Sie suchten nach:

Treffer 0 von Ihrer Suche Neue Suche
 

Urkunde Nr. 1710 aus Band III

Seite im UB:
565-566

Heute in:
Hermannstadt, Staatsarchiv [Direcţia Judeţeană Sibiu a Arhivelor Naţionale ale Romȃniei]
Heutige Signatur:
Urkundensammlung [Colecţia de documente medievale], Serie U. II (Inventar 25), Nr. 13.

Druckvorlage:
nach Original

Abdruck als:
Volltext

Sprache:
Latein


1710


Unter Castrum Aryes in Friaul 1413 April 14 König Sigmund erlässt zu Gunsten der sieben Stühle eine Verordnung, betreffend die den Sachsen im ganzen Reiche beziehungsweise in Kecskemet zustehende Freiheit von Abgaben.

Orig. Pap. Hermannst. Archiv. Siegel, in rotes Wachs, papierbedeckt, innen aufgedrückt, derselbe Stempel wie Nr. »1708. [Ebd. Abb.] -- Das Formular des Textes stimmt mit dem Formular der Urkunde der Königin Barbara vom 18. Juli 1413 Nr. »1717 zum Teil wörtlich überein.

Von der Kanzlei: Relatio Piponis de Ozora comitis Temesiensis.

Sigismundus dei gratia Romanorum rex semper augustus ac Hungariae et cetera rex fidelibus nostris [universis] praelatis, baronibus, comitibus, castellanis, nobilibus eorumque officialibus, item civitatibus et liberis [S. 566] villis ipsarumque rectoribus [iudicibus] et villicis necnon tributariis tricesimatoribus tam nostris quam reginalibus et aliorum quorumlibet intra ambitum regni nostri tam in terris quam in aquis [specialiter] vero in Kechkemeth constitutis et constituendis praesentium notitiam habituris salutem et gratiam. Ex querelosa significatione fidelium nostrorum providorum et circumspectorum virorum Jacobi filii magistri civium de Cybinio necnon Mychaelis dicti Hon de Segeswar et Petri dicti Buzar civium nostrarum civitatum per eosdem in ipsorum ac universorum civium et hospitum de eisdem necnon singulorum Saxonum septem sedium partium nostrarum Transsiluanarum personis nobis facta nostra valde displicenter intellexit s[erenita]s, quod licet universos Saxones ipso[rum scilicet] praedecessores quondam illustris princeps dominus Andreas dictorum regnorum Hungariae et cetera rex suis literis mediantibus in anno domini millesimo ducentesimo vigesimo quarto1) confectis ubique in regno praedicto a solutione cuiuslibet tributi ex gratia sua speciali exemerit, ipsas quoque literas ipsius Andreae regis alii reges dicti regni Hungariae eiusdem scilicet Andreae regis successores [nostr]i quoque praedecessores confirmaverint, immo uti dicitur et nos confirmassemus, iidemque cives et hospites ac Saxones de rebus et bonis ipsorum [a tempore prae]fixo hucusque in nullis tributorum locis tributum solverint, sed ipsi et eorum quilibet praemissa libertate et exemptione semper et omni tempore freti fuissent et gavisi, tamen vos contra huiusmodi ipsorum iura et libertatis ac gratiarum praerogativas ab ipsis et eorum rebus ac bonis in dict[is] tributorum locis tributum recepissetis et recipere praetenderetis in futurum. Supplicarunt itaque praefati Jacobus, Mychael et Petrus ipsorum ac aliorum quorum supra nominibus maiestati nostrae humiliter et devote, ut ipsis superinde de condigno remedio providere dignaremur et opportuno. Verum quia nos dictum tributum a praefatis civibus hospitibusque et Saxonibus contra praescriptas eorum libertates per vos recipere non velimus modo aliquali, ideo fidelitati vestrae firmiter praecipiendo mandamus, quatenus a modo in posterum contra libertates et gratiarum praerogativas dictorum civium et hospitum necnon ceterorum Saxonum super eosdem vel alterum ipsorum nullum tributum seu aliquam tributariam exactionem exigere et recipi facere ullatenus praesumatis nec sitis ausi modo aliquali. Secus non facturi. Alioquin commisimus et serie praesentium committimus comitibus illorum comitatuum, in quibus fortassis huiusmodi mandatorum nostrorum transgressores reperirentur, ut ipsi vos rebus sic se habentibus ad praemissa facienda visis libertatibus et gratiarum praerogativis eorundem civium et Saxonum compellant et astringant aequitate suadente. Praesentes perlectas reddi iubemus praesentanti. Datum in partibus fori Julii sub castro Aryes appe[llato], feria sexta proxima ante dominicam Ramispalmarum, anno domini millesimo quadringentesimo tredecimo, regnorum nostrorum anno Hungariae et cetera vigesimo sexto,2) Romanorum vero tertio. [S. 567]

<re>Von der Kanzlei: Confirmetur. </re>


1) Vergleiche Nr. »43.^
2) So Vorlage.^