Urkunde Nr. 1265 aus Band III

Seite im UB:

10-12 ^a)

Heute in:

Hermannstadt, Staatsarchiv [Direcţia Judeţeană Sibiu a Arhivelor Naţionale ale Romȃniei]

Heutige Signatur:

Urkundensammlung [Colecţia de documente medievale], Serie U. I (Inventar 25), Nr. 60.

Druckvorlage:

nach Original

Abdruck als:

Volltext

Sprache:

Latein

---

1265

1391 März 21 König Sigmund setzt zu Gunsten der sieben Stühle fest, dass die siebenbürgischen Adeligen die auf handhafter That ergriffenen Diebe, Brandstifter, Räuber und sonstigen Verbrecher am Ort der That und sofort aburteilen, ferner die Spur des Verbrechers zeigen, beziehungsweise erforschen lassen sollen.

Von der Kanzlei: Propria commissio domini nostri regis.

Sigismundus¹⁾ dei gratia Hungariae, Dalmaciae, Croaciae, Ramae, Seruiae, Galliciae, Lodomeriae, Comaniae Bulgariaeque rex ac marchio Bran- [S. 11] demburgensis, sacri Romani imperii archicamararius necnon Bohemiae et Lucemburgensis heres omnibus Christi fidelibus tam praesentibus quam futuris praesentium notitiam habituris salutem in omnium salvatore. Regiae dignitatis praefulgentius attollitur decor et ornatus, si eadem suorum fidelium subditorum commodis et utilitatibus invigilans providebit erroneas novitates abolendo,¹⁾ ut exinde ipsa glorietur iidemque numero et fidelitate augeantur. Proinde ad universorum notitiam harum serie volumus pervenire, quod fideles²⁾ nostri iudex, iurati consules seniores et universi cives Cybinienses suis et aliorum fidelium civium nostrorum in septem sedibus Saxonicalibus et villis ad ipsas spectantibus commorantium in personis in nostrae celsitudinis venientes conspectum nostrae dolorose significarunt maiestati, quod plerique forent nobiles in partibus Transsiluanis constituti, qui in reddenda iustitia et observanda ex parte malefactorum et nocivorum hominum in ipsorum possessionibus existentium per eos fieri debenda saepius tepidi essent et remissi pro eo potissime, quia cum praefati cives et hospites nostri in facto furticinii, incendii aut latrocinii seu alterius criminalis publici ex parte dictorum nocivorum hominum iobagionum ut puta eorundem nobilium iustitiae complementum impertiri postulaverint, ex tunc praefati nobiles asserentes, ut eorum antiqua consuetudine requirente huiusmodi nocivi homines in sede eorum iudiciaria in Torda videlicet vel in Zenthemreh deberent iudicari, et sic ipsos ad eandem transmittentes ibidem in possessione illa, in qua iidem nocivi homines in praemissis maleficiis fuissent reprehensi, ex parte eorum ipsius iudicii et iustitiae complementum ad requisitionem eorundem civium et hospitum nostrorum iuridicam minime exhiberent. Et si praefati cives et hospites nostri pedum vestigia malefactorum et nocivorum hominum furta, latrocinia et derobationes eisdem facientium ad alicuius nobilis possessionem fuerint insecuti, tunc talis nobilis nec suam possessionem ipsis perquirere nec dicta pedum ipsorum nocivorum hominum vestigia extra eandem suam possessionem ad alterius possessionem curaret demonstrare, per quod praefati nocivi homines multiplicarentur et de suis maleficiis gloriarentur praefatique cives et hospites nostri in eorum bonis, rebus et personis damnum paterentur creberrime atque detrimentum. Deprecantes exinde per nostram maiestatem ipsis condignum remedium elargiri. Nos igitur officio³⁾ nostri regii regiminis requirente attendentes divinae providentiam maiestatis, quae cuncta perpetua ratione regit et gubernat, principatus et dominationes in orbe terrarum ad hoc produxisse, ut abusivas consuetudines relegando nationes sibi subiectas in viam pacis et iustitiae, quae summa virtus