Treffer 0 von 1 Ihrer Suche Neue Suche
 

Urkunde Nr. 1760 aus Band III

Seite im UB:
639-640

Heute in:
Hermannstadt, Staatsarchiv [Direcţia Judeţeană Sibiu a Arhivelor Naţionale ale Romȃniei]
Heutige Signatur:
Zunfturkunden [Documente de breaslă] (Inv. 32), Serie Z. U. I, Nr. 3.

Druckvorlage:
nach Original

Abdruck als:
Volltext

Sprache:
Latein


1760


Konstanz 1415 Januar 13 König Sigmund verbietet Zoelus, dem Comes von Stuhlweissenburg, und Genossen, von den Sachsen der sieben Stühle und ihren Leuten sowie ihren Sachen und Waren in Ungarischaltenburg, Moor und Pazon Abgaben zu erheben.

Orig. Perg. Hermannst. Archiv. Siegel, in rotes Wachs, papierbedeckt, innen aufgedrückt, derselbe Stempel wie Nr. »1708. [Ebd. Abb.] [-- Auch eingeschaltet von König Ladislaus V. am 12. Juli 1453 [= UB Nr. »2851], Orig. Hermannst. Archiv U. II 147]

Von der Kanzlei: Commissio propria domini regis.

Sigismundus dei gratia Romanorum rex semper augustus ac Hungariae et cetera rex fidelibus nostris egregiis Zoelo de Nassis comiti Albensi necnon Silstrang, Vytan et Kestes, ac Wolffhardo, Owar vocatorum castrorum nostrorum regalium castellanis eorumque vicecastellanis ac tributariis sive vices gerentibus, quibus praesentes ostenduntur, salutem et gratiam. Quamvis universi et singuli cives et hospites nostri regales in quibuscumque civi- [S. 640] tatibus nostris regalibus commorantes vigore generalis nostri decreti una cum praelatis et baronibus nostris per nos alias superinde stabiliti a solutione tributaria in locis tributorum nostrorum regalium tam de personis quam de rebus et bonis ipsorum mercimonialibus et aliis quibuscumque faciendis perpetuo exempti sint et emancipati, tamen vos, uti fideles nostri dilecti Jacobus filius magistri civium de Cibinio et Hedrich filius Hedrich de Olczna iudex de Noua ecclesia in1) eorum ac universorum Saxonum septem sedium Saxonicalium partium nostrarum Transsiluanarum personis1) nobis querulose exponunt, vos praemissis nostris gratiosis indultis, quae non minus quam alii reges Hungariae nostri scilicet praedecessores uti re vera credimus faciendi habuimus et habemus omnimodam potestatis facultatem, omnino vilipensis et pro nihilo reputatis, ab ipsis ac eorum rebus mercimonialibus et aliis in locis tributorum nostrorum Owar praedicto necnon Moor et Pazon vocatis exigi consuetorum, apud manus vestras habitorum tributariam solutionem exigi et extorqueri fecissetis in contemptum praemissi nostri decreti ipsorumque civium et hospitum nostrorum damnum valde grande. Cum autem nos praescriptum nostrum decretum generale per quoscumque regnicolarum nostrorum in quibusvis locis tributorum et tricesimarum nostrae maiestatis ubilibet intra ambitum dicti regni nostri Hungariae habitorum inviolabiliter et inconcusse velimus facere observari, igitur fidelitati vestrae firmiter praecipiendo mandamus omnino secus habere nolentes, quatenus a modo in ante et deinceps a praefatis universis Saxonibus nostris vel eorum familiaribus necnon rebus et bonis ipsorum tam mercimonialibus quam aliis quibuscumque in contemptum praedicti nostri generalis decreti seu exemptionis nullum tributum nullamque tributariam exactionem aut solutionem petere seu exigi facere aliquatenus praesumatis sed ipsos resque et bona ipsorum quaecumque semper et in aevum libere et pacifice sine omni tributaria exactione et alterius oneris solutione de eorundem tributorum nostrorum regalium locis abire et recedere permittatis et permitti faciatis impedimento quolibet procul moto. Et hoc idem omnibus et singulis ceteris tributariis seu teloneatoribus nostris regalibus aliisque quibuscumque personis nobis et ipsi sacrae coronae regiae subiectis praesentibus et futuris mandamus firmissime observari sub poena nostrae gravissimae indignationis, quam quilibet in praemissis contrarium faciens se noverit eo facto incurrisse. Secus ergo facere non ausuri in praemissis. Praesentibus perlectis exhibenti semper restitutis. Datum Constanciae, octavo die festi epiphaniarum domini, anno eiusdem millesimo quadringentesimo quinto decimo, regnorum nostrorum anno Hungariae et cetera vicesimo octavo, Romanorum vero quinto.


1) Fehlt in der Vorlage. [2x]^