Sie suchten nach:

Treffer 0 von Ihrer Suche Neue Suche
 

Urkunde Nr. 2010 aus Band IV

Seite im UB:
295-297

Heute in:
Kronstadt, Staatsarchiv [Direcţia Judeţeană Braşov a Arhivele Naţionale ale Romȃniei]
Heutige Signatur:
Fond 1: Stadt Kronstadt [Primaria Municipiului Braşov], Privilegiensammlung (Colecţia privilegii) Nr. 70.

Druckvorlage:
nach Original

Abdruck als:
Volltext

Sprache:
Latein


2010


Kronstadt 1427 Juni 19 König Sigmund verleiht der Stadt Kronstadt die Einkünfte sämtlicher Mühlen auf Kronstädter Hattert, soweit sie bisher dem Seklergrafen und zur Törzburg gehörten.

Orig. Perg. Archiv der Stadt Kronstadt. Siegel in rotes Wachs, papierbedeckt, vorne aufgedrückt, derselbe Stempel wie Nr. »1708. -- Eine zweite Ausfertigung der Urkunde in gleicher Ausstattung, ebenda. -- Beide Ausfertigungen eingeschaltet von König Sigmund 1427, eine dieser Bestätigungsurkunden eingeschaltet vom Weissenburger Kapitel 1452, Origg. ebenda. - Die Urkunde liegt auch in einer gleichzeitigen deutschen Übersetzung der Bestätigungsurkunde Sigmunds von 1427 Nr. »2013 vor. Wir lassen diese sprachlich bedeutsame Übersetzung beider Urkunden auf den lateinischen Text von Nr. »2013 folgen.

Druck: Marienburg, Kleine sieb. Geschichte. (») 195. Szabó, Szék. oklevéltár (») III, 45 Nr. 438.
Bruchstück: Hurmuzaki, Documente (») XV, 1, 14 Nr. 18.

Von der Kanzlei: Commissio propria domini regis.

