Sie suchten nach:

Treffer 0 von Ihrer Suche Neue Suche
 

Urkunde Nr. 939 aus Band II

Seite im UB:
337-339

Heute in:
Hermannstadt, Staatsarchiv [Direcţia Judeţeană Sibiu a Arhivelor Naţionale ale Romȃniei]
Heutige Signatur:
Urkundensammlung [Colecţia de documente medievale], Serie U. I (Inventar 25), Nr. 21.

Druckvorlage:
nach Original

Abdruck als:
Volltext

Sprache:
Latein


939


1370 Februar 22 König Ludwig I bestimmt die Abgaben der Hermannstädter Kaufleute für den Schiffsverkehr zwischen Ofen und Wien und den Wagenverkehr zwischen Hermannstadt und Böhmen, und befreit die genannten Kaufleute auf der Handelsstrasse zwischen Ofen und Zara beziehungsweise Dalmatien von allen Leistungen, ausgenommen die Dreissigstgebühren in Ofen.

Orig. Perg. Hermannst. Archiv. Siegel, weisses Wachs, an roter Seidenschnur angehängt, derselbe Stempel wie Nr. »807. [Ebd. Abb.] -- Eingeschaltet von König Sigmund 1391 [= UB Nr. »1262] und 1406 [= UB Nr. »1552], Origg. ebendaselbst. Die Urkunde Sigmunds von 1391 ist eingeschaltet von dem Weissenburger Kapitel 1393 [= UB Nr. »1313], Orig. ebendaselbst.

Druck: Fejér, Codex (») IX, 7, 297-301. Densuşianu, Documente (») 152. Transilvania (») 1872, 55. +
Druck und rumänische Übersetzung: Vlaicu, Handel und Gewerbe (») 53-57 Nr. 6. +
Bruchstück: Seivert, Hermannstadt (») 12.
Regest: Magyar történelmi tár (») IV, 148.

