Urkunde Nr. 1977 aus Band IV
- Seite im UB:
- 251-252 a)
- Heute in:
- Hermannstadt, Staatsarchiv [Direcţia Judeţeană Sibiu a Arhivelor Naţionale ale Romȃniei]
- Heutige Signatur:
- Kirchenarchive A.B. [Colecţia de documente ale parohiilor ev. CA săseşti] Serie I (Inventar 223), Nr. 195 - Abt. 13: K. A. Mediasch [Parohia Ev. CA Mediaş], Nr. 6 (alt Nr. 14).
- Druckvorlage:
- nach Original
- Abdruck als:
- Volltext
- Sprache:
- Latein
1977
Totis 1426 Mai 8 König Sigmund gestattet den zwei Stühlen Mediasch und Schelk, den Martinszins in Feinsilber oder ausgemünzt nach der Ofner Mark zu entrichten. Orig. Perg. Bibliothek der Stephan Ludwig Roth-Schule Mediasch Siegel, rotes Wachs in Wachsschüssel, an grüner Seidenschnur angehängt, derselbe Stempel wie Nr.
»1708.
Von der Kanzlei: Relatio Piponis de Ozora comitis Temesiensis.
Nos Sigismundus dei gratia Romanorum rex semper augustus ac Hungariae, Bohemiae, Dalmaciae, Croaciae et cetera rex memoriae commendamus tenore praesentium significantes quibus expedit universis, quod fideles nostri dilecti honorabilis dominus Ladislaus plebanus ecclesiae parochialis de Eccel et providus Nicolaus Filius Johannis iudex oppidi nostri Megyes nuncupati in eorum ac universorum Saxonum ad sedes Megyes et Selk pertinentium partium nostrarum Transsiluanarum personis maiestati nostrae exposuerunt plurimum querulose, quod dum ipsi censum circa festum sancti Martini
1) nobis et fisco nostro regio in signum dominii nostri naturalis annis singulis ex parte eorum ad numerum marcarum argenti provenire debentem cum argento seu valore eiusdem exactoribus huiusmodi census nostri secundum verum et iustum valorem argenti persolvere vellent, tunc dicti nostri census exactores de vero et iusto valore argenti tunc currente non contenti ipsos ad solvendum superfluum valorem huiusmodi argenti diversimode pactando angariarent eisque diversa et varia gravamina, damna et vexationes saepe numero exinde inferre non cessarent in eorum praeiudicium non modicum et gravamen. Super quo supplicarunt praefati dominus Ladislaus plebanus et Nicolaus iudex nominibus quibus supra eis per nostram maiestatem opportune provideri. Et quia regalis providentia suorum subditorum incommodis invigilare favore gratioso consuevit petitiones ipsorum iustas et rationi consonas ad exauditionis gratiam benignius admittendo, ideo nos ex officii nostri debito ab alto nobis credito incommodis dictorum exponentium nostrorum scilicet et sacrae ipsius regni nostri Hungariae coronae subditorum per opportuna remedia obviare satagentes de praelatorum et baronum nostrorum impraesentiarum nobiscum existentium sano exinde praehabito consilio ex certaque nostrae maiestatis scientia id decernentes duximus statuendum, immo decernimus et statuimus firmiter et inconcusse temporibus semper perpetuis successive affuturis observandum, quod praedicti universi Saxones antedictarum duarum sedium Megyes et Selk praedictum censum nostrum circa dictum festum sancti Martini
1) quolibet anno nobis nostrisque successoribus regibus ut puta Hungariae consequen- [S. 252] terque exactoribus praedictis cum fino argento, aut casu quo argentum non habuerint, ex tunc cum pecunia monetata et parata pro tempore currente tanti scilicet valoris vel pretii, pro quanta scilicet pecunia circa talismodi festum sancti Martini
1) tempore ut puta solutionis saepe dicti census communi cursu emptionis argenti, purum seu finum argentum de una marca ponderis Budensis ibidem Budae tunc emi poterit, praedictum censum seu argentum solvere ipsique exactores dicti census nostri absque aliqua alia superflua petitione valoris dicti argenti plenarie contentati remanere teneantur. Super valore autem et iusto pretio saepe tacti argenti marcae Budensis supradictae, quemadmodum anno currente in ipsa Buda de eius pretio compertum fuerit, dicti Saxones praedictos exactores supra memorati census nostri regalis per literas iudicis et iuratorum civium dictae nostrae civitatis Budensis, quas per eosdem eisdem Saxonibus serie praesentium quolibet anno dari et emanari facere iubemus, annuatim certificare debeant et obligati harum nostrarum, quas sigilli nostri secreti quo ut rex Hungariae utimur appensione ad perpetuam rei memoriam communiri fecimus, testimonio literarum. Datum in nostra civitate Thatha,
2) in vigilia festi ascensionis domini, anno eiusdem millesimo quadringentesimo vigesimo sexto, regnorum nostrorum anno Hungariae et cetera quadragesimo, Romanorum sexto decimo et Bohemiae sexto.
a)
Die Fußnoten wurden in diesem Band des UB jeweils seitenweise gezählt. Auf die vorliegende Urkunde entfallen: 1 auf S. 251, 1-2 auf S. 252.
^[S. 252]
1)
November 11. [2x]
^ [S. 252]
1)
November 11.
^ 2)
Einschaltung 1435: Thata
^