuerit, dicti Saxones praedictos exactores supramemorati census nostri regalis, per literas iudicis et iuratorum civium dictae nostrae civitatis Budensis, quas per eosdem eisdem Saxonibus serie praesentium quolibet anno dare²⁾ et emanari facere iubemus annuatim certificare debeant et sint obligati harum nostrarum, quas sigilli nostri secreti, quo ut rex Hungariae utimur, appensione ad perpetuam rei memoriam communiri fecimus testimonio literarum. Datum in nostra civitate Thatha vocata in vigilia festi ascensionis domini, anno eiusdem millesimo quadringentesimo vicesimo sexto, regnorum nostrorum anno Hungariae et cetera quadragesimo, Romanorum decimo sexto et Bohemiae sexto.

Auf der Rückseite von einer Hand aus dem Ende des 15. Jahrhunderts: Relaxatio argenti super censu sancti Martini in minutam pecuniam. [S. 251]


a) Die Fußnoten wurden in diesem Band des UB jeweils seitenweise gezählt. Auf die vorliegende Urkunde entfallen: 1 auf S. 249 und 1-2 auf S. 250.^{^}
[S. 249]
1) November 11.^{^}
[S. 250]
1) November 11. [2x]^{^}
2) Bestätigung von 1435 dari ebenso 1436.^{^}