Lodouicus dei gratia Hungariae, Dalmaciae, Croaciae, Ramae, Seruiae, Gralliciae, Lodomeriae, Comaniae Bulgariaeque rex, princeps Sallernitanus et honoris montis sancti Angeli dominus omnibus Christi fidelibus tam praesentibus quam futuris praesentium notitiam habituris salutem in omnium salvatore. Quia regis gloria in multitudine populorum decoratur, ideo interest eisdem suae dilectionis sinum taliter sibi subiectis populis aperire, quod iidem sicut numero sic et fidelitate augeantur et ad ferventiora fidelitatis obsequia ardentius et devotius incitentur. Proinde ad universorum notitiam harum serie volumus pervenire, quod nos volentes universos mercatores civitatis nostrae Zybiniensis Transsiluanae sub praesentis statuti nostri novi stabilimento in eorum processibus et negotiatione, bonis temporalibus et certis libertatum praerogativis perpetua securitate gratulari, matura deliberatione cum serenissima principissa domina Elyzabet eadem gratia regina Hungariae genitrice nostra carissima ac praelatis et baronibus nostris praehabita de eorundem consilio inductivo factum tributariae solutionis eorundem mercatorum Zybiniensium eo, quod hactenus pro acquirendis victuum eorum necessariis nec ad territoria regni Bohemyae per terras, vel in fluvio Danubii [S. 338] navium seu carinarum sub vectione supra in Vyennam nec etiam in Jadram et certas regni nostri Dalmaciae partes propter tyrannicam quorundam aemulorum nostrorum severitatem, a quorum faucibus partes easdem regni nostri divino interveniente auxilio non absque bellicis laboribus recuperando nostro reduximus dominio pleno iure, ire poterant et proficisci erant consueti, de regiae pietatis plenitudine, ut ipsum regnum nostrum rebus et bonis maritimis atque extraneis locupletetur et exuberetur, non obstantibus quibuscumque privilegiis, consuetudinibus, indultis et gratiis praedictorum tributariorum regni nostri a quocumque progenitorum nostrorum aut a nobis ipsis datis et concessis quacumque firmitate roboratis, quarum vigores contra praesentem gratiosam nostram dispositionem extendi nolumus quoquomodo, de regiae liberalitatis annuentia moderantes taliter duximus statuendum, quod mercatores praedictae civitatis nostrae Zybiniensis a Vyenna in eodem fluvio Danubii usque Budam tam magnas quam parvas naves seu carinas cum eorum mercimoniis in ascendendo et descendendo secure et absque impedimento aliquali quandocumque et quotiescumque voluerint deferre valeant atque possint, et de qualibet mensura plantae pedis in fundo mensurando per latitudinem in locis tributorum in descendendo dimidium florenum et in ascendendo quartale unius floreni persolvant, nec aliquod donarium seu munus coactim dare teneantur tributariis praenotatis, nec iidem tributarii ultra hoc ipsos cogere possint vel arctare, et quod iidem mercatores Zybinienses de eorum curribus vel rebus mercimonialibus oneratis versus Bohemiam vel de partibus Bohemyae in Hungariam in Zybinium transeuntibus tam in eundo quam redeundo in locis universorum tributorum regni nostri et specialiter sicut in aliis sic in loco tributi nostri castri Wywar nuncupati in vulgari Tewtonicali Wezker vocati non obstante privilegio quondam domini Karoli regis genitoris nostri carissimi super relaxatione medietatis tributariae solutionis praemissae olim mercatoribus regni Bohemiae per eundem facta confecto de curru magno vulgariter rudaszeker vocato quatuor grossos Bohemicales, de curru parvo ayanthaszeker vulgariter nominato duos grossos similiter Bohemicales persolvant, nullumque munus ipsis tributariis dare teneantur, nec ipsi tributarii in locis eorum tributorum aliquid ultra hoc ab eisdem recipere praesumant. Praeterea volentes, ut universis fidelitatis nostrae cultoribus in partes regni nostri Dalmaciae sub fidelitate nostra ut praefertur reductas libera via pateat et secura, annuimus ex regia benignitate speciali, ut universi mercatores Zybinienses a Buda versus Jadram vel de Jadra aut de aliis Dalmaciae partibus versus Budam proficiscentes tam in eundo quam in redeundo de omnibus rebus ipsorum mereimonialibus cuiuscumque generis vel speciei existant sive sint servidagiae sive pedagiae seu vectura vel inductura aut portatura et similiter de curribus propriis vel appreciatis aut equis vel rebus in portura necnon mercimoniis super dorsum hominis vel equi portantibus quantumque causa venditionis seu commutationis de partibus ipsius Jadrae in locis tributorum tam regalium nostrorum quam reginalium quam etiam praelatorum, baronum et quorumlibet procerum regni nostri nulluni tributum dare et solvere teneantur praeter tricesimam, quam solum Budae exigi volumus a rebus praenotatis, nullumque munus seu clenodium [S. 339] dare teneantur tributariis praenotatis, nec iidem tributarii aliquid exigere vel extorquere1) praesumant ab eisdem libertate civibus nostris Budensibus per nostram maiestatem gratiose ipsis concessa in eo, ut nullus mercatorum regni nostri praedicti vel aliarum partium res suas mercimoniales ultra ipsam civitatem Budensem transportare vel deducere neqaeant sed in ipsa civitate Budensi vendere vel commutare aut ibidem reponere teneantur, non obstante, quibus civibus nostris Budensibus quantum ad alios mercatores in ipsorum libertate nullum volumus ex hoc praeiudicium generari. In cuius rei memoriam firmitatemque perpetuam praesentes concessimus literas nostras privilegiales pendentis et authentici sigilli nostri novi duplicis munimine roboratas. Datum per manus venerabilis in Christo patris domini Ladislai episcopi Wesprimiensis reginalis cancellarii et aulae nostrae vicecancellarii dilecti et fidelis nostri, anno domini millesimo CCCmo septuagesimo, octavo Kalendas Marcii, regni autem nostri vicesimo nono. Venerabilibus in Christo patribus et dominis Thoma Strigoniensi decretorum doctore, fratribus Stephano Colocensi sacrae paginae magistro, Dominico Jadrensi, Wgulino Spalatensi et Wogo Ragusiensi archiepiscopis, Demetrio Waradiensi, Colomano Jauriensi, Stephano Zagrabiensi, Demetrio Transsiluano, Dominico Chanadiensi, Mychaele Agriensi, Willermo Quinqueecclesiensi, Johanne Wachyensi, Petro Boznensi, Ladislao Nitriensi, Stephano Syrimiensi, Nicolao Tyniniensi, Demetrio Nonensi, Nicolao Traguriensi, Stephano Pharensi, Jacobo Makarensi, Matheo Sibinicensi, Mychaele Scardonensi et Portiua Senniensi ecclesiarum episcopis ecclesias dei feliciter gubernantibus, Corbauiensi sede vacante. Magnificis viris domino Ladislao duce Opulyae regni nostri palatino, Emerico vaivoda Transsiluano, comite Nicolao de Zeech iudice curiae nostrae, Johanne magistro tavarnicorum nostrorum, Petro Zvdor totius Sclauoniae et magistro pincernarum nostrorum, Symone Dalmaciae et Croaciae, Nicolao de Machou banis, Paulo dapiferorum, Johanne ianitorum et Stephano agasonum nostrorum magistris, ac eodem Ladislao palatino comite Posoniensi, aliisque quampluribus regni nostri comitatus tenentibus et honores.

Von der Kanzlei: Ad literatorium mandatum domini regis. Perlecta et correcta.


1) Vorlage: extorqueri.^