Urkunde Nr. 1174 aus Band II

Seite im UB:

571-572

Heute in:

Hermannstadt, Staatsarchiv [Direcţia Judeţeană Sibiu a Arhivelor Naţionale ale Romȃniei]

Heutige Signatur:

Kirchenarchive A.B. [Colecţia de documente ale parohiilor ev. CA săseşti] Serie I (Inventar 223), Nr. 193 - Abt. 13: K. A. Mediasch [Parohia Ev. CA Mediaş], Nr. 4 (alt Nr. 8).

Druckvorlage:

nach Original

Abdruck als:

Volltext

Sprache:

Latein

---

1174

1383 März 27 Königin Maria bestätigt die Urkunde des Königs Ludwig I. von 1369 Nr. »929, betreffend die Rechte der Sachsen in den Stühlen Mediasch, Markt- und Kleinschelken.

Maria dei gratia Hungariae, Dalmaciae, Croaciae, Ramae, Seruiae, Galliciae, Lodomeriae, Comaniae Bulgariaeque regina, princeps Sallernitana et honoris ac montis sancti Angeli domina omnibus Christi fidelibus praesentibus et futuris praesentium notitiam habituris salutem in salutis largitore. Iustis petentium desideriis facilem praebere consensum ius invitat, ratio requirit et regalis munificentia exhortatur praesertim in his, quae suorum subditorum commodis videntur utiliter convenire. Proinde ad universorum notitiam harum serie volumus pervenire, quod serenissimo principe domino Lodouico praemissa dei gratia illustrissimo rege Hungariae, Poloniae, Dalmaciae et cetera gloriosae ac laudandae recordationis genitore nostro carissimo volente domino caeli, cuius nutu omnia reguntur et disponuntur, absque prole masculino de medio sublato nobisque iure successorio et ordine geniturae coronam et solium dicti regni Hungariae ac sceptra regiminis ipsius genitoris nostri feliciter adeptis honorabilis vir dominus Thomas decanus Cybiniensis, Andreas plebanus de Waltudya, Arnoldus filius Petri de villa Echelini et Andreas filius Nicolai de dicta Waltudya suis ac universorum fidelium Saxonum nostrorum de sedibus Megyes, Seelk et Sachkselk vocatis vice et nominibus in nostrae serenitatis veniendo praesentiam exhibuerunt nobis quasdam literas privilegiales praefati quondam serenissimi principis domini Lodouici regis patris nostri carissimi suo novo et authentico sigillo consignatas [S. 572] super libertate dictorum Saxonum nostrorum confectas tenoris infra scripti, supplicantes nostrae maiestati humili cum instantia, ut easdem ratas et acceptas habendo praesentibusque verbotenus inseri faciendo pro ipsis Saxonibus nostris eorundemque posteritatibus universis nostro dignaremur privilegio confirmare. Quarum tenor talis est. (Folgt die Urkunde des Königs Ludwig I. von 1369 Nr. »929.) Nos igitur humillimis et devotis supplicationibus praefatorum discretorum virorum Thomae decani Cybiniensis et Andreae plebani de Valtudya necnon Arnoldi et Andreae supplicationibus nominibus quibus supra nostrae per ipsos porrectis maiestati reginali benignitate exauditis et admissis praefatas literas privilegiales dicti quondam domini Lodouici regis patris nostri carissimi felicis memoriae omni prorsus vitio et suspicione carentes praesentibusque verbotenus insertas quoad omnes sui clausulas et continentias acceptamus, approbamus et ratificamus ac de beneplacita voluntate serenissimae principis dominae Elizabeth dei gratia reginae Hungariae, Poloniae, Dalmaciae et cetera genetricis nostrae carissimae praelatorumque et baronum nostrorum consilio praematura pro praefatis Saxonibus nostris praedictarum sedium et eorum posteritatibus universis perpetuo valituras confirmamus praesentis privilegii nostri patrocinio mediante. In cuius rei memoriam firmitatemque perpetuam praesentes concessimus literas nostras privilegiales pendentis et autbentici sigilli nostri diiplicis munimine roboratas. Datum per manus reverendissimi in Christo patris et domini, domini Demetrii miseratione divina tituli sanctorum quatuor coronatorum sacrosanctae Romanae ecclesiae presbyteri cardinalis, sanctae Strigoniensis ecclesiae gubernatoris perpetui locique eiusdem comitis similiter perpetui et aulae nostrae fidelis cancellarii, anno domini millesimo trecentesimo octuagesimo tertio, sexto Kalendas Aprilis, regni autem nostri anno secundo. Reverendissimis et venerabilibus in Christo patribus eodem domino Demetrio gubernatore ecclesiae Strigoniensis perpetuo, Lodouico Colocensi, Petro Jadrensi, Wgulino Spalatensi et Wgone Ragusyensi archiepiscopis, Emerico Agriensi, Paulo Zagrabiensi, Gublino Transiluanensi, Valentino Quinqueecclesiensi decretorum doctore, Johanne Varadiensi, Gellermo Jauriensi, Benedicto Wesprimiensi, Johanne Chanadiensi, Georgio Boznensi, Petro Wacyensi, Johanne Syrimiensi, fratre Dominico Nitriensi, Paulo Tininiensi, Demetrio Nonensi, Grisogono Traguriensi, Matheo Sybinicensi, Stephano Pharensi, Jacobo Makarensi, Mychaele Scardonensi et Thoma Seniensi ecclesiarum episcopis ecclesias dei feliciter gubernantibus, Carbauiensi sede vacante. Magnificis viris Nicolao de Gara regni nostri palatino et iudice Comanorum, Ladislao vaivoda Transiluano et comite de Zolnuk, comite Nicolao de Zeech iudice curiae nostrae, Stephano de Lyndwa totius regni Sclauoniae, Emerico dicto Bubek Dalmaciae et Croaciae ac Stephano filio Pbilippus de Machow banis, Nicolao dicto Zambon tavarnicorum, Blasio dicto Forgach pincernarum, Nicolao filio Nicolai de Telegd ianitorum, Ladislao filio Nicolai de Wesen dapiferorum et Stephano filio quondam domini Dyonisii vaivodae agasonum nostrorum magistris, praedicto Nicolao dicto Zambon comite Posoniensi aliisque quampluribus regni nostri comitatus tenentibus et honores. [S. 573]