Nos Sigismundus1) dei gratia Romanorum rex semper augustus ac Hungariae, Bohemiae. Dalmaciae, Croaciae et cetera rex memoriae commendamus tenore praesentium significantes quibus expedit universis, quod nos qui ex innata nobis liberalitate cunctorum nobis fide- [S. 296] liter obsequentium merita et actus virtuosos dignae retributionis bravio metiri exindeque ipsos favoribus prosequi gratiosis et praemiis solemus decorare donativis, tum attenta et in regalibus praecordiis perspicaci meditatione recensita fidelitatis attollenda constantia fidelium nostrorum iudicis, iuratorum consulum universorumque civium civitatis nostrae Brassoviensis, qua progenitores ipsorum primum quos longa iam mundi aetas per mortem absorbuit, in conspectu quondam serenissimorum praedecessorum nostrorum, divorum scilicet regum Hungariae indesinenter nulloque dato medio, immo elegantissime claruerunt et multipliciter coruscarunt. Postremo vero filii superstites et posteri eorum, puta moderni iudex, iurati consules et cives praefatae nostrae civitatis, vigentia in ipsis progenitoribus eorum magnorum progressuum continuata recordia, et antiquorum gesta fidelia praeteritorumque in posteros exempla directa, tamquam infusum imaginis spiritum sequentes se in nonnullis nostris et regni nostri arduis negotiis prosperis scilicet et adversis plerumque pro nostri regii culminis exaltatione et honoris eximio incremento fideliter laborioseque insudando necnon personis ac rebus et bonis eorum minime parcendo, nobis nostroque sacro regio diademati sub diversitate locorum et temporum hactenus tanto propensius studuerunt reddere gratos pariter et acceptos quanto ipsa fidelitatis eorum constantia ab ipso aevo usque impraesentiarum contrariam sibi passa non fuit reprehensionis instantiam, ipsaque adeo celebri et vivaci digna est memoria, quod eam nec vetustas imposterum abolere nec exacti temporis antiqua curricula sopita taciturnitate possunt concludere. Tum etenim penuriae ipsorum civium nostrorum quam ex tyrannica invasione et violenta combustione eiusdem nostrae civitatis ac ablatione et deperditione rerum et bonorum ipsorum, eis per Turcos, crucis Christi persecutores aliosque nostros et dicti regni nostri aemulos, temporibus iam praeteritis nonnulloties illata et irrogata contraxerunt visceribus compatientes pietatis, nec minus etiam pro restaurandis multifariarum multipliciumque expensarum et impensarum oneribus per ipsos nostros cives ad sustentationem nostrae et reginalis maiestatum, praelatorumque baronum et procerum nostrorum in eadem civitate nostra, pro recuperatione ac tuitione et conservatione partium nostrarum Transalpinarum, tunc per eosdem Turcos ac quendam Radol alias Praznaglawa nuncupatum, notorium nostrum rebellem atque infidelem demolitarum iam fere unius medii integri anni spatio moram trahentium copiosissime factarum et expositarum; pro quibus licet iidem nostri cives a maiestate nostra multo maiora mererentur remunerationum impendia. In particularem tamen omnium praemissorum recompensam omnia et singula iura ac census, proventus, datia, munera, ac quaevis emolimenta, tam in frumento, farina vel pecunia, quam aliis quibuscumque rebus consistentia, de universis et singulis molendinis eorundem civium nostrorum intra metas eiusdem civitatis nostrae [S. 297] nunc existentibus, vel in antea quocumque temporum in processu in civitate nostra praedicta sive inter montes aut in campis, vel aliis locis quibuscumque intra easdem metas ipsius civitatis nostrae per eos, vel quoscumque ex ipsis, ipsorumque heredes et posteritates, quandocumque et quotiescumque erectis et erigendis nobis ac comitibus Siculorum nostrorum et castro nostro Terch vocato provenire debentia, eisdem et eorum singulis ex certa nostrae maiestatis scientia necnon de beneplacita voluntate serenissimae principis dominae Barbarae; dictorum regnorum nostrorum reginae conthoralis nostrae carissimae, praelatorum etiam et baronum nostrorum ad id accedente consilio praemaluro, plene et integre ac in perpetuum duximus remittenda et relaxanda ac remittimus et relaxamus, ipsosque et eorum singulos a solutione huiusmodi de cetero in aevum eximimus, exoneramus et supportamus, immo talismodi proventus, iura et quaslibet obventiones praetactorum molendinorum in usum et proprietatem praefatorum civium et incolarum consequenterque commodum et utilitatem eiusdem civitatis nostrae pleno iure convertimus, annectimus, appropriamus et incorporamus praesentium per vigorem. Quocirca vobis fidelibus nostris magnificis Johanni et Michaeli Jakch de Kusal modernis, aliis etiam quibuscumque futuris comitibus Siculorum nostrorum eorumque castellanis et vicecastellanis per ipsos in dicto castro nostro Terch vocato nunc constitutis et in futurum constituendis firmo nostro regio aliter omnino habere nolentes mandamus sub edicto, quatenus a modo in posterum praefatos nostros cives Brassouienses, occasione et praetextu memoratorum iurium, ac censuum, datiorum, proventuum, munerum et generaliter quorumcumque emolimentorum de molendinis ipsorum praedictis nobis et dicto castro nostro sic ut praefertur provenire debentium, contra formam praemissi nostri indulti et dispositionis eis et eorum singulis modo antelato facti in personis rebusque et bonis ipsorum quibusvis impedire, molestare, seu quovis modo damnificare, aut ipsis seu eorum quempiam ad faciendam solutionem huiusmodi artare nequaquam praesumatis. nec sitis ausi modo aliquali. Praesentes denique post earum lecturam apud manus exhibentis volumus semper remanere. Datum Brassouiae praedicta feria quinta proxima ante festum nativitatis beati Johannis baptistae, anno domini millesimo quadringentesimo vigesimo septimo, regnorum nostrorum, anno Hungariae et cetera quadragesimo primo, Romanorum decimo septimo et Bohemiae septimo.

Auf der Rückseite der einen Ausfertigung von einer Hand des ausgehenden 15. Jahrhunderts: de proventibus molendinorum. [S. 298]


1) Verlängerte Schrift.^