Urkunde Nr. 864 aus Band II

Seite im UB:

261-263 ^a)

Heute in:

Budapest, Ungarisches Landesarchiv [Magyar Országos Levéltár]

Druckvorlage:

nach Original

Abdruck als:

Volltext

Sprache:

Latein

---

864

1366 Juli 5 Der Kolozsmonostorer Konvent schaltet die Urkunde des Woiwoden Dionysius von 1366 Nr. »852 ein und berichtet dem Woiwoden über die Begehung des Hatterts von Thorenburg und Ajton und über die erfolgte Vorladung der Parteien.

Nobili et magnifico viro domino Dyonisio vaivodae Transiluano et comiti de Zonuk conventus monasterii beatae Mariae virginis de Clus munustra orationes in domino. Noveritis nos literas vestras honorifice recepisse in haec verba. (Folgt die Urkunde des Woiwoden Dionysius von 1366 Nr. »852.) Nos enim iustis et legitimis petitionibus vestris obtemperantes ut tenemur una cum praedictis hominibus vestris Andrea de Pethlend fratrem Johannem sacerdotem pro parte iudicum, civium ac hospitum civitatis Tordensis actorum, item Johanne Toth dicto de Chamafaya similiter fratrem Nicolaum sacerdotem pro parte memoratorum magistrorum Jacobi et Nicolai nobilium de Drag in causam attractorum homines nostros utique fide dignos de medio nostri ad praemissa fideliter peragenda duximus transmittendos. Qui demum exinde ad nos reversi et per nos diligenter requisiti nobis consona voce retulerunt, quod ipsi in praedictis octavis festi nativitatis beati Johannis baptistae proxime nunc praeteritis²⁾ ac diebus etiam ad hoc aptis ad facies praedictarum metarum ipsius civitatis Tordensis vicinis et commetaneis ipsarum partium inibi legitime convocatis et praesentibus primo iuxta demonstrationem et ostensionem praedictorum iudicum et civium civitatis Tordensis metas ipsius civitatis a parte praedictae possessionis Ohtun separantes et distinguentes demumque metas et cursus metarum eiusdem possessionis Ohtun ex parte praefatae civitatis Tordensis iuxta ostensionem et demonstrationem metarum magistrorum Jacobi et Nicolai reambulassent, vidissent etiam et prospexissent cuius partis metae ostensae veriores et apparitiores fuissent, sed partes in huiusmodi reambulatione et ostensione concordes non fuissent. Item primo iudices, cives seu hospites Tordenses metas ipsorum [S. 262] ex parte praedicta civitatis Tordensis ostendissent novas et de novo metas erectas eo tempore quo serenissimus princeps dominus Lodouicus dei gratia rex Hungariae dominus noster personaliter in eadem civitate affuisset, quas praedicti magistri Jacobus et Nicolaus nobiles de Drag pertinentes ad iam dictam possessionem ipsorum Ohtun vocatam asseruissent sine scitu ipsorum erectas affirmassent, tandem saepe dicti magistri Jacobus et Nicolaus de Drag metas ipsorum pertinentes ad iam dictam possessionem ipsorum Ohtun post invicem separando taliter ostendissent. Primo ad quandam terram seu locum accessissent Sospatak vocatam ubi tres novas metas terreas reperissent quas iam dicti iudices, cives et hospites Tordenses inter ipsam civitatem et Twr possessionem Johannis de eadem ut praemittitur, cum idem dominus rex in ipsa civitate fuisset, erectas reperissent. Deinde ad alium locum accessissent similiter Sospatak quam ipsa civitas nominat terram regis pertinentem ad eandem civitatem Tordensem, postremo autem venissent ad locum qui dicitur Bursuskuth abhinc procedendo ad collem unius berch supra ascendendo ad caput ipsius Sospatak, ubi unam antiquam metam reperissent, quam videlicet nobiles de Keud inter possessionem ipsorum Sehter et possessionem Johannis de Twr, Chan vocatam erexissent, circa quam praedicti iudices, cives et hospites Tordenses pro se ipsis unam novam metam similiter magistri Jacobus et Nicolaus nobiles de Drag aliam novam metam ex voluntate ambarum partium renovassent. Postremo autem transeundo infra ad supra dictum berch ad quandam viam quae vocatur Voyada uta iacentem ad plagam septentrionalem infra ad unum montem qui appellatur Vajdahegefee,¹⁾ in quo loco unam foveam invenissent, qui scilicet magistri Jacobus et Nicolaus nobiles de Drag dixissent, quod in loco ipsius foveae meta ipsorum fuisset sed nequitiose effodissent, iudices vero cives et hospites respondissent, quod in ipso loco homines thesaurum quaesivissent. Abhinc ad alium locum venissent declinando infra Kuzberch vocatum ad saepe nominatum locum Sospatak, ubi stando magistri Jacobus et Nicolaus nobiles de Drag eo modo respondissent, quod a parte plagae septentrionali tempore pluviali infra per ipsum berch defluentis aquae a principio usque finem ipsa terra in toto ad possessionem ipsorum Ohtun vocatam pertineret de iure et de facto, e converso vero ipsi iudices, cives seu hospites Tordenses pertinentem ad eandem civitatem Tordensem fore affirmassent, unde saepe nommati magistri Jacobus et Nicolaus nobiles de Drag ipsam terram litigiosam inter ipsos et cives aestimari facere voluissent, sed iam dicti iudices, cives seu hospites Tordenses contradictionis velamine obviando contradictores exstitissent asserentes, quod absque scitu domini regis et timore ipsam terram litigiosam aestimari facere non praesumerent. Et sic in facie ipsius terrae partibus commisissent, ut in octavis festi beati Michaelis archangeli proxime venturis²⁾ super praemissis negotiis in praesentia vestrae magnitudinis comparere debeant sine³⁾ dilatione aliquali. Datum quinto die termini praenotati, anno domini ut supra. [S. 263]

Auf der Rückseite: Nobili et magnifico viro domino Dyonisio vaivodae Transylvano et comiti de Zonuk pro nobilibus viris magistris Jacobo et Nicolao de Drag contra iudices, cives et hospites Thordenses super facto erectionis metarum praedictae civitatis et magistri Jacobi et Nicolai ante dictorum possessionis Ohton vocatae ad octavas festi beati Michaelis archangeli proxime affuturas¹⁾ rescriptionalis.


a) Die Fußnoten wurden in diesem Band des UB jeweils seitenweise gezählt. Auf die vorliegende Urkunde entfallen: 2 auf S. 261 (1 zu voranstehender Urkunde), 1-3 auf S. 262, 1 auf S. 263.^{^}
[S. 261]
2) Juli 1.^{^}
[S. 262]
1) efee im Riss. ^{^}
2) Oktober 6. ^{^}
3) Fehlt in der Vorlage. ^{^}
[S. 263]
1) Oktober 6.^{^}