est, dirigat et pacifice custodiat, pro eo nos una cum praelatis et baronibus nostris sanximus et decrevimus, statuimus et statutum fecimus super his iugiter et in aevum, ut a modo in antea quandocumque, quotiescumque et ubicumque ac in possessionibus quorumcumque nobilium praedictorum praefati cives et hospites nostri aut aliqui ex eisdem aliquem vel aliquos homines nocivos in furto, latrocinio et aliis publicis criminalibus comprehendere aut in eorum [S. 12] manibus manifestae culpabilitatis eorum in indicium rem aliquam capere seu invenire poterint, mox ibidem et possessione in eadem et non alias dominus terrae videlicet nobiles praedicti super his ad requisitionem iuridicam ipsorum civium nostrorum ipsos tales nocivos homines iuxta qualitatem suorum criminum suspendendi, decollandi et iuxta eorum demerita aliis poenis debitis feriendi, plectendi et puniendi ex nostrae maiestatis et regalis plenitudine potestatis et annuentia speciali plenam et securam habeant et habere debeant¹⁾ facultatem dicta ipsorum consuetudine antiqua obstare non valente, cui praesentibus in hac parte censuimus derogari, praefata vero ipsorum malefactorum pedum vestigia in dictorum nobilium possessiones per eosdem cives et hospites nostros aut aliquem ex ipsis insecuta iidem nobiles vel ad aliam possessionem iusto modo demonstrare aut suas possessiones hominibus ipsorum civium nostrorum ad perquirendum dimittere pacifice et quiete debeant atque teneantur. Qui si fecerint bene quidem, alioquin praefatus dominus terrae seu talis nobilis iuxta nostrae maiestatis praemissum decretum huiusmodi iustitiam abnegans in emenda mortis dictorum talium nocivorum hominum eo facto convincatur et de omnibus bonis ac rebus ipsorum civium nostrorum per ipsos nocivos homines sublatis²⁾ et asportatis³⁾ necnon expensis ipsorum universis ad id per ipsos cives nostros factis et expositis praefati nobiles plene ipsis civibus nostris et effective debeant respondere. In aliis autem causis inter ipsos nobiles et cives nostros motis vel movendis demptis tamen praemissis consuetudinariam legem regni nostri inviolabiliter in aevum iussimus observari. Et ut inter ipsos nobiles et dictos cives nostros et hospites pacis vigeat et in aevum durare possit tranquillitas de ipsorumque medio nocivorum hominum exstirpetur multitudo, volumus et sanximus committendo, ut huiusmodi nostrae celsitudinis decreti⁴⁾ et statuti series et roboris eorum stabilitas superius articulatim respersae et per nos luculenter enarratae quoad omnes earum continentias et clausulas sicut erga nobiles praedictos sic reciproca non minus apud iam dictos cives et hospites nostros inviolabiliter et illibate perpetuo et in aevum debeant observari. In cuius rei memoriam firmitatemque perpetuam praesentes concessimus literas nostras privilegiales pendentis et authentici sigilli nostri duplicis munimine roboratas. Datum per manus reverendissimi in Christo patris et domini, domini Johannis archiepiscopi ecclesiae Strigoniensis locique eiusdem comitis perpetui ac aulae nostrae et reginalis maiestatum summi cancellarii fidelis nostri dilecti, anno domini M^mo CCC^mo nonagesimo primo, duodecimo Kalendas mensis Aprilis, regni autem nostri anno quinto.


a) Die Fußnoten wurden in diesem Band des UB jeweils seitenweise gezählt. Auf die vorliegende Urkunde entfallen: 1 auf S. 10, 1-3 auf S. 11, 1-4 auf S. 12.^{^}
[S. 10]
1) In verlängerter Schrift.^{^}
[S. 11]
1) Vorlage: aboliendo.^{^}
2) Vorlage: fides.^{^}
3) Vorlage: officii.^{^}
[S. 12]
1) Vorlage: debeat.^{^}
2) Vorlage: sublatorum.^{^}
3) Vorlage: asportatorum.^{^}
4) Über der Zeile nachgetragen.^{^}